بر بنیاد آمارها، در سه حملۀ مرگبار طالبان در کمتر از یک هفته در ولایت کندهار، ۴۲ سرباز ارتش جان باخته اند و نزدیک به ۳۰ تن دیگر آنان زخم برداشته اند.
از این میان، ۳۲ تن از این ارتشیان در حملۀ مخالفان مسلح بر یک مرکز اردو در ولسوالی شاه ولی کوت کندهار جان دادند، ۱۳ تن دیگر آنان در حملۀ شورشیان بر یک مرکز اردو در ولسوالی میوند کندهار جان باختند و ۱۸ تن دیگر از سر بازان ارتش در حملۀ دیگر هراس افگنان بر یک مرکز دیگر اردو در شاه ولی کوت این ولایت کشته شدند.
این درحالی است که مخالفان مسلح دولت در کمتر از سه ماه پسین توانستند حمله‌های مرگبار بی پیشینه را بر مرکزهای ارتش در کشور به شفاخانه چهارصدبستر و قول اردوی ۲۰۹ شاهین در مزار نیز راه اندازی کنند.
وزارت دفاع ملی میگوید که مخالفان مسلح شیوههای جنگی شان را تغییر داده اند و نیروهای امنیتی نیز قرار است شیوههای جنگی شان را تغییر دهند.
محمد رادمنش، معاون سخنگوی وزارت دفاع ملی گفت: «این تکتیک جدید دشمن است، ولی ما هم در برابر آنان از تکتیک های نو و بر اساس مدیران مسلکی جنگ استفاده می کنیم.»
درهمین حال، شماری از اعضای مجلس نمایندهگان ضعف رهبری در نهادهای دولتی را علت اصلی بلند رفتن تلفات در نیروهای امنیتی به خصوص در ارتش میدانند.
عبدالجبار قهرمان، یک عضو مجلس نماینده گان در این باره بیان داشت: «مخالفان مسلح به اندازهیی نیستند که به این اندازه تلفات را به نیروهای امنیتی وارد کنند؛ اما این غفلت ما است که آنان با پرسونل اندک، با حملۀ بی درنگ تلفات زیادی را وارد می کنند.»
اما چرا مسؤولان امنیتی از تکرار این حملهها نمی آموزند؟
میرزا محمد یارمند، نظامی پیشین در این باره اظهار داشت: «در یک حالتی به سر می بریم که دشمن از مکر و تکتیکهای زیادی استفاده می کند و ما در قبال تکتیکهای دشمن تعمق کم داریم.»
نظامیان پیشین به این باور استند که ضعف رهبری و موجودیت فساد در رهبری نهادهای امنیتی سبب شده است که طالبان بارها نظامیان کشور را محاصره کنند و در حمله های طالبان تلفات گروهی داشته باشند.