مقامهای محلی در بلخ میگویند که از هشتهزار نفر بیجا شدهگان کندزی در این ولایت بیشتر از دوهزار تن آنان، پس به خانههای شان برگشتند.
ذبیح الله اختری، رئیس سکتوری و تخنیکی ولایت بلخ میگوید هشت هزار نفر از بیجا شدهگان کندز در حاجی کمپ مزارشریف جابجا شده بودند که بیشتر از دو هزار تن آنان در دو روز اخیر باز گشتند.
وی، میگوید بازرگانان ملی و نهادهای امدادرسان برای این بیجا شدهگان مواد غذایی و پوشاکی کمک کردهاند.
او گفت: «بجز از مورد جای و خیمه، کمکهای اضطراری که از جانب دولت منظور شده باشد نداشتیم ولی موسسات خیریه یک اندازه کمپل و بعضی از لباس آنها هم کمک کردهاند و سازمان غذایی مواد غذایی.»
در همین حال شماری از بیجا شدهگان از برگشت شان اظهار خرسندی میکنند و از حکومت میخواهند که امنیت مردم را تامین کنند و به شورشیان اجازه ندهند که مردم را از خانههای شان بیجا سازند.
خیرمحمد که در یک موتر مسافربری همراه زن و دو فرزند خود نشسته بود تا به کندز برگردد، به طلوعنیوز گفت: «دو دوره شده که ما از کندز فرار کردیم به خاطر جنگ، یک دوره ما تخار رفته بودیم و این بار به مزار آمدیم.»
او گفت: «از دولت تقاضا میکنم که کندز را امنیت بسازد تا ما دوباره ناگزیر به فرار نشویم.»
نوریه، همسر او اظهار داشت: «ما میخواهیم که کندز آرام شوه، از این دربدری و خاک بهسری بیرون شویم.»
بیجا شدهگان کندز میگویند خانههای شان در اثر جنگ ویران شدهاند و اموال شان به غارت برده شده است.
هر چند برای هر یک از این بیجا شدهگان یک مقدار مواد خوراکی از سوی نهادهای امدادرسان توزیع شده است.
اما آنان میگویند که این کمکها بسنده نیست زیرا آنان تمام دار و ندار شان را از دست دادهاند و از سویی هم با مشکل بیکار روبرو استند.
جمعه گل، باشنده بالا حصار کندز گفت: «تا به کی ما اینقدر آواره و بیچاره شویم خود من هشتسر عیال هستیم، سیزده تا چهارده هزار افغانی مصرف کردیم در حالی که غریبی نیست، کار نیست.»
یار محمد، باشنده بالا حصار میگوید: «آرامش نداریم اما مجبور هستیم که برویم تمام اموال ما آنجا مانده است.»
برخی از این بیجا شدهگان میگویند که در جریان جنگ خانههای شان ویران شده و اموال شان به غارت برده شدهاند.
سید غفار، مسئوول اتحادیه معلولین و قربانیان جنگ کندز گفت: «به نام از این و آن چور میشوند، این مردم دربدر میشوند، شب گذشته چند نفر زنگ زد که خانهات چور شده است.»
این بیجا شدهگان میگویند از ناگزیری بر میگردند زیرا به تامین امنیت در کندز باور ندارند و از این نگران استند که دوباره ناگزیر به ترک خانههای شان نشوند.
دیدگاه تان در این باره