برخیاز منابع معتبر میگویند که خشم جنرال دوستم پساز یک مشاجرۀ لفظی میان جنرال دوستم و رییس امنیت ملی فاریاب برافروخته شدهاست. به گفتۀ این منابع، رییس امنیت ملی فاریاب از آقای دوستم به مرکز شکایت کرده بود. مرکز نیز از این مقام امنیتی پشتیبانی کرده بود. آنگاه جنجالهای بعدی به میان آمد.
گفتههای اخیر جنرال دوستم، از جنجالیترین کشیدهگیها میان بلندپایهگان حکومت وحدت ملی، در روزهای اخیر بودهاند.
عبدالرشید دوستم گفته بود: «پیسه خو از جیب رییس امنیت ملی نمیرود! اینها به خاطر من اینطور سختگیری میکنند.»
از همینرو، شماری از هواخواهان معاون نخست رییسجمهور، تأکید میورزند که رییس امنیت ملی و دیگر مقامهای محلی فاریاب از معاون اول رییسجمهور اطاعت کند.
نبیه مصطفیزاده، عضو مجلس سنا، میگوید: «وقتی معاون اول رییسجمهور کرسی را مد نظر نگرفته، به خاطر آرامی مردمش پیش رفت، پس چه رییس امنیت باشد، چه قوماندان امنیه، باید از اوامر او اطاعت کنند، چون معاون اول، فرد دوم کشور است.»
در این میان، برخی از نظامیان پیشین، رفتن جنرال دوستم را به میدانهای جنگ، بیرون از محدوده کاری معاون نخست رییسجمهور و گونهیی از مداخله در کار نهادهای امنیتی میدانند.
عتیقالله امرخیل، نظامی پیشین، میگوید: «هر صلاحیتی که رییسجمهور دارد، در غیاب رییسجمهور، همان صلاحیت را معاون اولش دارد. در زمانی هم که رییسجمهور موجود باشد، (معاون اول) کنترول تمام کشور را، از جمله فعالیتهای محاربوی را به دوش دارد، معاون رییسجمهور وظیفه ندارد که به یک ولایت برود.»
از سویی هم، آنچه امتیازطلبی و امتیازندهی طرفهای دخیل در نظام در برابر یک دیگر دانسته میشود، از علتهای اساسی بروز اختلافهای میانحکومتی به شمار میرود.
در برخی از نامههای رسمی دیده میشود که پیش از این، جنرال دوستم خواسته بود که ۲۷ تن از نزدیکانش در برخی از پستهای دولتی تعیین شوند؛ اما این خواست او از سوی رییسجمهور رد شد.
رمضان بشر دوست، عضو مجلس نمایندهگان، میگوید: «اینها چون شکمشان سیر است؛ قصر دارند؛ پول و چوکی و همه چیز دارند؛ متأسفانه متوجه نمیشوند که حرفهایی که اینها میزنند، صحبتهایی که میکنند، اختلافاتی که بالای چوکی و جیب دارند، اینها چقدر، حتا به قوم خودشان، مضر تمام میشوند.»
چنین پنداشته میشود که در دو سال اخیر، اختلافهای میانحکومتی، بیشاز هر چیز دیگری، به پیشرفتها در کشور صدمه زدهاند؛ معضلی که نه تنها تاکنون حل ناشده ماندهاست؛ بل روزبهروز بزرگتر هم شدهاست.
دیدگاه تان در این باره