شماری از معتادان مواد مخدر که در کابل زیر درمان قرار دارند، بیکاری را بزرگ ترین معضلی می دانند که حتا پس از ترک اعتیاد هم، با آن روبرو استند.
با آن که این معتادان، به فراگیری برخی از حرفه ها، نیز می پردازند؛ اما می گویند که نبود کار در کشور، باعث شده است که این آموزش ها، کمتر به درد شان بخورد.
فرید که هفتهها را به امید فراموش کردن گذشتهاش و ترک اعتیاد، در آموزشگاه فنی و حرفه یی «امید» سپری کرده است، میگوید: «حالا خوشی من این است که برای جامعه، یک فرد سالم استم و اگر بتوانم، به دیگران هم خدمت می کنم.»
عبدالمجید، سیزده سال را با مواد مخدر سپری کرد؛ خاطراتی که همواره رنجش می دهند. اما اکنون هم که کارآموز بخش انرژی است، ترس برگشت به آن اوان رهایش نکرده است.
وی در این باره بیان داشت: «خودم این جا چیزهایی را آموخته ام؛ اما با آن هم بی کار استم. شش ماه و یا شاید هم بیشتر از آن می شود که در همین شفاخانه فنیکس (مرکز درمان معتادان) چندین تا مکتوب برده ام که می خواهم شامل کار شوم، تا هنوز هم مرا قبول نکرده اند.»
در چنین اوضاع، وزارت مبارزه با مواد مخدر، نیز از آنچه که گسترش تولید مواد مخدر و نیز افزایش معتادان در کشور گفته می شود، نگران است.
جاوید احمد قائم، معین پالیسی و هماهنگی وزارت مبارزه با مواد مخدر اظهار داشت: «تشویش است و با جامعه جهانی بارها شریک ساخته شده است، با رهبری حکومت شریک ساخته شده است، برنامه هایی هم روی دست استند؛ اما چون معضل بزرگ است، به همین خاطر این تصور که معضل زود حل شود، شاید کمی مشکل باشد.»
تخمین زده می شود که در حدود سه میلیون معتاد مواد مخدر در افغانستان وجود داشته باشند.
کشوری که در سال های اخیر، همواره همچون بزرگترین تولید کننده مواد مخدر در جهان شناخته شده است.