Skip to main content
تازه‌ترین خبرها
Thumbnail

خانواده‌های سربازان جان باخته از حکومت عدالت می‌خواهند

 شماری از خانواده‌های سربازان جان باخته پولیس محلی در ولسوالی تگاب بدخشان از حکومت عدالت می‌خواهند. این خانواده‌ها می‌گویند که پولیس محلی به علت غفلت نیروهای دولتی و نبود هماهنگی در نبرد قربانی شدند.

روزجمعه گذشته طالبان سی و پنج تن از نیروهای پولیس محلی و خیزش  مردمی را در ولسوالی تگاب بدخشان تیرباران کردند.

محمد ضمیر یکی از فرماندهان پولیس محلی ولسوالی کشم، پنج روز پیش با دوازده سربازاش برای کمک به  نیروهای پولیس محلی و خیزش کننده‌گان مردمی به ولسوالی تگاب رفت، اما خودش با سی و پنج تن از هم‌قطاران‌اش به چنگ طالبان افتاد و تیرباران شدند. اکنون خانواده فرمانده ضمیر در فقر اقتصادی و در حالت رقت‌بار به سر می‌برند و خواهان عدالت است.

نازیه، دختر ضمیر، گفت: «پدر من همیشه در جنگ‌ها بود، هیچ طالب جرئت آمدن به کشم را نداشت. اما قوماندان امنیه و مدیر جنایی با طالبان دست داشتند تا پدر مرا به قتل رساندند. ما قاتل پدرم را می‌خواهیم.»

فرشته، دختر ضمیر، گفت: «پدر من همیشه در تمامی جنگ‌ها می‌رفت. او را بدسته (خودشان) به قتل رساندند. ما از دولت می‌خواهیم که قاتل‌های پدر ما را اعدام کنند و مارا صغیر نمانند که خوار نشویم.»

همسر فرمانده ضمیر که چهار ماه باردار است می‌گوید که یازده فرزند دارد. نه دختر جوان  و دو پسر خورد سال. وی می‌گوید که اکنون دیگر نان آور ندارد و خودش با دختران جوانش در یک آینده نامعلوم بسر می‌برند و امید برای زنده‌گی ندارد.

فوزیه، همسر فرمانده ضمیر، گفت: «من یازده اولاد دارم، نه دختر و دو بچه و خودم چهارماه حمل دارم. دولت باید به ما توجه کند که دیگر نان آور نداریم.»

در کنارخانواده فرمانده ضمیر، بی بی رحمیه، زن جوان دیگری نیز از کشته شدن شوهرش فریاد می‌زند. رحمیه می‌گوید که شوهرش همرای فرمانده ضمیر در ولسوالی تگاب به قتل رسیده است. به گفته وی اکنون این خانواده با دوازده فرزند اما بدون نان آور در حویلی کرایه زنده‌گی می‌کند و چیزی برای خوردن ندارد.

بی بی رحیمه، همسر سرباز جان باخته، گفت: «شوهر من همرای قوماندان ضمیر سرباز بود. او هم در جنگ کشته شده است. من دوازده اولاد دارم که شیر به شیر هستند. کسی دیگر ندارم بجز خداوند، من از دولت می‌خواهم که به ما کمک کنند.»

این خانواده‌ها افزون بر خواهان به کیفر رساند عاملان قتل پدران وهمسران شان، چشم به راه کمک دولت نیز هستند. این خانواده‌ها همچنان از دولت می‌خواهند که امتیاز سربازان پولیس محلی را پرداخت کنند.

خانواده‌های سربازان جان باخته از حکومت عدالت می‌خواهند

این خانواده‌ها هشدار می‌دهند که اگر حکومت برای به کیفر رسانیدن هراس افگنانی که عزیزان شان را کشتند کاری نکند، آنان خود شان را آتش خواهند زد.

Thumbnail

 شماری از خانواده‌های سربازان جان باخته پولیس محلی در ولسوالی تگاب بدخشان از حکومت عدالت می‌خواهند. این خانواده‌ها می‌گویند که پولیس محلی به علت غفلت نیروهای دولتی و نبود هماهنگی در نبرد قربانی شدند.

روزجمعه گذشته طالبان سی و پنج تن از نیروهای پولیس محلی و خیزش  مردمی را در ولسوالی تگاب بدخشان تیرباران کردند.

محمد ضمیر یکی از فرماندهان پولیس محلی ولسوالی کشم، پنج روز پیش با دوازده سربازاش برای کمک به  نیروهای پولیس محلی و خیزش کننده‌گان مردمی به ولسوالی تگاب رفت، اما خودش با سی و پنج تن از هم‌قطاران‌اش به چنگ طالبان افتاد و تیرباران شدند. اکنون خانواده فرمانده ضمیر در فقر اقتصادی و در حالت رقت‌بار به سر می‌برند و خواهان عدالت است.

نازیه، دختر ضمیر، گفت: «پدر من همیشه در جنگ‌ها بود، هیچ طالب جرئت آمدن به کشم را نداشت. اما قوماندان امنیه و مدیر جنایی با طالبان دست داشتند تا پدر مرا به قتل رساندند. ما قاتل پدرم را می‌خواهیم.»

فرشته، دختر ضمیر، گفت: «پدر من همیشه در تمامی جنگ‌ها می‌رفت. او را بدسته (خودشان) به قتل رساندند. ما از دولت می‌خواهیم که قاتل‌های پدر ما را اعدام کنند و مارا صغیر نمانند که خوار نشویم.»

همسر فرمانده ضمیر که چهار ماه باردار است می‌گوید که یازده فرزند دارد. نه دختر جوان  و دو پسر خورد سال. وی می‌گوید که اکنون دیگر نان آور ندارد و خودش با دختران جوانش در یک آینده نامعلوم بسر می‌برند و امید برای زنده‌گی ندارد.

فوزیه، همسر فرمانده ضمیر، گفت: «من یازده اولاد دارم، نه دختر و دو بچه و خودم چهارماه حمل دارم. دولت باید به ما توجه کند که دیگر نان آور نداریم.»

در کنارخانواده فرمانده ضمیر، بی بی رحمیه، زن جوان دیگری نیز از کشته شدن شوهرش فریاد می‌زند. رحمیه می‌گوید که شوهرش همرای فرمانده ضمیر در ولسوالی تگاب به قتل رسیده است. به گفته وی اکنون این خانواده با دوازده فرزند اما بدون نان آور در حویلی کرایه زنده‌گی می‌کند و چیزی برای خوردن ندارد.

بی بی رحیمه، همسر سرباز جان باخته، گفت: «شوهر من همرای قوماندان ضمیر سرباز بود. او هم در جنگ کشته شده است. من دوازده اولاد دارم که شیر به شیر هستند. کسی دیگر ندارم بجز خداوند، من از دولت می‌خواهم که به ما کمک کنند.»

این خانواده‌ها افزون بر خواهان به کیفر رساند عاملان قتل پدران وهمسران شان، چشم به راه کمک دولت نیز هستند. این خانواده‌ها همچنان از دولت می‌خواهند که امتیاز سربازان پولیس محلی را پرداخت کنند.

هم‌رسانی کنید