Skip to main content
تازه‌ترین خبرها
Thumbnail

مهاجمان گلوی سه جنرال را در شفاخانه چهارصد بستر بریدند

در حملۀ مهاجمان انتحاری بر شفاخانۀ سردار محمد داوود، جنرال داوود عسکر یار، یکی از جنرالان برجستۀ وزارت امور داخله که از یک ماه بدینسو  در شفاخانۀ سردار محمد داوود بستری بود، در نتیجه گلولۀ مهاجمان انتحاری جان باخت. 

منابع می‌گویند که مهاجمان گلوهای جنرال عسکریار و دو جنرال دیگر وزارت دفاع ملی را با چاقو بریدند.

جنرال عسکریار مدت چهل و دو سال در پست‌های فرماندهی‌های قطعه منتظرۀ و کندک مرزی هرات، مدیریت قوانین، ریاست اطفاییه فرماندهی پولیس نیمروز، فرمانده اکادمی پولیس و نیز رییس بخش اکمالات وزارت امور داخله کار کرده است. وی در هنگام حکومت ببرک کارمل زندانی  و پس از هشت سال در زمان حکومت داکتر نجیب حکم اعدامش صادر شده بود، اما از اعدام نجات یافت.

فرزندان جنرال داوود عسکر یار که از حملۀ مهاجمان انتحاری در این شفاخانه زنده مانده‌اند، می‌گویند مردی که برای نخستین بار در منزل چهارم شفاخانه به سوی کارمندان و بیماران گلوله باری کرد، پزشک بود و بیماران را بررسی صحی می‌کرد.
 
محمد نسیم عسکریار، فرزند جنرال داوود عسکر یار، گفت: «یک نفر با لباس پلنگی که چپن سفید رویش پوشیده بود و سلاح در گردنش بود، به طرف ما آمد. دروازه یک اتاق که باز شد به سوی مریضان فیر کرد.»

مزمل عسکریار، فرزند عسکریار گفت: «یک آدم قوی آمد، فیر کرد طرف ما یک دخترک هشت یا نه ساله بود کشته شد.»

مزمل که آسیب روانی دیده است و هنوز هم به سختی رویداد حمله بر شفاخانه را قصه می‌کند می‌گوید که دیدن زخمیان و جسدهای افراد از برابر دیده‌گانش دور نمی‌شوند.

وی گفت: «ما را بردند در یک اتاق خون بود زخمیان بودند و مرده‌ها بودند از زیر تذکره خون می‌ریخت بسیار وضع بد بود.»

نجات یافته‌گان از این حملۀ خونین در شفاخانۀ سردار محمد داوود می‌گویند که مهاجمان انتحاری از کشتن مردم در این شفاخانه به کسانی گزارش می‌دادند.

محمد نسیم، گفت: «در تیلفون یا در مخابره گپ می‌زدند، به پشتو می‌گفتند که سه نفر را مردار کردیم یا چهار نفر را مردار کردیم.»

عبدالفتاح که برادر و برادر‌زاده‌اش در این رویداد جان باخته‌اند می‌گوید که جسد برادر زاده‌اش را یک روز پس از این رویداد پیدا کردند، مهاجمان وی را با پنج تن دیگر در آسانسور با بمب دستی کشته بودند.

وی گفت: «این‌ها مسلمان نیستند، آدم نیستند، وحشی استند به هیچ کسی رحم نکردند.»

در همین حال وزارت دفاع ملی کسانی را در داخل شفاخانه سردار محمد داوود به همکاری با مهاجمان انتحاری متهم می‌سازند و سازماندهی این حمله را در یکی از کشورهای همسایه می‌گویند.

محمد رادمنش، معاون سخنگوی وزارت دفاع ملی، گفت: «تروریستان این حمله را در یکی از کشورهای همسایه سازماندهی کرده بودند.»

در حملۀ مهاجمان انتحاری بر شفاخانه سردار محمدداوود به روز چهار شنبه، بیش از پنجاه تن جان باختند و بیش از یک صد تن دیگر زخم برداشتند.

شماری از مقام‌های پیشین دولت و شهروندان کشور وزیر دفاع ملی و لوی درستیز این وزارت را مسوول مستقیم این حمله می‌دانند.

مهاجمان گلوی سه جنرال را در شفاخانه چهارصد بستر بریدند

شماری از مقام‌های پیشین دولت و شهروندان کشور وزیر دفاع ملی و لوی درستیز این وزارت را مسوول مستقیم این حمله می‌دانند

Thumbnail

در حملۀ مهاجمان انتحاری بر شفاخانۀ سردار محمد داوود، جنرال داوود عسکر یار، یکی از جنرالان برجستۀ وزارت امور داخله که از یک ماه بدینسو  در شفاخانۀ سردار محمد داوود بستری بود، در نتیجه گلولۀ مهاجمان انتحاری جان باخت. 

منابع می‌گویند که مهاجمان گلوهای جنرال عسکریار و دو جنرال دیگر وزارت دفاع ملی را با چاقو بریدند.

جنرال عسکریار مدت چهل و دو سال در پست‌های فرماندهی‌های قطعه منتظرۀ و کندک مرزی هرات، مدیریت قوانین، ریاست اطفاییه فرماندهی پولیس نیمروز، فرمانده اکادمی پولیس و نیز رییس بخش اکمالات وزارت امور داخله کار کرده است. وی در هنگام حکومت ببرک کارمل زندانی  و پس از هشت سال در زمان حکومت داکتر نجیب حکم اعدامش صادر شده بود، اما از اعدام نجات یافت.

فرزندان جنرال داوود عسکر یار که از حملۀ مهاجمان انتحاری در این شفاخانه زنده مانده‌اند، می‌گویند مردی که برای نخستین بار در منزل چهارم شفاخانه به سوی کارمندان و بیماران گلوله باری کرد، پزشک بود و بیماران را بررسی صحی می‌کرد.
 
محمد نسیم عسکریار، فرزند جنرال داوود عسکر یار، گفت: «یک نفر با لباس پلنگی که چپن سفید رویش پوشیده بود و سلاح در گردنش بود، به طرف ما آمد. دروازه یک اتاق که باز شد به سوی مریضان فیر کرد.»

مزمل عسکریار، فرزند عسکریار گفت: «یک آدم قوی آمد، فیر کرد طرف ما یک دخترک هشت یا نه ساله بود کشته شد.»

مزمل که آسیب روانی دیده است و هنوز هم به سختی رویداد حمله بر شفاخانه را قصه می‌کند می‌گوید که دیدن زخمیان و جسدهای افراد از برابر دیده‌گانش دور نمی‌شوند.

وی گفت: «ما را بردند در یک اتاق خون بود زخمیان بودند و مرده‌ها بودند از زیر تذکره خون می‌ریخت بسیار وضع بد بود.»

نجات یافته‌گان از این حملۀ خونین در شفاخانۀ سردار محمد داوود می‌گویند که مهاجمان انتحاری از کشتن مردم در این شفاخانه به کسانی گزارش می‌دادند.

محمد نسیم، گفت: «در تیلفون یا در مخابره گپ می‌زدند، به پشتو می‌گفتند که سه نفر را مردار کردیم یا چهار نفر را مردار کردیم.»

عبدالفتاح که برادر و برادر‌زاده‌اش در این رویداد جان باخته‌اند می‌گوید که جسد برادر زاده‌اش را یک روز پس از این رویداد پیدا کردند، مهاجمان وی را با پنج تن دیگر در آسانسور با بمب دستی کشته بودند.

وی گفت: «این‌ها مسلمان نیستند، آدم نیستند، وحشی استند به هیچ کسی رحم نکردند.»

در همین حال وزارت دفاع ملی کسانی را در داخل شفاخانه سردار محمد داوود به همکاری با مهاجمان انتحاری متهم می‌سازند و سازماندهی این حمله را در یکی از کشورهای همسایه می‌گویند.

محمد رادمنش، معاون سخنگوی وزارت دفاع ملی، گفت: «تروریستان این حمله را در یکی از کشورهای همسایه سازماندهی کرده بودند.»

در حملۀ مهاجمان انتحاری بر شفاخانه سردار محمدداوود به روز چهار شنبه، بیش از پنجاه تن جان باختند و بیش از یک صد تن دیگر زخم برداشتند.

شماری از مقام‌های پیشین دولت و شهروندان کشور وزیر دفاع ملی و لوی درستیز این وزارت را مسوول مستقیم این حمله می‌دانند.

هم‌رسانی کنید