شماری از کارخانه داران در کابل میگویند که موبل و فرنیچر سازی در افغانستان گسترش یافته و این صنعت از بازار مناسبی نیز برخوردار است.
آنان میگویند کیفیت بلند موبل و فرنیچر داخلی، باعث شده است که بسیاری از شهروندان از این صنعت استفاده کنند.
بربنیاد آمارها، در حال حاضر چهار کارخانۀ بزرگ و دوهزار کارخانۀ کوچک موبل و فرنیچر سازی در کشور فعالیت دارند.
کارخانه داران هرچند از بازار مناسب موبل و فرنیچر داخلی خرسند استند، اما میگویند که به علت فساد بیشتر پیمانهای نهادهای دولتی به افراد غیر فنی داده می شود و این کار ضربۀ جدی بر کارو بار آنان وارد میکند.
عبدالرحمن یکی از این کارخانه داران گفت: «ما از این شکاریت داریم که در آن جا واسطه دارند، شناخت دارند؛ من یک شرکت فرنیچر ساز هستم، تجربه کافی در فرنیچر سازی دارم، در آن جا که می رویم، آفر ما اول یا دوم می شود، قرارداد به ما داده نمی شود، به یک شرکت لوجیستکی داده می شود که اصلأ تجربه ندارد و یک جنس کم کیفیت را می برد.»
با این همه، افزایش فعالیت کارخانه های موبل و فرنیچرسازی، در کنار رشد تولیدات داخلی زمینه کار را برای صدها تن نیز فراهم ساخته است.
مرتضا، شش سال می شود که در یکی از کارخانه های موبل و فرنیچرسازی کار می کند و از کارش خرسند است. وی، از سرمایه گذاران می خواهد که برای ایجاد زمینه کار داخل کشور سرمایه گذاری کنند.
وی میگوید: «از کارم راضی هستم. از سرمایه گذاران می خواهیم که در داخل کشور سرمایه گذاری کنند تا زمینۀ کار برای جوانان فراهم شود، تا جوانان خارج نروند.»
رفیع، کارگر نیز می افزاید: «می توانیم کوچ، میز، چوکی؛ هر چیز جور کنیم. چیزهای که از بیرون وارد می شود، حالی می توانیم خودما تولید کنیم.»
از سویی هم، اتاق تجارت و صنایع می گوید که نبود برق کافی، نبود مکانهای مناسب، تعرفه بلند مواد خام و عدم حمایت حکومت، از چالش های عمده در برابر کارخانه داران موبل سازی است.
صیام پسرلی، سخنگوی اتاق تجارت و صنایع در این باره بیان داشت: «اگر نهادهای دولتی از تولیدات داخلی به ویژه موبل استفاده کنند، مردم دیگر هم تشویق می شوند که در بخش موبل و فرنیچر سازی سرمایه گذاری کنند.»
این در حالی است که گفته می شود، افغانستان سالانه به ارزش سه صد میلیون دالر موبل و فرنیچر از کشورهای بیرونی وارد می کند.