کبرا دستگیر زاده، بانوی که با سرمایه گذاری اندک توانسته است یک کارخانه کوچک تولید مواد خوراکی را در منزلش بسازد.

وی، چهارسال پیش با سرمایه گذاری پنجاه هزارافغانی کارخانه کوچک ترشی سازی و مربا سازی را به نام "کارخانه مواد غذایی فرح فرحت فیضی" در خانه اش ایجاد کرد. اکنون در این کارخانه، شش بانوی دیگر نیز کار می‎کنند.

این بانوی بازرگان می‏گوید که یک سال پیش با کمک نهاد توسعه جهانی امریکا توانست تولید پودرسوپ را نیز آغاز کند، اما به گفته وی، تا کنون به علت نبود علاقمندی مردم به تولیدات داخلی نتوانسته است که این تولید را با مفاد مناسب بفروشد.

 کبرا دستگیرزاده می افزاید: «ما تولید خود را به بازارها می فرستیم، اما به قیمت تمام شد چون ناگزیرهستیم که تولید ما در بازارها موجود باشد تا بتوانیم رقابت کنیم. اما اگر حکومت یک بار با ما قرارداد کند، ما مفاد زا می شویم.»

به گفتۀ دستگیرزاده، تولیدات این کارخانه تصدیق نامه کیفیت خوب نیز دارد، اما به علت نبود بازاربرای تولیداتش، بی علاقه گی مردم به تولیدات داخلی و نبود حمایت حکومت پیش رفت چندانی نداشته است.

این بانو می‎گوید که فروشنده گان از وی خواسته اند که پودر سوپ تولید شده اش را با نام کشورهای دیگر وارد بازار سازد، اما وی می گوید که تلاش دارد تولیداتش را با نام افغانستان به بازارها عرضه کند.

از سویی هم، شماری از بانوانی که در این کارخانه کار می کنند، می گویند که با وجود مشکلات که فرا راه کار شان وجود دارند و نیز نبود بازار مناسب برای فرآروده های شان، به زمان مشخص آن حقوق مناسب می گیرند.

این بانوان از حکومت می خواهند که با حمایت تشبثات کوچک زمینه کار را برای بانوان نادار فراهم سازد.

دینا عزیزی، کارمند کارخانه مواد غذایی فرح فرحت فیضی گفت: «اگر حکومت به ما کمک می کند باید همچو شرکت ها را حمایت های لازم کند.»

مسؤولان این کارخانه می گویند که با جاگزین ساختن فرآورده های شان در بازارهای کشور تلاش دارند که جلو واردات مواد خوراکی همانند را بگیرند.