شماری بزرگی از کارخانه‌های لباس‌دوزی در پارک‌های صنعتی کابل با رکود رو به روشده‌اند.
اتحادیه صاحبان صنایع دست نیافتن کارخانه‌داران لباس دوزی را به پیمان‌های داخلی از علت‌های ورشکست شدن این کارخانه‌ها می‌داند.
بربنیاد آمارهای این اتحادیه در حال حاضر تنها در کابل پانزده میلیون دالر در کارخانه‌های لباس دوزی سرمایه گذاری شده است.
کارخانه‌های لباس دوزی که یکی از بخش پر درآمد در کشور به شمار می‌رفت و پیش از این بزرگترین پیمان‌های ساخت لباس‌های نظامی به شماری از این کارخانه‌ها داده می‌شد، اکنون با رکود روبه رو شده‌اند.
مسوولان اتحادیه صاحبان صنایع می‌گویندکه درحال حاضر بیشترین خدمات در این بخش از بیرون خریداری می‌شود.
عبدالرحمان فیضان، معاون اتحادیه صاحبان صنایع، گفت: «قرارداد بیشتر به شرکت‌های چین و پاکستان داده می‌شود در حالی‌که در این‌جا کارخانه‌های ما ظرفیت‌های لازم را در بخش تهیه لباس‌ها دارند.»
ماریا عمری، مسوول یکی از کارخانه‌های لباس دوزی، گفت: «کارخانه فعلا فعالیت ندارد به علت این‌که قراردادها به شرکت‌های بیرونی داده می‌شود. در سال‌های گذشته تعداد زیادی از کارمندان در این‌جا کار می‌کردند اما اکنون هیچ کاری نیست.»
آگاهان امور اقتصادی بی‌پروایی حکومت در حمایت از تولیدات داخلی و صنایع کشور را انتقاد می‌کنند و می‌گویند که اگر این وضعیت ادامه یابد کارخانه‌ها یکی پی دیگر ورشکست خواهند شد.
شبیر بشیری، آگاه امور اقتصادی، گفت: «صنایع افغانستان نیازمندی حمایت‌های لازم از سوی حکومت است تا سر پای خود ایستاد شود در غیر آن وضعیت صنایع ما با گذشت هر روز بدتر خواهد شد.»
به بنیاد اطلاعات داده شده، پانزده میلیون دالر در بخش کارخانه‌های لباس دوزی در پارک‌های صنعتی پایتخت سرمایه گذاری شده است.