مسؤولان اتحادیۀ قالینبافان در ولایت کندز میگویند که نبود بازار برای قالینهای داخلی سبب شدهاست که بسیاری از کارخانههای قالینبافی در این ولایت، با رکود روبهرو شوند.
عبدالله کلانتری، رییس اتحادیۀ قالینبافان ولایت کندز، میگوید: «در ولایت کندز صنعت قالینبافی همچنان مثلی صنعتهای دیگر متأسفانه آسیبپذیریهای خودش را داشته، و برنامههایی که ما برای قالینبافان در سال ۱۳۹۷خورشیدیداریم پیشنهاد کردیم که یک شهرک قالینبافی باید ساخته شود و همچنان یک انستیتیوت تخنیکی ساخته شود تا از نگاه تخنیکی برای قالینبافان مشوره داده شود.»
نصیبه هولکر، رییس امور زنان ولایت کندز، میگوید: «صنایع دستیای که زنان کندز بلد استند برعلاوۀ قالینبافی، که یکی از صنعتهای برتر زنان کندز است. ولی متأسفانه در قصبات در ولسوالیهای دورتر ما اگر توجه کنیم در اونجا تاهنوز امکانات به خصوصی در اختیار آنان قرار داده نشدهاست که دیگر از مرحلۀ آموزشدادن بیرون شوند و در مرحلۀ سرمایهگذاری داخل شوند.»
نبود حمایتهای لازم از صنعت قالین، نبود مواد خام قالین در داخل کشور، نبود ماشینهای معیاری تولید قالین و نبود امکانات شستوشو و بستهبندی قالین را در داخل کشور از علتهای هزینههای بلند بافت قالین در کشور میدانند.
در همینحال، مقامهای محلی ولایت کندز بر فراهمسازی زمینههای صادرات قالین این ولایت به بیرون از کشور، تاکید دارند.
نعمتالله تیموری، سخنگوی والی ولایت کندز، میگوید: «ما متعهد استیم مقام ولایت متعهد است و تعهدمان بر این است که در دشت آبدان برای قالینبافان و بازرگانان قالین شهرکی صنعتی بسازیم که رییسجمهور هم فرمان ساخت این شهر را دادهاست.»
در حالحاضرگذشته از قالینهای ایرانی و ترکمنستانی، قالینهای بلجیمی و ترکی نیز به بازارها وارد میشوند و گفته میشود که این قالینها با وجود بهای گزاف بهعلت رنگها و طرحهای مرغوب بیشتر در بازارها فروخته میشوند.