روشن نبودن آیندۀ اوضاع سیاسی کشور و گفت‌وگوهای صلح، سبب رکود کاروبار و سرمایه‌گذاری‌ها در کشور شده‌است.
شماری از بازرگانان، با نگرانی از چگونگی گفت‌وگوهای صلح، به ادامۀ کارشان در کشور ناامید شده‌اند. آنان می‌گویند که نقش بازرگانان در گفت‌وگوها نادیده گرفته شده‌است.
این بازرگانان، می‌گویند که از شش ماه بدینسو کاروبار و سرمایه‌گذاری‌ها در کشور به‌گونۀ میانگین تا پنجاه درصد رکود داشته‌اند.
مولا محمد پیمان، یکی از این بازرگانان گفت: «حتا مردم نمی‌خواهند در این کشور فابریکه بسازند و کاروبار کنند؛ پیسه نقد خودرا از افغانستان کشیده‌اند.»
عصمت الله وردک، مالک یک کارخانه در کابل نیز افزود: «گفت‌وگوهایی‌که دربارۀ صلح جریان دارند و همزمان با آن جنگ بسیار شدید است؛ بسیار نگران کننده استند.»
این نگرانی‌ها در حالی ابراز می‌شوند که هنوز دورنمای صلح در کشور روشن نیست و طالبان هم هنوز حاضر نشده‌است با حکومت افغانستان وارد گفت‌وگو شود.
همزمان با این، شماری از حلقه‌های سیاسی در کشور از ایجاد حکومت موقت سخن می‌زنند. چنان‌که حنیف اتمر، نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری، عطامحمد نور، والی پیشین بلخ و شماری دیگر از سیاسیون امروز در نشستی در بلخ، گفتند که پس از ماه جوزا – پایان مهلت حومت وحدت ملی – در پی ایجاد حکومت موقت خواهند بود.
این وضعیت، بر کار و سرمایه‌گذاری‌ها تأثیر منفی گذاشته است. شماری از فروشنده‌گان اشیای تجملی و زینتی در کابل می‌گویند که اکنون با چالش‌های بزرگ روبه‌رو شده‌اند.
بربنیاد آمارهای داده شده، از شش ماه بدینسو کارفروش موتر، خانه و موبل و فرنیچر در بازارها تا شصت درصد کاهش یافته‌است.
مهران، موترفروش در چوک دهبوری کابل اظهار داشت: «مردم از این هراس دارند که حکومت قبلی (طالبان) دوباره بر افغانستان حاکم شود. مردم هراس دارند؛ خرید و فروش نیست.»
این درحالی است که شماری از آگاهان، رکود کاروبار را برای اقتصاد کشور بسیار زیان بار می‌دانند.