سازمان جهانی غذا یک سامانه آنلاین انترنتی را برای مدیریت بهتر کمک‌های این نهاد در افغانستان ایجاد کرده است. در مراسم گشایش این سامانه، وزیر مهاجرین و عودت کننده‌گان می‌گوید تا دو سال آینده قرار است هفت میلیون تن نیازمند در این سامانه ثبت شوند.
در همین حال شماری از بی‌جا شده‌گان داخلی حکومت را به بی‌پروایی به مشکلات بی‌جا شده‌گان و ناداران متهم می‌سازند.
سیستم تازه «سکوپ» برای ایجاد شفافیت در روند ارایه کمک‌ها به خانواده‌های نادار و بی‌جا شده‌گان از سوی سازمان جهانی غذا به همکاری وزارت مهاجرین و عودت کننده‌گان به روز سه شنبه در این وزارت گشایش یافت.
سازمان جهانی غذا می‌گوید که در این سیستم جزئیات مکمل خانواده‌های نیازمند به کمک‌های غذایی و کمک‌های اولیه دیگر ثبت می‌شوند.
سید حسین عالمی بلخی، وزیر مهاجرین و عودت کننده‌گان، گفت: «توزیع کمک‌ها به نیازمندان و مستحقین عادلانه به دور از فساد و به صورت شفاف صورت بگیرد. وزارت امور مهاجرین با دبیلیو اف پی توافق کرده است که از طریق سیستم سکوپ این پروگرام سازماندهی شود.»
مک لورینتزین، رییس دفتر سازمان جهانی غذا، گفت: «برنامه جهانی غذا، نخستین کمک‌هایش را به نزدیک به پنج صد تن از بی‌جاه شده‌گان در ماه اگست در ننگرهار فراهم ساخت. پس از ننگرهار، در کندهار به نزدیک به یک هزار خانواده بی‌جاه شده و بازگشت کننده بربنیاد سیستم سکوپ کمک فراهم شده است.»
در حالی که حکومت بر کمک به نیازمندان در کشور تاکید می‌ورزد، اما در گوشه‌ی از مرکز شهر کابل هزاران خانواده شب و روز را در فضای سرد و در زیر خیمه‌ها سپری می‌کنند.
شایسته خان که به علت ناامنی‌ها از ننگرهار به کابل آواره شده است، از بی‌پروایی‌های حکومت و نهادهای دیگر مدد رسان شکایت می‌کند.
شایسته خان، گفت: «از ولسوالی بتی کوت هستیم، آنجا جنگ بود، از آنجا کوچ کردیم به این‌جا آمدیم. شش هفت سال می‌شود در کمپ چمن ببرک می‌نشینیم. زنده‌گی بسیار سخت است؛ نه کار است نه روزگار است، نه سرپناه داریم. حکومت هیچ غم ما را نمی‌خورد.»
او می‌گوید سر پناهی برای زنده‌گی ندارد و شب و روزش را بسیار به سختی می‌گذراند. به گفته او در چنین وضعیت، کودکانش از آموزش باز خواهد ماند و این کار برایش نگران کننده است.
هم‌زمان با این تازه‌ترین آمارهای دفتر هماهنگی کمک‌های بشری نشان می‌دهند که تنها در یک هفته گذشته هژده هزار تن در نتیجه جنگ به ویژه در ننگرهار از خانه‌های شان بی‌جاه شده‌اند.
بربنیاد این آمارها اکنون شمار تمامی کسانی که از آغاز سال‌روان میلادی تاکنون در افغانستان بی‌جاه شده‌اند به بیش از سه صد و نود هزار تن رسیده است.