Skip to main content
تازه‌ترین خبرها
Thumbnail

گرامی‌داشت از دوصدوپنجاهمین سال تصویب نخستین قانون آزادی مطبوعات

درست ۲۵۰ سال قبل از امروز، پارلمان سویدن در یک اقدام تاریخی نخستین قانون آزادی مطبوعات را در این کشور به تصویب رسانید.

این اقدام  را میتوان به معنی تعبیر کرد که دیگر سانسور کردن نشریات چاپی  در کشور کاملا ممنوع و منسوخ است و مردم حق دارند تا به اسناد عمومی دست رسی داشته تا برمبنای آن، مردم  بتوانند آزادانه وارد بحث های سیاسی سهم شده و در این روند سهم بگیرند. قانون آزادی مطبوعات سویدن در هر برهه ای از زمان به عنوان یک وسیله موثر برای پیشرفت و ایجاد یک جامعه مترقی و مرفه که نشان های آن را میتوان در عصر مدرن به گونه کامل تماشا کرد.   

آزادی مطبوعات نه تنها پیش شرطی یا لازمه ای است برای مردم سالاری ، بل تضمین کننده ای پیشرفت اجتماعی و ستون فقرات حقوق بشر نیز می باشد.  آزادی مطبوعات کمک میکند تا با سرازیر شدن نظریه ها، گفتارها و ایده های  متفاوت ،  نظریه های مختلف را خلق نموده و به نوآوری های بیشتری دست یافت.  

یکی از اصول و مبانی اصلی حق دست رسی مردم به اسناد عمومی این است که به شهروندان زمینه حق دست شان به معلومات فراهم شده و آنان معلومات ارائه شده را بهتر متوانند مورد ارزیابی قرار دهند و به معلومات عمومی که در اختیار مقام های دولتی قرار دارند دست رسی داشته باشند. به این اساس است که افراد و خبرنگاران میتوانند به عنوان ناظر از سیاست مداران منتخب و ساختار قدرت در کشور شان نظارت نمایند. 

اجرایی کردن اصول متذکره می تواند برای کاهش هرچه بیشتر فساد کمک نماید  و سطح اعتماد به نهادهای دموکراتیک را بالا برد. به همین دلیل میتوان گفت که اجرایی ساختن قانون دست رسی به اطلاعات  در افغانستان که در سال ۲۰۱۴ میلادی تائید گردید می تواند در این راستا اثر گذار باشد. 

با آنکه امروز ما از آزادی بیان گرامیداشت میکنیم، اما متاسفانه آزادی ها و حقوق اساسی مردم در سراسر جهان تا هنوز به نحوی تهدید می شوند و در بسیاری جاها می بینیم که فضای مردم سالاری همچنان شکننده است. در چنین مناطقی تلاش میشود تا صدای مردم را خاموش سازند و معلومات را در اخفا قرار بدهند. در عین حال تهدید ها و اذیت و آزار سیر صعودی خود را می پیماید و به یک روند عادی تبدیل می شوند. یک آمار تکان دهند سازمان علمی فرهنگی سازمان ملل متحد نشان میدهد که دست کم ۸۰۰  خبرنگار در جریان ده سال اخیر در جهان کشته شده اند و تنها اندکی از مجرمین که در همچو قضایا دخیل بوده اند به عدالت سپرده شده اند.    

افغانستان در جریان پانزده سال اخیر پشرفت های قابل ملاحظه های را در بخش آزادی مطبوعات و دموکراسی داشته است. امروز رسانه ها در راستای تقویت شفاف سازی در کشور، تنوع و پلورالیزم یا کثرت گرایی در جامعه افغانی  نقشی بارزی را ایفا می نمایند.

نسل جوان افغانستان امروز میتواند با استفاده از رسانه ها صدای شان را بلند نموده و با استفاده از منابع مختلف به نشر نظریات شان بپردازند. هرچند کارهای زیادی برای انجام دادن باقی است، اما دست آوردهای افغانستان در بخش آزادی بیان و آزادی مطبوعات در سال های اخیر بی سابقه بوده است.

هرچند فضای کار برای خبرنگاران در افغانستان با دشواری های روبرو شده است. براساس گزارش کمیته امنیت خبرنگاران، دست کم یازده خبرنگار در جریان سال روان در کشور کشته شده اند و سال ۲۰۱۶ تا هنوز خونین ترین سال برای خبرنگاران و کارهای رسانه ای در کشور پنداشته می شود. در کنار آن، مسایل که مربوط به خشونت علیه خبرنگاران بوده اند نیز به جز چند مورد انگشت شمار بیشتر این قضایا مورد بازپرس قرار نگرفته اند.

امنیت خبرنگاران را میتوان به عنوان یک پیش شرط برای یک بحث عادلانه عنوان کرد. چون در جامعه ای که در آن کسی به مطبوعات آزاد، روزنامه نگاری تحقیقی دست ندارد، پس چگونه میتوان از علم حرف به میان آورد در حالی که تعزیرات خاصی را بر معلومات اعمال کرده باشند. پس پیامدهای این روند برای بخش مردمی که آگاهی نسبی دارند چه خواهند بود؟

بهترین راه این است که اهداف خبرنگارانی که را که به نحوی مورد خفقان قرار گرفتند را ادامه داد. برای انجام چنین کاری باد همه باهم همکاری نمایند تا خبرنگاران، آزادی بیان و آزادی رسانه ها بیشتر تقویت شوند.

به فرهنگ معافیت از مجازات باید نقطه پایان گذاشته شود و تلاش ها پیرامون به دادگاه کشانیدن کسانی که به قتل، زخمی کردن و هراس ساختن خبرنگاران مبادرت می ورزند افزایش یابند.

گرامیداشت از دوصدوپنجاهمین سال تصویب اولین قانون آزادی مطبوعات به ما بازگو میکند که این روند با پیمودن یک فاصله طولانی به دست آمده است. آزادی بیان حق اساسی است که نمتوان آن را در بدل اعطای چیزی مبادله کرد و آزادی بیان باید در سویدن ، در افغانستان د تمامی کشورهای جهان از آن دفاع صورت گیرد. ما آرزو داریم که دوم ماه دسامبر آغازی باشد برای مشارکت در این روند. ما همچنان آرزو داریم که مردمان بیشتر برای دفاع از بحث آزاد به پا خیزند و معلومات را بررسی نمایند.

 اندریس ژوبرگ به حیث سفیر سویدن در افغانستان کار می‌کند.

گرامی‌داشت از دوصدوپنجاهمین سال تصویب نخستین قانون آزادی مطبوعات

افغانستان در جریان پانزده سال اخیر پشرفت های قابل ملاحظه های را در بخش آزادی مطبوعات و دموکراسی داشته است.

Thumbnail

درست ۲۵۰ سال قبل از امروز، پارلمان سویدن در یک اقدام تاریخی نخستین قانون آزادی مطبوعات را در این کشور به تصویب رسانید.

این اقدام  را میتوان به معنی تعبیر کرد که دیگر سانسور کردن نشریات چاپی  در کشور کاملا ممنوع و منسوخ است و مردم حق دارند تا به اسناد عمومی دست رسی داشته تا برمبنای آن، مردم  بتوانند آزادانه وارد بحث های سیاسی سهم شده و در این روند سهم بگیرند. قانون آزادی مطبوعات سویدن در هر برهه ای از زمان به عنوان یک وسیله موثر برای پیشرفت و ایجاد یک جامعه مترقی و مرفه که نشان های آن را میتوان در عصر مدرن به گونه کامل تماشا کرد.   

آزادی مطبوعات نه تنها پیش شرطی یا لازمه ای است برای مردم سالاری ، بل تضمین کننده ای پیشرفت اجتماعی و ستون فقرات حقوق بشر نیز می باشد.  آزادی مطبوعات کمک میکند تا با سرازیر شدن نظریه ها، گفتارها و ایده های  متفاوت ،  نظریه های مختلف را خلق نموده و به نوآوری های بیشتری دست یافت.  

یکی از اصول و مبانی اصلی حق دست رسی مردم به اسناد عمومی این است که به شهروندان زمینه حق دست شان به معلومات فراهم شده و آنان معلومات ارائه شده را بهتر متوانند مورد ارزیابی قرار دهند و به معلومات عمومی که در اختیار مقام های دولتی قرار دارند دست رسی داشته باشند. به این اساس است که افراد و خبرنگاران میتوانند به عنوان ناظر از سیاست مداران منتخب و ساختار قدرت در کشور شان نظارت نمایند. 

اجرایی کردن اصول متذکره می تواند برای کاهش هرچه بیشتر فساد کمک نماید  و سطح اعتماد به نهادهای دموکراتیک را بالا برد. به همین دلیل میتوان گفت که اجرایی ساختن قانون دست رسی به اطلاعات  در افغانستان که در سال ۲۰۱۴ میلادی تائید گردید می تواند در این راستا اثر گذار باشد. 

با آنکه امروز ما از آزادی بیان گرامیداشت میکنیم، اما متاسفانه آزادی ها و حقوق اساسی مردم در سراسر جهان تا هنوز به نحوی تهدید می شوند و در بسیاری جاها می بینیم که فضای مردم سالاری همچنان شکننده است. در چنین مناطقی تلاش میشود تا صدای مردم را خاموش سازند و معلومات را در اخفا قرار بدهند. در عین حال تهدید ها و اذیت و آزار سیر صعودی خود را می پیماید و به یک روند عادی تبدیل می شوند. یک آمار تکان دهند سازمان علمی فرهنگی سازمان ملل متحد نشان میدهد که دست کم ۸۰۰  خبرنگار در جریان ده سال اخیر در جهان کشته شده اند و تنها اندکی از مجرمین که در همچو قضایا دخیل بوده اند به عدالت سپرده شده اند.    

افغانستان در جریان پانزده سال اخیر پشرفت های قابل ملاحظه های را در بخش آزادی مطبوعات و دموکراسی داشته است. امروز رسانه ها در راستای تقویت شفاف سازی در کشور، تنوع و پلورالیزم یا کثرت گرایی در جامعه افغانی  نقشی بارزی را ایفا می نمایند.

نسل جوان افغانستان امروز میتواند با استفاده از رسانه ها صدای شان را بلند نموده و با استفاده از منابع مختلف به نشر نظریات شان بپردازند. هرچند کارهای زیادی برای انجام دادن باقی است، اما دست آوردهای افغانستان در بخش آزادی بیان و آزادی مطبوعات در سال های اخیر بی سابقه بوده است.

هرچند فضای کار برای خبرنگاران در افغانستان با دشواری های روبرو شده است. براساس گزارش کمیته امنیت خبرنگاران، دست کم یازده خبرنگار در جریان سال روان در کشور کشته شده اند و سال ۲۰۱۶ تا هنوز خونین ترین سال برای خبرنگاران و کارهای رسانه ای در کشور پنداشته می شود. در کنار آن، مسایل که مربوط به خشونت علیه خبرنگاران بوده اند نیز به جز چند مورد انگشت شمار بیشتر این قضایا مورد بازپرس قرار نگرفته اند.

امنیت خبرنگاران را میتوان به عنوان یک پیش شرط برای یک بحث عادلانه عنوان کرد. چون در جامعه ای که در آن کسی به مطبوعات آزاد، روزنامه نگاری تحقیقی دست ندارد، پس چگونه میتوان از علم حرف به میان آورد در حالی که تعزیرات خاصی را بر معلومات اعمال کرده باشند. پس پیامدهای این روند برای بخش مردمی که آگاهی نسبی دارند چه خواهند بود؟

بهترین راه این است که اهداف خبرنگارانی که را که به نحوی مورد خفقان قرار گرفتند را ادامه داد. برای انجام چنین کاری باد همه باهم همکاری نمایند تا خبرنگاران، آزادی بیان و آزادی رسانه ها بیشتر تقویت شوند.

به فرهنگ معافیت از مجازات باید نقطه پایان گذاشته شود و تلاش ها پیرامون به دادگاه کشانیدن کسانی که به قتل، زخمی کردن و هراس ساختن خبرنگاران مبادرت می ورزند افزایش یابند.

گرامیداشت از دوصدوپنجاهمین سال تصویب اولین قانون آزادی مطبوعات به ما بازگو میکند که این روند با پیمودن یک فاصله طولانی به دست آمده است. آزادی بیان حق اساسی است که نمتوان آن را در بدل اعطای چیزی مبادله کرد و آزادی بیان باید در سویدن ، در افغانستان د تمامی کشورهای جهان از آن دفاع صورت گیرد. ما آرزو داریم که دوم ماه دسامبر آغازی باشد برای مشارکت در این روند. ما همچنان آرزو داریم که مردمان بیشتر برای دفاع از بحث آزاد به پا خیزند و معلومات را بررسی نمایند.

 اندریس ژوبرگ به حیث سفیر سویدن در افغانستان کار می‌کند.

هم‌رسانی کنید