با آغاز فصل سرما، شمار زیادی از معتادان مواد مخدر در زیر پل سوخته شهر کابل جان باختند.
معتادان مواد مخدر می‌گویند که هر روز دو- سه معتاد مواد مخدر در زیرپل سوخته، از بهر سردی هوا جان می‌بازند.
پل سوخته یا پناه‌گاه معتادان مواد مخدر؛ جایی که برای فروشنده‌گان مواد مخدر بازاری گرمی برای تجارت؛ و برای معتادان به مکانی سرد برای مردن مبدل شده‌است.
یک معتاد مواد مخدر می‌گوید: «هر روز دو، سه تا چهار نفر می‌میرند. اینجا هوا بسیار سرد هست و کسانی که پتو یا دیگر وسایل ندارند، یخ می‌زنند و جنازه‌های‌شان را می‌برند.»
سال‌هاست که این‌گونه شب و روز سپری می‌کنند. از بخش بخش کشور به پل سوخته آمده‌اند. هر کس پول بیشتری از تگدی یا دزدی به دست آورد، می‌تواند مواد مخدر بیشتری بخرد.
یک معتاد دیگر می‌گوید: «از هر ولایت اینجا مردم آمده‌اند. به یک بدبختی دچار شده‌ام که هیچ خود را خلاص نمی‌توانم.»
معتاد دیگر می‌گوید: «زیاد هست معتادانی که می‌میرند. به‌خاطری که مقاومت بدن ما بسیار کم است و اگر در سردی بمانیم صد درصد می‌میریم – ۹۹ درصد هم نه!»
باشنده‌گان خانه‌های دو سوی پل سوخته نیز با این وضع شب و روز آرامی ندارند و از بوی و تعفن پل سوخته شکایت دارند. زهرا، یکی از باشنده‌گان این محل شکایت می‌کند و می‌گوید که نشست و برخاست شمار زیادی از معتادان مواد مخدر در نزدیک دروازۀ خانه‌اش او را به شدت نگران ساخته‌است و از شرمنده‌گی نمی‌تواند مهمانان‌اش را به خانه‌اش دعوت کند.
عبدالمنان آزادمنش، رییس بخش کاهش تقاضای مواد مخدرِ وزارت صحت عامه، می‌گوید: «متأسفانه بودجه‌یی که برای ما در بخش تداوی معتادان تعیین شده‌است و تا حال منظور هم نشده‌است، خیلی کم است و اگر این بودجه افزایش نیابد متأسفانه ما در سال آینده مشکلات بسیاری خواهیم داشت. اما اکنون می‌کوشیم در هفتۀ آینده شماری از معتادان را از پل سوخته انتقال دهیم تا تلفات کاهش یابد.»
بارها شماری از معتادان مواد مخدر از این بخش به مرکزهای درمان معتادان انتقال داده شدند، اما انتقادها بر این استند که دولت با تمام نیرویش چرا نمی‌تواند تنها پل سوخته را از وجود معتادان مواد مخدر پاکسازی کند و جلو خرید و فروش مواد مخدر در این بخش را بگیرد؟