Skip to main content
تازه‌ترین خبرها
Thumbnail

افسر پیشین ارتش سرخ: هیچ گاهی به کشورم بر نخواهم گشت

خاکی موف، یک افسر ارتش سرخ شوروی پیشین که در ولایت هرات باقی مانده است، می‏گوید که هیچ گاهی به کشورش  بر نخواهد گشت.

این افسر شوروی پیشین که پس از زخمی شدن اسیر مجاهدان هرات شده بود، مسلمان شده است و می‎گوید که افغانستان را بیشتر از کشورش دوست دارد و به شهروندان افغانستان عشق می‎ورزد.

وی در شهر هرات با یک زن افغان ازدواج کرده است و یک دختردارد.

این افسر ارتش سرخ درگفت‎وگوی با جاوید زیارتجاهی خبرنگار طلوع‌نیوز در هرات می‎گوید که او با لباس ارتش سرخ در ۲۲ ساله‎گی برای جنگ در افغانستان با غول پیکرهای ارتش شوروی به افغانستان آمد.

وی دربخش استخبارات ارتش سرخ کارمی‎کرد، اما سه سال پس از وارد شدن به خاک افغانستان در ولسوالی شیندند هرات به سرش گلوله خورد و تن نیمه جان به دست مجاهدان هرات افتاد، اما او را درمان کردند و خاکی موف به دین اسلام گروئید و به وی شیخ عبدالله نام گذاشته شد.

پس از بیرون شدن ارتش سرخ از کشور نیز به زنده‌گی عادی همچون یک شهروند افغانستان ادامه داد و در شیندند ازدواج نمود.

وی می‎گوید: « در یک منطقه در شیندند زخمی شدم، یک مرمی بر سرم خورد، اما داخل مغزم نرفت، هنگامی که برگشتم یک مرمی دیگر در پشتم اصابت کرد، سپس به زمین افتادم.»

وی اکنون از بودن در افغانستان و حضور در کنار خانواده‎اش بسیار خوشحال است.

وی می‏افزاید که چندین بار اعضای خانواده‎اش از روسیه به هرات آمده‏اند، اما زیستن در افغانستان را انتخاب کرده است و از این که به اسلام رو آورده است و در کنار مردم افغانستان زنده‎گی می‎کند، خوشحال است.

وی در ادامه گفت: « بعد از خمی شدنم همه ارتباطاتم با ارتش سرخ قطع بود و به همین دلیل درافغانستان باقی ماندم، اما سپس مسلمان شدم و تصمیم گرفتم برنگردم، حالا از مسلمان شدنم و از ماندنم در افغانستان پشیمان نیستم و افغانستان را دوست دارم.»

خاکی موف تنها یک دختر دارد و در یک موزه یاد بود از جهاد مردم افغانستان در هرات کار می‎کند.

این افسر ارتش سرخ می‎گوید که روزی همین جنگ افزارها که در موزه هرات است، در برابر مردم افغانستان می‎جنگید، اما حالا خودش را جز شهروندان افغانستان به شمار می‎آورد.

در همین حال، شماری از اعضای خانواده‎اش او را مردی مهربان می‎خوانند.

مادر زن خاکی موف، می‎گوید: « شیخ صاحب یک انسان بسیار با اخلاق و مهربان است، از هنگامی که با ما خویشاوند شده است از اوهیچ بدی ندیده‌ایم، با همه اقوام و نزدیکانش مهربان است.»

خاکی موف می‏گوید که پس از آنکه به دین اسلام گروئید تلاش کرد با آموزش و مطالعه کتاب‎های دینی خودش را از دستورهای اسلام با خبرسازد و حالا بیشتر نزدیکانش او را شیخ عبدالله صدا می‎زنند.

خانمش نیز او را مردی مهربان و مهمان نواز می‌داند.

جمیله، همسر خاکی موف می‎گوید: «همسرم مرد مهربانی است وخانواده‎اش را بسیار دوست دارد، از ویژه‎گی‎های مهم‌اش مهمان نوازی اوست.»

با آنکه ارتش سرخ ۲۸ سال پیش از افغانستان بیرون رفت، اما شماری از سربازانش که در نزد مجاهدین افغانستان اسیر بودند، در کشور باقی ماندند.

در حال حاضر، سه افسر و سربازارتش سرخ در ولسوالی‎های شیندند، ادرسکن و شهر هرات زنده‎گی می‎کنند و به کشورشان برنگشتند.

افسر پیشین ارتش سرخ: هیچ گاهی به کشورم بر نخواهم گشت

این افسر ارتش سرخ درگفت‎وگوی با جاوید زیارتجاهی خبرنگار طلوع‌نیوز در هرات می‎گوید که او در ۲۲ ساله‎گی برای جنگ به افغانستان آمد.

Thumbnail

خاکی موف، یک افسر ارتش سرخ شوروی پیشین که در ولایت هرات باقی مانده است، می‏گوید که هیچ گاهی به کشورش  بر نخواهد گشت.

این افسر شوروی پیشین که پس از زخمی شدن اسیر مجاهدان هرات شده بود، مسلمان شده است و می‎گوید که افغانستان را بیشتر از کشورش دوست دارد و به شهروندان افغانستان عشق می‎ورزد.

وی در شهر هرات با یک زن افغان ازدواج کرده است و یک دختردارد.

این افسر ارتش سرخ درگفت‎وگوی با جاوید زیارتجاهی خبرنگار طلوع‌نیوز در هرات می‎گوید که او با لباس ارتش سرخ در ۲۲ ساله‎گی برای جنگ در افغانستان با غول پیکرهای ارتش شوروی به افغانستان آمد.

وی دربخش استخبارات ارتش سرخ کارمی‎کرد، اما سه سال پس از وارد شدن به خاک افغانستان در ولسوالی شیندند هرات به سرش گلوله خورد و تن نیمه جان به دست مجاهدان هرات افتاد، اما او را درمان کردند و خاکی موف به دین اسلام گروئید و به وی شیخ عبدالله نام گذاشته شد.

پس از بیرون شدن ارتش سرخ از کشور نیز به زنده‌گی عادی همچون یک شهروند افغانستان ادامه داد و در شیندند ازدواج نمود.

وی می‎گوید: « در یک منطقه در شیندند زخمی شدم، یک مرمی بر سرم خورد، اما داخل مغزم نرفت، هنگامی که برگشتم یک مرمی دیگر در پشتم اصابت کرد، سپس به زمین افتادم.»

وی اکنون از بودن در افغانستان و حضور در کنار خانواده‎اش بسیار خوشحال است.

وی می‏افزاید که چندین بار اعضای خانواده‎اش از روسیه به هرات آمده‏اند، اما زیستن در افغانستان را انتخاب کرده است و از این که به اسلام رو آورده است و در کنار مردم افغانستان زنده‎گی می‎کند، خوشحال است.

وی در ادامه گفت: « بعد از خمی شدنم همه ارتباطاتم با ارتش سرخ قطع بود و به همین دلیل درافغانستان باقی ماندم، اما سپس مسلمان شدم و تصمیم گرفتم برنگردم، حالا از مسلمان شدنم و از ماندنم در افغانستان پشیمان نیستم و افغانستان را دوست دارم.»

خاکی موف تنها یک دختر دارد و در یک موزه یاد بود از جهاد مردم افغانستان در هرات کار می‎کند.

این افسر ارتش سرخ می‎گوید که روزی همین جنگ افزارها که در موزه هرات است، در برابر مردم افغانستان می‎جنگید، اما حالا خودش را جز شهروندان افغانستان به شمار می‎آورد.

در همین حال، شماری از اعضای خانواده‎اش او را مردی مهربان می‎خوانند.

مادر زن خاکی موف، می‎گوید: « شیخ صاحب یک انسان بسیار با اخلاق و مهربان است، از هنگامی که با ما خویشاوند شده است از اوهیچ بدی ندیده‌ایم، با همه اقوام و نزدیکانش مهربان است.»

خاکی موف می‏گوید که پس از آنکه به دین اسلام گروئید تلاش کرد با آموزش و مطالعه کتاب‎های دینی خودش را از دستورهای اسلام با خبرسازد و حالا بیشتر نزدیکانش او را شیخ عبدالله صدا می‎زنند.

خانمش نیز او را مردی مهربان و مهمان نواز می‌داند.

جمیله، همسر خاکی موف می‎گوید: «همسرم مرد مهربانی است وخانواده‎اش را بسیار دوست دارد، از ویژه‎گی‎های مهم‌اش مهمان نوازی اوست.»

با آنکه ارتش سرخ ۲۸ سال پیش از افغانستان بیرون رفت، اما شماری از سربازانش که در نزد مجاهدین افغانستان اسیر بودند، در کشور باقی ماندند.

در حال حاضر، سه افسر و سربازارتش سرخ در ولسوالی‎های شیندند، ادرسکن و شهر هرات زنده‎گی می‎کنند و به کشورشان برنگشتند.

هم‌رسانی کنید