Skip to main content
تازه‌ترین خبرها
تصویر بندانگشتی

انتقادها از ناتوانی دستگاۀ استخباراتی در جلوگیری از حمله‎ها

شماری از نظامیان پیشین، نهادهای کشفی و استخباراتی را به ناتوانی متهم می سازند و هشدار می‎دهند که اگر به گفتۀ آنان این «ناتوانی» تدوام یابد، وضعیت در کشور بدتر خواهد شد.

محمد آگل مجاهد که سال‎های پیش مسؤولیت تأمین امنیت هُتل کانتیننتال را داشت، می گوید شکی نیست که از داخل هُتل با هراس افگنان همکاری شده است: «تا زمانی که شما بخش کشفی و استخباراتی خود را تقویت نکنید و در داخل دشمن نفوذ نداشته باشید، از آن ها معلومات بدست نیارید که دشمن چه پلان دارد، شما نمی توانید که همچون حملات را جلوگیری بکنید.»

در حالی که نیروهای امنیتی می گویند که حمله کننده گان بر هوتل انترکانتیننتان، از راه فرعی و پشت این هُتل سازمان دهی شده بودند، اما شماری از گواهان این رویداد می گویند که حمله کننده گان از داخل هوتل حمله شان را آغاز کردند.

نجیب دانش، سخنگوی وزارت امور داخله می گوید: «گزارش های ابتدایی نشان می دهد که از قسمت شمال این هُتل داخل آشپزخانه می شوند و پس از آن داخل سالون اول می شوند از همین جا این ها درگیر می شوند با نیروهای امنیتی افغانستان.»

اما، شیر محمد که در منطقۀ باغ بالا – نزدیک به این هُتل – زنده گی می کند، دیدگاه دیگری دارد: «اگر ضعفت مدیریت این ها نمی بود، امروز اگر من به کانتیننتال بروم و کسی را کار داشته باشم شاید در دوازده و سیزده پاتکی که من بروم مرا تلاش بکنند و حتا یک موبایل را با من اجازه نمی دهند.»

عبداالقهار، باشندۀ دیگر محل نیز می افزاید: «موترهای شیشه سیاه که میاید گیت ها (دروازه ها) بلند می شود و کسی ایستاد نمی کند و پرسان نیست که تو کی استی به کجا می روی حتا برایش سلامی نیز می زنند.»

با این همه، وزارت امور داخله  می گوید که در حدود ۱۵۰تن از گیرمانده گان در هُتل از سوی نیروهای امنیتی نجات داده شده اند.

اما، تصویرهای طلوع نشان می دهند که گیرمانده گان ناامیدانه می خواهند کاری برای نجات شان بکنند. در این تصویرها دیده می شود که سه تن پس از دوازده ساعت می خواهند خودشان را به طبقه پایین تر بکشانند؛ دو تن آنان موفق می شوند، اما یکی از آنان پایین می افتد.

نزدیکان زخمیان این رویداد می گویند که از هنگام حملۀ مهاجمان(ساعت ۹ شب) تا ساعت چهار صبح، هیچ گروهی برای نجات شان نیامد و حمله کننده تمام شب اتاق به اتاق در جست و جو بودند.

نورالله می گوید که ساعت ها برای نجاتش انتظار کشید، اما هنگامی که مهاجمان وارد اتاقش شدند، خودش را از طبقۀ چهارم این هُتل به پائین انداخت: «مارا خداوند خودش نجات داد؛ خودم را انداختم، دیگر نفهمیدم چه شد.»

مهاجمان مسلح، حوالی ساعت نُه شب گذشته، بر هُتل کانتیننتال یورش بردند و با نیروهای امنیتی درگیر شدند؛ این درگیری تا ساعت ۲ پس از چاشت امروز ادامه داشت.

در این حمله که طالبان مسؤولیت آن را به عهده گرفت، دست کم ۴۳ تن جان باختند و ده ها تن دیگر زخمی شدند.

انتقادها از ناتوانی دستگاۀ استخباراتی در جلوگیری از حمله‎ها

در همین حال ، شماری از زخمیان ونزدیکان قربانیان حمله بر این هتل ، نهاد های مسئول را درنجات گیرمانده گان به بی پروائی و کوتاهی متهم می سازند.

تصویر بندانگشتی

شماری از نظامیان پیشین، نهادهای کشفی و استخباراتی را به ناتوانی متهم می سازند و هشدار می‎دهند که اگر به گفتۀ آنان این «ناتوانی» تدوام یابد، وضعیت در کشور بدتر خواهد شد.

محمد آگل مجاهد که سال‎های پیش مسؤولیت تأمین امنیت هُتل کانتیننتال را داشت، می گوید شکی نیست که از داخل هُتل با هراس افگنان همکاری شده است: «تا زمانی که شما بخش کشفی و استخباراتی خود را تقویت نکنید و در داخل دشمن نفوذ نداشته باشید، از آن ها معلومات بدست نیارید که دشمن چه پلان دارد، شما نمی توانید که همچون حملات را جلوگیری بکنید.»

در حالی که نیروهای امنیتی می گویند که حمله کننده گان بر هوتل انترکانتیننتان، از راه فرعی و پشت این هُتل سازمان دهی شده بودند، اما شماری از گواهان این رویداد می گویند که حمله کننده گان از داخل هوتل حمله شان را آغاز کردند.

نجیب دانش، سخنگوی وزارت امور داخله می گوید: «گزارش های ابتدایی نشان می دهد که از قسمت شمال این هُتل داخل آشپزخانه می شوند و پس از آن داخل سالون اول می شوند از همین جا این ها درگیر می شوند با نیروهای امنیتی افغانستان.»

اما، شیر محمد که در منطقۀ باغ بالا – نزدیک به این هُتل – زنده گی می کند، دیدگاه دیگری دارد: «اگر ضعفت مدیریت این ها نمی بود، امروز اگر من به کانتیننتال بروم و کسی را کار داشته باشم شاید در دوازده و سیزده پاتکی که من بروم مرا تلاش بکنند و حتا یک موبایل را با من اجازه نمی دهند.»

عبداالقهار، باشندۀ دیگر محل نیز می افزاید: «موترهای شیشه سیاه که میاید گیت ها (دروازه ها) بلند می شود و کسی ایستاد نمی کند و پرسان نیست که تو کی استی به کجا می روی حتا برایش سلامی نیز می زنند.»

با این همه، وزارت امور داخله  می گوید که در حدود ۱۵۰تن از گیرمانده گان در هُتل از سوی نیروهای امنیتی نجات داده شده اند.

اما، تصویرهای طلوع نشان می دهند که گیرمانده گان ناامیدانه می خواهند کاری برای نجات شان بکنند. در این تصویرها دیده می شود که سه تن پس از دوازده ساعت می خواهند خودشان را به طبقه پایین تر بکشانند؛ دو تن آنان موفق می شوند، اما یکی از آنان پایین می افتد.

نزدیکان زخمیان این رویداد می گویند که از هنگام حملۀ مهاجمان(ساعت ۹ شب) تا ساعت چهار صبح، هیچ گروهی برای نجات شان نیامد و حمله کننده تمام شب اتاق به اتاق در جست و جو بودند.

نورالله می گوید که ساعت ها برای نجاتش انتظار کشید، اما هنگامی که مهاجمان وارد اتاقش شدند، خودش را از طبقۀ چهارم این هُتل به پائین انداخت: «مارا خداوند خودش نجات داد؛ خودم را انداختم، دیگر نفهمیدم چه شد.»

مهاجمان مسلح، حوالی ساعت نُه شب گذشته، بر هُتل کانتیننتال یورش بردند و با نیروهای امنیتی درگیر شدند؛ این درگیری تا ساعت ۲ پس از چاشت امروز ادامه داشت.

در این حمله که طالبان مسؤولیت آن را به عهده گرفت، دست کم ۴۳ تن جان باختند و ده ها تن دیگر زخمی شدند.

هم‌رسانی کنید