پس از اعلام برنامۀ امنیتی پایتخت، ایست های بازرسی در شهر چند برابر افزایش یافته اند.
بربنیاد این طرح، بیش ازصد ایست بازرسی در بخش های گوناگون شهر ایجاد شده اند و حتا چند جاده در نزدیک سفارت ایالات متحده در چهار راه مسعود و سفارت ایران در شهر نو، یک طرفه ساخته شده اند.
شماری از پایتخت نشینان، می گویند که از بندش این جاده ها به ستوه آمده اند. به باور آنان، پایتخت به یک دژ نظامی و زندان مبدل شده است.
محمد تقی، یکی از باشنده گان کابل در این باره بیان داشت: «چهار طرف گاردهای امنیتی ما استند. از هر طرف میایی راه بسته است. این زندان نیست چه است؟»
محمد کریم، باشندۀ دیگر کابل نیز افزود: «حدودأ دو ساعت می شود که پیاده می روم، اما هنوز باید یک ساعت دیگر هم بروم تا به مقصد برسم؛ بسیار مشکلات ایجاد شده.»
حاجی احمد، مالک یکی از فروشگاه ها در جادۀ وزیرمحمد اکبرخان است. او می گوید بندش جاده ها، بر کاروبارش بسیار اثر منفی گذاشته است: «اگر پیش از این ده هزار می فروختم، اکنون به دو هزار رسیده.» واصل، فروشندۀ دیگر در کابل نیز گفت: «روزهایی که راه ها بند است، خرید و فروش نیست، مشتری نیست؛ مجبور استیم سریال ببینیم یا در مبایل خود مصروف شویم.»
اما، نصرت رحیمی، معاون سخن گوی وزارت امور داخله در این باره این گونه می گوید: «بعضی از تهدیدات گزارش شده اند، به این اساس ما برنامه امنیتی را عملی می کنیم و بخشی از این برنامه در حال حاضر نیز درحال تطبیق استند.»
پیش از این کابل، در مناسبت ها و برنامه های ویژه که با حضور مهمانان خارجی برگزار می شدند، گواه بندش جاده ها بود، اما پس از آن که چند حملۀ پی در پی در کابل صورت گرفت، حکومت با ارایه طرح تازه امنیتی، شماری از جاده ها را بست و در بخش های دیگر کابل نیز ایست های بازرسی ایجاد کرد.