اتحادیه اروپا، امیدوار است که آتش بس‌های حکومت افغانستان و طالبان، سرانجام به گفت‌وگوهای واقعی صلح میان دو طرف بینجامد.
اما، پی یر مایدون، سفیر اتحادیه اروپا در افغانستان می‌گوید از این‌که همکاران جهانی کابل مشمول آتش بس طالبان نیستند، متأسف است: «تأسف این است که همکاران جهانی افغانستان که برای صلح در این کشور کار می‌کنند، از این آتش‌بس محروم استند. با این هم، ما امیدواریم که یک جا شدن این دو آتش بس، به گفت‌وگوهای واقعی صلح بینجامد.»
طالبان گفته اند که در سه روز عید، تنها در برابر نیروهای دولتی، آتش بس خواهند داشت.
در همین حال، شماری از باشنده‌گان بخش های گوناگون کشور، از این که چند روزی را به دور از خشونت‌ها سپری خواهند کرد، ابراز خشنودی می‌کنند.
روزی خان محمدی، باشندۀ ولسوالی خواجه عمری ولایت غزنی است. او هر روز، در حدود چهارده کیلومتر را می‌پیماید تا از ولسوالی ناامن خواجه عمری و راه پُر از تهدیدی طی کند و خودش را به شهر غزنی برساند.
روزی خان ۲۸ساله، از این که در روزهای نزدیک، آتش‌بس‌های حکومت و طالبان، به او این فرصت را خواهند داد که به دور از خشونت‌ها به کار و بارش بپردازد، سخت خشنود است: «امیدوارم که این آتش بس ادامه یابد و جنگ باری همیشه متوقف شود. این آرزوی همه است.»
در ولایت هم جوار غزنی، در زابل، نیز همه برای فرا رسیدن روزهای آتش بس، لحظه شماری دارند.
عطاالله حق بیان، رییس شورای ولایتی زابل می‌گوید: «یگانه چیزی که همه مان به ارزشش پی برده ایم، آن صلح است!»
و اما، باشنده‌گان کندز، ولایتی که در چند سال اخیر، خشونت‌های گسترده یی را گواه بوده است، حتا لحظه یی زیستن را در فضای امن، غنیمت می‌شمارند.
سمیع الله، باشنده کندز گفت: «حداقل می‌توانیم سه یا چهار روز عید را به خوشی سپری کنیم.»
بشیر، باشندۀ دیگر کندز نیز افزود: «سه روز که به جایش، حتا اگر یک ساعت هم در این کشور صلح باشد، ما به آن خوشبین استیم.»
حکومت افغانستان، از بیست و هفتم ماه رمضان تا پنجم عید را و طالبان تنها سه روز عید را، آتش بس اعلام کرده اند.
هر دو طرف، برای این آتش بس‌ها، شرط هایی گذاشته اند که مهم ترین آن‌ها، آماج قرار گرفتن گروهای هراس افگن خارجی از سوی نیروهای دولتی و نیز حمله بر نیروهای خارجی همکار کابل، از سوی طالبان استند.