شماری از نمایندهگان ولایت ارزگان در شورای ملی، میگویند دههاتن از نیروهای دولتی در ولسوالی خاص ارزگان از دوماه بدینسو در محاصرۀ مخالفان مسلح دولت استند و حکومت برای نجات آنان اقدامی نکرده است.
این نمایندهگان، میگویند که راههای رفت وآمد ولسوالی خاص ارزگان به شهر ترینکوت مرکز ولایت ارزگان نیز باتهدیدهای بلند امنیتی روبهرو اند.
عبیدالله بارکزی، یکی از این نمایندهگان گفت: «دوماه میشود که در آنجا پایگاه ارتش و اندک پولیس که مانده اند، چنان سخت محاصره استند که حتا نان خوردن ندارند. در حالت بسیار بد استند و حکومت رسیده گی نمیتواند و در آنجا یک غم نامه ساخته خواهد شد.»
در همین حال، شماری از نیروهای ارتش در ولسوالی خاص ولایت ارزگان در تماسهای تلیفونی به طلوع نیوز میگویند که آنان مدتها است که در محاصرۀ طالبان گیرمانده اند.
فضل که یک سرباز ارتش است و اکنون میگوید در محاصره گیرمانده میافزاید: «به قول اردو به لوا به هرجایی که زنگ میزنیم هیچ کس برای ما اکمالات نمیکند.»
ممتاز، سرباز گیرماندۀ دیگر ارتش نیز میگوید: «گفتنش هم خوب نیست؛ نه نان خشک داریم، نه آرد داریم و نه برنج! هیچ چیزی نیست این جا.»
این سربازان ارتش میگویند که بسیاری آنان بیش از یک سال است که حتا نتوانسته اند خانواده های شان را ببینند.
طاهر، یکی از این سربازان گفت: «این طرف راه موتر نیست و ما هم از ترس بیرون شده نمیتوانیم، وقتی بیرون میشویم برما شلیک میکنند. اینجا بسیار وضع خراب است وهیچ کس پرسان ما را نمیکند.»
ولسوالی خاص ارزگان، از ولسوالیهای ناامن ولایت ارزگان به شمار میرود که با ولسوالی دایچوپان ولایت زابل و بخشهای از ولایت غزنی هممرز است. راههایی رفت وآمد این ولسوالی به ترینکوت مرکز ارزگان نیز با تهدیدهای بلند امنیتی روبهرو است.
حنیف حنفی، سناتور از ولایت ارزگان میگوید: «آن تماسی تلیفونی که به شما شده است، این واقعیت است! هیچ شکی در این رویداد نمیبینم؛ آنان هم محاصره استند وهم گرسنه استند.»
با تلاش فراوان دیدگاه وزارت دفاع ملی و امورداخله را در این باره به دست آورده نتوانستیم. اما اعلامیهییکه وزارت دفاع به روز شنبه به رسانهها فرستاده است هیچ خبری در بارۀ ولسوالی خاص ارزگان درآن نیست.
این نخستین بار نیست که نیروهای دولتی از کوتاهی مسؤولان در کار رسانیدن کمکها به آنان در میدانهای نبرد شکایت کردهاند.