یکروز پس از حمله بر وزارت مخابرات هنوز هم همهچیز در این وزارت بر هم خورده به نظر میرسند و نظم کار از سر گرفته نشدهاست.
روز گذشته، چهار مهاجم بر وزارت مخابرات و تکنالوژی معلوماتی در شهر کابل، حمله کردند. هنگامیکه سه مهاجم از پا در آمدند، یکی از این مهاجمان خودش را به داخل ریاست افغان پست رسانید.
مرد مهاجم نتوانست که دروازههای ضدگلوله را باز کند و تلاشهایش برای رسیدن به دفترهای وزارت مخابرات هم بینتیجه ماندند و مهاجم در دفترهای ریاست افغان پست، گیر مانده بود.
جریان حملۀ مهاجمان را دوربینهای امنیتی ثبت کردهاند.
رامین که چهار ساعت در زیر زمینی ریاست افغان پست گیرمانده بود، لحظههایی را به یاد میآورد که از مرد مهاجم فاصله چندانی نداشت.
او چشم دیدش را اینگونه تعریف میکند: «وقتیکه برق رفت و تاریکی شد ما بسیار وارخطا شدیم، کارمندان و دیگر مراجعین همۀ شان همراه ما بودند و گیرمانده بودند، زمانی که نیروهای رجال برجسته آمدند ما خوشحال شدیم و فکر کردیم که راه نجات وجود دارد.»
این حمله که در حدود پنج ساعت به درازا کشید، ده تن به شمول هفت غیرنظامی (سه زن) و سه تن از نیروهای دولتی جان باختند و پنج غیرنظامی دیگر زخم برداشتهاند.
در میان جان باختهگان این رویداد، همسر غلام حسین فخری، رییس پیشین ادارۀ مستقل مبارزه با فساد اداری نیز بوده است.
در حالیکه رییسجمهور از کارکردهای نیروهای دولتی در سرکوب این حمله ستایش کرد، اما یکی از انتقادهای نظامیان پیشین این است که در چنین حالتها اوضاع تمام شهر به هم میخورد.
میرزا محمد یارمند، معین پیشین وزارت امور داخله گفت:«اینجا مشکل این است، زمانیکه یک چنین حادثهیی صورت میگیرد، تراکم صورت میگیرد، همه قوتها میآیند برای ازبین بردن چهار یا پنج تروریست مسلح دو یا سه صد نیرو میآید، قوماندان شهر میآید، وزیر میآید که این کار درست نیست.»