Skip to main content
تازه‌ترین خبرها
تصویر بندانگشتی

زنان باردار آسیب پذیرترین پناهجویان در یونان استند

یک زن باردار افغان که تازه اجازه یافته است از اردوگاه موریا به شهر "آتن" برود می گوید که زنده گی در اردوگاه ها برای زنان باردار بسیار دشوار است.

اردوگاۀ موریا در جزیرۀ "لیسووس" یونان برای دو هزار پناهجو ساخته شده است؛ اما اکنون شش هزار مهاجر در آن به سر می برند.

پلوشه نبی زاده بیست و دو ساله که هشت ماهه باردار است، یکی از زنان مهاجر افغان است که در این اردوگاه به سر می برد؛ اما با چه شرایطی؟

پلوشه می گوید: «من ساعت سه بامداد بیدار می شوم؛ اما تا طلوع آفتاب صبر می کنم و سپس به تشناب می روم.»

ریا بلانتری، پزشک در این اردوگاه نیز می افزاید: «این اردوگاه، مشکل ایمنی دارد. به باور من این مشکل اصلی زنان باردار در اینجا است. آنان نمی توانند از خودشان محافظت کنند.»

بربنیاد گزارش ها، چهل درصد نوزادانی که در شفاخانه این جزیره به جهان می آیند، نوزادان زنان پناهجو استند.

پاناگیوتس پروتزاس، رییس شفاخانه زایشگاه لیسووس در این باره گفت: «مهم نیست که چند زن باردار استند؛ ما باید کارمان را انجام دهیم. ما هیچ گاهی آن چی را که آموخته ایم از بیماران دریغ نخواهیم کرد و از عمق قلب مان کار خواهیم کرد. اما باید خستگی را در نظر بگیریم. کار ما زیاد است و تنها چهار پزشک داریم.»

اما پلوشه، یکی از باشنده گان خوشبخت این اردوگاه به شمار می رود؛ زیرا حکومت او و شوهرش را به شهر آتن انتقال می دهد و آنان می توانند زنده گی راحت تری داشته باشند.

از سویی دیگر، جوانانی که بدون خانواده های شان، راه اروپا را برگزیده اند، تلاش می ورزند تا با موترها و کشتی ها، خودشان را به کشورهای دیگر برسانند.

اجمل پانزده ساله مانند بسیاری از جوانان دیگر این فکر را در سر می پروراند که از موانع مرزی بگذرد، در یک موتر لاری پنهان شود و از یونان، به شمال اروپا برود.

اما بسیاری وقت ها، محافظان ساحلی آنان را می یابند و مانع سفرشان می شوند.

بسیاری از جوانان، در کارخانه های متروکه به سر می برند و برخی از سازمان های خیریه به آنان خوارک می دهند.

میلانی اندرسون، مددرسان داوطلب اظهار داشت: «به پناهجویان نمی گویم که فردا می بینمتان؛ بل می گویم امیدوارم که فردا شما را نبینم. زیرا اگر نبینمشان خواهم دانست به مسیری که می خواهند رفته اند. اگر بروند، بهتر از بودن شان در اینجا خواهد بود.»

این در حالی است که در سه سال گذشته در پی افزایش نا امنی و بیکاری در افغانستان، هزاران تن از شهروندان این کشور، افغانستان را به قصد کشورهای اروپایی ترک کردند.

زنان باردار آسیب پذیرترین پناهجویان در یونان استند

این در حالی است که در سه سال گذشته در پی افزایش نا امنی و بیکاری در افغانستان، هزاران تن از شهروندان این کشور، افغانستان را به قصد کشورهای اروپایی ترک کردند.

تصویر بندانگشتی

یک زن باردار افغان که تازه اجازه یافته است از اردوگاه موریا به شهر "آتن" برود می گوید که زنده گی در اردوگاه ها برای زنان باردار بسیار دشوار است.

اردوگاۀ موریا در جزیرۀ "لیسووس" یونان برای دو هزار پناهجو ساخته شده است؛ اما اکنون شش هزار مهاجر در آن به سر می برند.

پلوشه نبی زاده بیست و دو ساله که هشت ماهه باردار است، یکی از زنان مهاجر افغان است که در این اردوگاه به سر می برد؛ اما با چه شرایطی؟

پلوشه می گوید: «من ساعت سه بامداد بیدار می شوم؛ اما تا طلوع آفتاب صبر می کنم و سپس به تشناب می روم.»

ریا بلانتری، پزشک در این اردوگاه نیز می افزاید: «این اردوگاه، مشکل ایمنی دارد. به باور من این مشکل اصلی زنان باردار در اینجا است. آنان نمی توانند از خودشان محافظت کنند.»

بربنیاد گزارش ها، چهل درصد نوزادانی که در شفاخانه این جزیره به جهان می آیند، نوزادان زنان پناهجو استند.

پاناگیوتس پروتزاس، رییس شفاخانه زایشگاه لیسووس در این باره گفت: «مهم نیست که چند زن باردار استند؛ ما باید کارمان را انجام دهیم. ما هیچ گاهی آن چی را که آموخته ایم از بیماران دریغ نخواهیم کرد و از عمق قلب مان کار خواهیم کرد. اما باید خستگی را در نظر بگیریم. کار ما زیاد است و تنها چهار پزشک داریم.»

اما پلوشه، یکی از باشنده گان خوشبخت این اردوگاه به شمار می رود؛ زیرا حکومت او و شوهرش را به شهر آتن انتقال می دهد و آنان می توانند زنده گی راحت تری داشته باشند.

از سویی دیگر، جوانانی که بدون خانواده های شان، راه اروپا را برگزیده اند، تلاش می ورزند تا با موترها و کشتی ها، خودشان را به کشورهای دیگر برسانند.

اجمل پانزده ساله مانند بسیاری از جوانان دیگر این فکر را در سر می پروراند که از موانع مرزی بگذرد، در یک موتر لاری پنهان شود و از یونان، به شمال اروپا برود.

اما بسیاری وقت ها، محافظان ساحلی آنان را می یابند و مانع سفرشان می شوند.

بسیاری از جوانان، در کارخانه های متروکه به سر می برند و برخی از سازمان های خیریه به آنان خوارک می دهند.

میلانی اندرسون، مددرسان داوطلب اظهار داشت: «به پناهجویان نمی گویم که فردا می بینمتان؛ بل می گویم امیدوارم که فردا شما را نبینم. زیرا اگر نبینمشان خواهم دانست به مسیری که می خواهند رفته اند. اگر بروند، بهتر از بودن شان در اینجا خواهد بود.»

این در حالی است که در سه سال گذشته در پی افزایش نا امنی و بیکاری در افغانستان، هزاران تن از شهروندان این کشور، افغانستان را به قصد کشورهای اروپایی ترک کردند.

هم‌رسانی کنید