وزیر اکبر خان، بیشتر همچون یک بخش دیپلمات نشین شناخته می شود و بسیاری از دفترهای داخلی و خارجی هم در همین بخش پایتخت کار می کنند.
اما، هنوز شماری از خانواده ها، نیز در وزیر اکبرخان بود و باش دارند و نخواسته اند که خانه های شان را ترک گویند و یا به نهادها به کرایه بدهند.
برخی از این خانواده ها می گویند که در این بخش به شدت محافظت شده، زنده گی دشواری دارند.
خبرنگار طلوع نیوز به سراغ یکی از این خانواده ها رفته است؛ اما از بهر آنچه که تهدیدهای امنیتی گفته می شود، تنها دو تن از اعضای این خانواده، حاضر به گفت وگو شده اند.
عظیم الله نیازی، بزرگ این خانواده می گوید که در سال های پیش از این، شماری زیادی از اعضای خانواده اش در وزیر اکبر بود و باش داشتند، اما اکنون، این تنها هشت تن مانده اند.
او می گوید، برای گذشته های در این منطقه، دلتنگ شده است: «مردمان صنف بالا در این جا زنده گی می کردند؛ همه کسانی که تحصیلات بلند داشتند، داکتر و انجنیر و یا تجار خوب بودند.»
ماه هاست که منطقه وزیر اکبرخان، از بهر آن چه که تهدیدها گفته می شود، از چندین سو، در کمربندهای امنیتی قرار گرفته است.
در هفته های اخیر، این سدهای امنیتی بیشتر شده اند؛ چنان که زنده گی، برای آن خانواده هایی که هنوز در این منطقه بود و باش دارند، دشوارتر شده است: «شب ناوقت کسی به خانه نمی آید و اگر مهمان هم داشته باشیم، باید وقت تر برود و در جریان روز، اطفال خورد را هیچ وقت ما نمی گذاریم و بی یک بزرگ خانواده بیرون بروند.»
کفایت الله، از آن جوانان این خانواده است که با افزایش چالش های زنده گی در منطقه وزیر اکبرخان، ترجیح داده اند، آموزش های شان را در بیرون از کشور دنبال کنند.
او، تنها برای یک ماه، نزد خانواده اش آمده است: «خانواده هم به تشویش می باشند که ما یک جایی بیرون برآییم و خود ما هم هرجا آزاد رفته نمی توانیم.»
در سال های اخیر، منطقه وزیر اکبرخان، بیشتر گواه فعالیت های نهادهای دیپلماتیک و شماری از دفترهای خارجی و داخلی بوده است.
در چنین اوضاعی، گروه های هراس افگن، نیز کوشیده اند تا بیشتر همین بخش پایتخت را آماج حمله های شان قرار بدهند.