Skip to main content
تازه‌ترین خبرها
Thumbnail

صلح‌خواهان نامۀ رنگین‌شده با خون شان را به سازمان ملل فرستادند

حرکت مردمی صلح خواهی در نامه‌ای که با خون اعضای این حرکت رنگین شده است، بر توقف خون ریزی‌ها در افغانستان از سوی حلقه هایی در پاکستان تاکید می ورزند.

این نامه به نماینده دفتر سازمان ملل متحد در کابل سپرده شد، تا آن را به مجمع عمومی سازمان ملل متحد برساند.

در بخشی از این نامه آمده است که حکومت پاکستان، استخبارات و نظامیان این کشور خون افغانان را به دست افغانان دیگر  می ریزند.

حرکت مردمی صلح خواهی امروز بست نشینی را در برابر سفارت ایران آغاز کرد.

با یک دست، دست دیگر اش را با چاقویی پرخون می سازد و میگوید، این شبیه کاری است که پاکستان خون یک افغان را از سوی افغان دیگری میریزد.

برای پایان این خون ریزی ها اشک می ریزند و انتظار پاسخ دارند.

در این نامه تنها چند سطر محدود نگاشته شده است که به سازمان ملل متحد فرستاده می شود و از این سازمان خواسته شده است: «از دست حکومت پاکستان، نظامیان و استخبارات این کشور مردم افغانستان در خون می تپند، این کار باید متوقف شود.»

اقبال خیبر، رهبر حرکت صلح خواهی مردمی، گفت: «ما از حکومت پاکستان، استخبارت و نظامیان این کشور می خواهیم که دیگر به خونریزی ها در افغانستان پایان دهند، ما سیزده روز شده است که در مقابل سفارت شان نشسته ایم، اما یک نماینده آنان نیامد و نپرسید که ما چی می خواهیم.»

مانند شهروندان دیگر، اعضای این حرکت مردمی صلح خواهی نیز از این جنگ درد دیده اند و قربانی داده اند، مانند این مرد ۶۵ ساله که باشنده ولایت غزنی است و یک سال پیش در نتیجه جنگ‌ها، همسر، دو برادر و برادر زاده اش را از دست داده است.

آدم خان، عضو حرکت صلح خواهی مردمی، گفت: «در خانه نشسته بودیم که یک هاوان برخورد کرد، همسرم با دیگر اعضای خانه ما کشته شدند، جنگ برای ما بسیار تاوان رسانیده است خواست ما این است که دیگر این جنگ خاتمه یابد و ما به حرکت خویش ادامه می دهیم، ولو که اگر خود ما بمیریم، اولاد های ما تا زمان رسیدن به صلح این حرکت را ادامه می دهند.»

بسم الله وطندوست، سخنگوی حرکت صلح خواهی مردمی، گفت: «ما در مقابل سفارت ایران هم می خواهیم که مردم آنان بر حکومت شان فشار بیاورند تا از دخالت در جنگ افغانستان دست بردار شوند.»

قرار است اینان تا یک زمان نا روشنی در برابر سفارت ایران در کابل بست نشینند و شعارهای صلح جویانه سر بدهند.

پانزده روز بعد، راه ولایت بلخ را با پای پیاده و بی پاپوش در پیش می گیرند و در ادامه این راه فریاد های صلح را سر خواهند داد. 

صلح‌خواهان نامۀ رنگین‌شده با خون شان را به سازمان ملل فرستادند

حرکت مردمی صلح خواهی امروز بست نشینی را در برابر سفارت ایران در کابل آغاز کرد.

Thumbnail

حرکت مردمی صلح خواهی در نامه‌ای که با خون اعضای این حرکت رنگین شده است، بر توقف خون ریزی‌ها در افغانستان از سوی حلقه هایی در پاکستان تاکید می ورزند.

این نامه به نماینده دفتر سازمان ملل متحد در کابل سپرده شد، تا آن را به مجمع عمومی سازمان ملل متحد برساند.

در بخشی از این نامه آمده است که حکومت پاکستان، استخبارات و نظامیان این کشور خون افغانان را به دست افغانان دیگر  می ریزند.

حرکت مردمی صلح خواهی امروز بست نشینی را در برابر سفارت ایران آغاز کرد.

با یک دست، دست دیگر اش را با چاقویی پرخون می سازد و میگوید، این شبیه کاری است که پاکستان خون یک افغان را از سوی افغان دیگری میریزد.

برای پایان این خون ریزی ها اشک می ریزند و انتظار پاسخ دارند.

در این نامه تنها چند سطر محدود نگاشته شده است که به سازمان ملل متحد فرستاده می شود و از این سازمان خواسته شده است: «از دست حکومت پاکستان، نظامیان و استخبارات این کشور مردم افغانستان در خون می تپند، این کار باید متوقف شود.»

اقبال خیبر، رهبر حرکت صلح خواهی مردمی، گفت: «ما از حکومت پاکستان، استخبارت و نظامیان این کشور می خواهیم که دیگر به خونریزی ها در افغانستان پایان دهند، ما سیزده روز شده است که در مقابل سفارت شان نشسته ایم، اما یک نماینده آنان نیامد و نپرسید که ما چی می خواهیم.»

مانند شهروندان دیگر، اعضای این حرکت مردمی صلح خواهی نیز از این جنگ درد دیده اند و قربانی داده اند، مانند این مرد ۶۵ ساله که باشنده ولایت غزنی است و یک سال پیش در نتیجه جنگ‌ها، همسر، دو برادر و برادر زاده اش را از دست داده است.

آدم خان، عضو حرکت صلح خواهی مردمی، گفت: «در خانه نشسته بودیم که یک هاوان برخورد کرد، همسرم با دیگر اعضای خانه ما کشته شدند، جنگ برای ما بسیار تاوان رسانیده است خواست ما این است که دیگر این جنگ خاتمه یابد و ما به حرکت خویش ادامه می دهیم، ولو که اگر خود ما بمیریم، اولاد های ما تا زمان رسیدن به صلح این حرکت را ادامه می دهند.»

بسم الله وطندوست، سخنگوی حرکت صلح خواهی مردمی، گفت: «ما در مقابل سفارت ایران هم می خواهیم که مردم آنان بر حکومت شان فشار بیاورند تا از دخالت در جنگ افغانستان دست بردار شوند.»

قرار است اینان تا یک زمان نا روشنی در برابر سفارت ایران در کابل بست نشینند و شعارهای صلح جویانه سر بدهند.

پانزده روز بعد، راه ولایت بلخ را با پای پیاده و بی پاپوش در پیش می گیرند و در ادامه این راه فریاد های صلح را سر خواهند داد. 

هم‌رسانی کنید