کاروان صلح خواهان ولایت کندهار، میخواهند که صدای صلح خواهی شان را از مسجدها و روستاها بلند کنند.
آنان میگویند که به زودی به روستاها میروند و با همکاری امامان مسجدها، میخواهند صدای صلح خواهی را از منبرهای مسجدها به مردم برسانند.
اعضای کاروان صلح خواهان در کندهار را بزرگان قوم، فعالان مدنی و جوانان تشکیل میدهند.
چادر این معترضان، از چند هفته به این سو به پشتیبانی از «کاروان صلح خواهان» در هلمند، برپا است: «تأثیری را که بزرگان اقوام در لوی کندهار بر رون صلح دارند در دیگر مناطق ندراند؛ صلح اکنون به قلم و کتاب و دفتر خلاصه شده و باید گام های عملی برداشته شود.»
پس از آن که باشنده گان ولایت هلمند، در حدود یک ماه پیش در اعتراض به ناامنیها، زیر نام «کاروان صلح خواهان» در لشکرگاه چادر تحصن برپا کردند، باشنده گان ولایت های خوست، ننگرهار، پکتیا، بلخ و شمار دیگر از ولایتها، نیز به صف آنان پیوستند.
خواست اصلی این معترضان، برقراری آتش بس میان طالبان و حکومت است؛ خواستی که طالبان آن را رد کردند.
با این همه، معترضان اما به اعتراض های شان ادامه داده اند و دامنۀ این اعتراضات را نیز گسترش داده اند.
تاکنون، این معترضان ازبهر برآورده شدن خواست شان، روش های متفاوتی را به کار بسته اند؛ از راهپیمایی گرفته تا تحصن و اعتصاب غذا.
با این حال، شماری از معترضان در کندهار می گویند روشهایی دیگری را نیز برای رساندن پیام شان به مردم و جهان، روی دست خواهند گرفت: «آن طور کشوری است که خون مارا نریختانده باشد؟ مارا فریب داده اند! این فریب خورده گان اگر من و یا هرکس دیگر است، باید فهمانده شوند که چرا فریب خورده اند.»