وکیل حسین الله داد مشهور به وکیل پهلوان، از جملۀ ۶۵تنی بود که در حملۀ انتحاری روز یک‎شنبه بر یک مرکز توزیع شناس‌نامۀ ورقی در کابل، جان باختند.

از او، دو دختر و دو پسر خُرد سال به جا مانده اند.

سمیرای نُه ساله، فرزند بزرگ وکیل پهلوان است. او می‎گوید رفتن پدرش بر وی به شدت تأثیر گذاشته و اورا نسبت به آینده ناامید ساخته است.

او می‎گوید اگر وضعیت به همین منوال ادامه یابد و امنیت بهتر نشود، دختران زیادی بی پدر خواهند شد.

او، خواهر و دو برادرش آرزو دارند که امنیت در کشور تأمین شود و آنان بتوانند با خیال راحت به مکتب بروند و درس بخوانند: «ما می‌خواهیم که در کشور صلح بیاید تا ما بتوانیم درس بخوانیم و با خانوادۀ خود آرام زنده‎گی کنیم.»

بستگان و دوستان وکیل پهلوان، روز جمعه به یاد او مراسم ختم قرآن برگزار کردند.

آنان، از وکیل پهلوان به نیکی یاد می‎کنند و می‎گویند که او پس از هر حملۀ انتحاری و انفجاری در کابل، به محل رویداد می‌شتافت و به زخمیان و قربانیان آن، کمک می‎کرد.

شیرحسین، یکی از دوستان وکیل پهلوان می‎گوید: «در هر رویداد انتحاری‌که از مردمان ما قربانی می‌گرفت، وکیل پهلوان از کسانی بود که به ساحۀ رویداد می‌رفت و کمک جان باخته‌گان و زخمیان می‌پرداخت؛ شاهد آن، همگان استند و وکیل پهلوان از مردهای فعال بود.»

شمار دیگری از بستگان وکیل پهلوان می‎گویند که از ناامنی‎ها و کشتار در کشور خسته شده اند و باید حکومت جلو خون ریزی در کشور را بگیرد.

ذکریا، نواسۀ کاکای وکیل پهلوان در این باره اظهار داشت: «از آقای اشرف غنی و عبدالله عبدالله می‌خواهیم که بس است خون ریزی؛ تا چه زمان کودکان ما به خون کشانیده شوند.»

احمد حسین، برادر وکیل پهلوان نیز بیان داشت: «علاقۀ بسیار به ورزش داشت و پهلوانی باز انتخاب کرد که در دوسال در تربیت بدنی درس بخواند و پس از دریافت دیپلوم به فعالیت های اجتماعی و فرهنگی آغاز کرد.»

وکیل پهلوان، ۳۴ سال داشت. وی، نه تنها در بخش ورزش فعال بود که به گفتۀ دوستانش، روابط اجتماعی خوبی نیز داشت.