رییس زازی، جوانی‌که هشت ماه پیش، از سوی نگهبانان رییس‌جمهور در سفر اشرف غنی به ولایت هرات، لتوکوب شده بود، می‌گوید که بعد از انتقال یافتن به کابل هم، هرگز رییس‌جمهور را ملاقات نکرده‌است.
به گفتۀ این جوان، وی در این مدت در یکی از مهمان خانه‌های دولتی به سر می‌برد و خانواده‌اش را نیز ندیده‌است: «در طول هشت ماه، در یکی از مهمان خانه‌های دولتی قرار دارم. در آن‌جا، در یک جای امن قرار دارم. تا این مدت هشت ماه، من از فامیل خود، از خانوادۀ خود دور استم، آن‌ها را من ملاقات یا دیدن ننموده‌ام.»
رییس زازی، هشت ماه پیش، هنگامی خواست از رییس جمهور غنی دادخواهی کند که اشرف غنی، در مراسم گشایش راه لاجورد در هرات شرکت کرده بود.
در تصویرهایی از این رویداد در شبکه‌های اجتماعی پخش شدند، دیده می‌شوند که نگهبانان رییس‌جمهور، این جوان را به زور از تالار بیرون می‌برند و در بیرون لت وکوب می‌کنند.
ما به رییس زازی، پس از آن دست می‌یابیم که به روز چهارشنبه (۲۲جوزا) اعضای خانواده‌اش از ناپدیدبودن هشت ماهه او شکایت کردند.
یک سخن‌گوی ارگ در واکنش به ناپدیدشدن رییس زازی، در صفحه فس‌بوکش نگاشت که افزون بر رسیده‌گی به پروندۀ غصب جایدادهای خانوادۀ رییس زازی، خود او هم ازبهر حفظ جانش، در یکی از مهمان خانه‌های امنیت ملی نگه‌داری می‌شود.
اما لعل بنده، مادر رییس زازی در این باره، چیز دیگری می‌گوید: «مرتضوی به ما گفت که از زدن (قضیه لت وکوب پسرم) تیر شوید که ما کارتان را خلاص کنیم. اگر از آن تیر نشوید، کارتان را خلاص نمی‌کنیم.»
وحید فرزه یی، حقوق‌دان نیز در این باره بیان داشت: «بر اساس کدام تصویب سارنوالی یا مقامات ذیصلاح عدلی و قضایی، آزادی این‌ها سلب شده‌است؟ در غیر این، چنان چه خانوادۀ وی گفته‌اند، اگر از هشت ماه به این طرف، با خانواده خود ارتباط نداشته باشد، این ظلم و جفایی است که دولت افغانستان در حق یک شخصی می‌کند که از آزادی بیان خود استفاده کرده‌است.»
رییس زازی که می‌گوید جانش ازبهر دنبال کردن پروندۀ غصب جایدادهای خانواده‌اش، همواره در خطر بوده‌است، یک بار دیگر از رییس‌جمهور می‌خواهد که به این ماجرا پایان دهد: «خواست من از رییس‌صاحب جمهور این است که اول با ما ملاقات بکند، با فامیل من. و بعد، طبق هدایت خود شان، به نهادهای عدلی و قضایی، به سارنوالی، محکمه، جایی که قضیه ما جریان دارد، هدایت بدهند تا به مشکلات ما زودتر و عاجل تر، رسیده‌گی بکنند.»