دو روز پس از حملۀ گروهی مهاجمان بر پایگاه نظامی شوراب در ولایت هلمند، وزرات دفاع ملی تاکنون دربارۀ چگونگی این رویداد جزییات را به دست نمیدهد.
مهاجمان گروه طالبان، ساعت دوی بامداد روز جمعه (۱۰ حوت) بر این پایگاه که در داخل آن قولاردوی ۲۱۵ میوند نیز قرار دارد، حمله کردند. درگیری میان نیروهای امنیتی و مهاجمان در این پایگاه، تا ساعت ۴ روز شنبه (۱۱حوت) ادامه داشت.
منابعی، میگویند که در این رویداد، ۵۰ افسر و سرباز جان باختند، اما وزارت دفاع ملی گفته است که در این رویداد ۲۳ نظامی جانهای شان را از دست دادهاند.
گروه طالبان میگویند که نُه مهاجم در این حمله دخیل بودهاند و از سه بخش بر پایگاه نظامی شوراب یورش بردند و خودشان را به گارنیزیون قولاردوی ۲۱۵میوند رساندند.
پایگاه نظامی شوراب، یکی از مستحکمترین پایگاههای نظامی در جنوب کشور گفته میشد و برای نگهداری از هر قولاردو نیز کم از کم هفت بخش استخبارات و گروههای عملیاتی مأموریت دارند، اما چگونه امکان دارد که حملهیی به این گستردهگی بر این پایگاه انجام شود.
نظامیان پیشین، این حمله را برخاسته از غفلت و ناتواناییهای کشف و استخبارات میدانند.
میرزا محمد یارمند، نظامی پیشین در این باره میگوید: «به نحوی که این حمله صورت گرفته است، جز اینکه کسی اینان را داخل برده باشد، چیزی دیگری پیش بینی کرده نمیتوانیم.»
نظامیانیکه در قولاردوی ۲۱۵ میوند مأموریتهای نظامی را سپری کردهاند، نیز میگویند که بیهماهنگی در داخل قول اردو، داخل شدن مهاجمان به این مکان ناممکن است.
عبدالمنان که در قول اردوی ۲۱۵ میوند سه سال کار کردهاست میگوید: «در داخل قول اردو، من نمیتوانم داخل شوم، خودت نمیتوانی داخل شوی؛ آن افراد که با خود شان سلاح دارند چطور میتوانند داخل شوند؟ من چند سال آنجا کار کردهام، حتا من درست آنجا را در چند سال بلد نشدهام.»
قول اردوی ۲۱۵میوند که بخشی از پایگاه نظامی شوراب است و به گونۀ معیاری و پیچیده ساخته شده، اما اینکه مهاجمان از سه بخش، بیهیچ درگیری داخل این محل میشوند، پرسشهایی را به بار آورده است.
گل حی خان، نظامی پیشین بیان داشت: «پیش از این حمله باید استخبارات و کشف ما راپور میداشتند و برای مقابله با آن آمادهگی میداشتند.»