سازمان ملل متحد، از افزایش آسیبپذیری غیرنظامیان در بمگذاریهای کنار جاده در افغانستان، خبر میدهد.
نماینده گی سیاسی این سازمان در کابل، در گزارشی تأکید میورزد که گروههای مسلح، باید کارگیری از چنین بمها را در بخشهای غیرنظامی، پایان بخشند.
در این گزارش آمده است که در شش ماه نخست سال روان میلادی، بیش از ۲۳۰غیرنظامی، در انفجار بمهای کنار جاده در کشور، جان باخته اند.
این شمار، هفده درصد از غیرنظامیانی را در بر میگیرد که در خشونتهای این شش ماه در افغانستان، کشته و زخمی شدهاند: «ماهیت غیرقابل پیشبینی این نوع حملات باعث رنج غیر قابل تحمل برای افغانها گردیده و ایشان را مجبور ساخته است تا از انفجار بعدی در ترس زندهگی کنند که این به شدت، سبب کاهش توانایی آنها در زندهگی عادی شده است.»
در همین حال، لعل گل لعل، رییس سازمان حقوق بشر افغانستان در بارۀ آسیب پذیری غیرنظامیان در نبردها در کشور میگوید: «هر طرف درگیر، در برابر طرف دیگر که در بخش های غیرنظامی جابجا شده باشد، حق حمله را ندارد؛ تا زمانی که طرف مقابل، بخش غیر نظامی را ترک نکرده باشد و از آن بخش، بیرون نشده باشد.»
محمدولی و دادالله دوتن از قربانیان بم های کنار جاده در ولایت کندهار استند که چند سال پیش اعضای بدن های شان را در انفجارها از دست دادند.
محمد ولی سرباز پولیس بود و دادالله هم ماین روبی که می خواست با از کار انداختن چنین بم ها، غیرنظامیان را مصون نگه دارد.
محمد ولی میگوید برادرش را ماینها از او برای همیشه گرفت اما خودش به گونۀ معجره آسایی زنده ماند: «برادرم شهید شد و من زخمی شدم. باز دوستانم مرا برای درمان به پاکستان بردند.»
دادالله نیز میافزاید: «من ماینها را بیرون می کشیدم، ده، یازده ماین را کشیدم؛ اما ماین آخری منفجر شد.»