دهها عضو کانگرس ایالات متحده امریکا خواهان حفظ دستاوردهای زنان افغان در گفتوگوهای صلح با طالبان استند.
آنان با فرستادن نامهیی به وزیر خارجه ایالات متحده میگویند که نیاز است تا آواز زنان نه تنها درباره دستاوردهای هژده سال گذشته که به سختی به دست آمده اند، بل درباره آینده کشور شان نیز شنیده شوند.
در این نامه از وزیر خارجه امریکا خواسته شده است تا از موقف زنان افغان در تمامی بحثهای صلح با طالبان محافظت نماید.
در نامه اعضای کانگرس ایالات متحده امریکا که به وزیر خارجه امریکا و یک نسخه آن به زلمی خلیلزاد فرستاده شده است، آمده است: «در هنگام گفتوگوها میان نمایندهگان ایالات متحده امریکا و طالبان در ماههای فبروری و می در دوحه، از زنان افغانستان نمایندهگی نشد. نیاز است آواز زنان افغان نه تنها درباره حقوق زنان بل، درباره آینده کشورشان شنیده شوند. ما از وزارت خارجه میخواهیم که از موقف زنان افغان در گفتوگوهای صلح و دست آوردهایی که به سختی به دست آمدهاند، در تمامی بحثهای صلح محافظت نماید.»
فرخنده زهرا نادری، مشاور پیشین رییس جمهور غنی، گفت: «اگر در اطراف میز نیستی، در نظام نمیتوانی که باقی بمانی. کسانی که در اطراف میز میآیند اینان با یکدیگر صلح میکنند، صلح بر مفکوره شان، صلح بر دیدگاههای متفاوت شان. اگر در او میز نیستی به این معنا که دید متفاوت و یا وجه مشترکت بسیار مهم نیست.»
در بخش دیگری از این نامه آمده است که فعالیت بیش از شصت هزار زن در مکتبها و دانشگاههای افغانستان، ده هزار زن در بخش بهداشت این کشور و فراهم شدن زمینه اشتغال برای هفتاد و هفت هزار تن از سوی زنان بازرگان، از دستاوردهای زنان استند.
شینکی کروخیل، عضو مجلس نمایندهگان، گفت: «زنان افغان نیز برای خود دادخواهی کردند و امروز که اعضای کانگرس نامه فرستادند، این یک اقدام مثبت است و به این معنا است که از مشارکت زنان حمایت کامل دارند.»
شماری از زنان نیز درباره برایند گفتوگوهای صلح در باره زنان نگران استند و میگویند که تا کنون هیچ صدایی برای رعایت حقوق زنان در این گفتوگوها نشنیدهاند.
نسرین رسا، باشنده کابل گفت: «خانمها و زنان در گفتوگوهای صلح اشتراک نکنند، پس این گفتوگوها ناقص میباشد.»
حسنا سادات، باشنده کابل، گفت: «نقش زنان در صلح باید زیادتر باشد، چون ما هم حق زندهگی کردن را در این جامعه داریم.»
سیاه موی، دانشجو، گفت: «همین قدر که مردها در یک جامعه فعالیت میکنند، باید به همان پیمانه زنان هم در جامعه نقش داشته باشند.»
به گفته قانون گذاران امریکایی، زنان و دختران در افغانستان در هژده سال حقوق شان را به دست آوردهاند و نباید این دست آوردها قربانی شوند.