Skip to main content
تازه‌ترین خبرها
تصویر بندانگشتی

برگزاری جشن ویساک در ننگرهار و آماده‎گی‎ها برای تجلیل آن در کابل

شهروندان اهل هنود و سیگ در ولایت ننگرهار، مراسم تجلیل از ۳۲۰مین جشن "ویساک" را در این ولایت آغاز کردند.

این جشن که به مثابۀ جشن نوروز برای شهروندان اهل هنود و سیک به حساب می‎آید، برای سه روز ادامه دارد.

در مراسم آغاز این جشن در ولایت ننگرهار، شماری از مقام های دولتی، باشنده‌گان ننگرهار شرکت کرده بودند.

در این جشن، شهروندان کشور ترانه‌ها خواندند و نیز برای مهمانان ومقام‎های دولتی چندین نوع غذا فراهم کرده اند.

جسبیرسنگ، یکی از شهروندان اهل هنود در جلال آباد در این باره گفت:«در این جشن شمار زیاد از شهروندان ننگرهار شرکت کرده اند و ما سپاسگزاری می‎کنیم. این جشن برای این است که کدورت‌ها و دلخوری‎ها را کنار بگذاریم با هم اتحاد کنیم.»
اجیت سینگ، باشندۀ دیگر جلال آباد نیز افزود: «در این روز، ما برنامه‎های ویژه‎یی داریم؛ چوب بازی می‎کنیم، موسیقی می‎نوازیم و رقص و پایکوبی می‎کنیم.»

محمد گلاب منگل، والی ننگرهار نیز که در این مراسم شرکت کرده بود، بر فراهم سازی شرایط زنده گی بهتر به شهروندان اهل هنود و سیک کشور تأکید ورزید: «من به این‎ها اطمینان می‎دهم که تمامی مشکلات آن‎ها چه در بخش ملکیت‎ها آنان است و چه در بخش حقوق مدنی آنان است و یا در بارۀ آموزش فرزندان آنان است، مرفوع خواهند شد.»

 

جشن ویساک در کابل

اما، باشنده‎گان اهل هنود و سیک در کابل، قرار است جشن ویساک یا سالروز اعلام هویت سیک‎ها را به روز شنبه، تجلیل کنند.

در آستانۀ این جشن، شماری از مقام‎های حکومتی، روز پنج شنبه در درمسال هندوها در کارتۀ پروان برای شرکت در این جشن دعوت شده بودند.

یعقوب احمدزی، معین وزارت سرحدات و قبایل یکی از این مهمانان بود: «اکنون نسبت به گذشته، مشکلات این ها حل شده اند و من می‎خواهم کسانی‎که در میان این ها دانش دارند در ادارات جذب شوند.»

این شهروندان سیک و هندوباور کشور، می‌گویند که  بسیاری از مشکلات فرا راه زنده گی شان در افغانستان هنوز پابرجا استند.

انارکلی هنریار، عضو مجلس سنا در این باره گفت: «متأسفانه که هم اکنون در ولایت هلمند، کسی از هندوها و سیک ها نیستند و آن ها رفته اند و آن ها مشکلات حتا برای سوختاندن اجساد شان داشتند.»

فرزندان شهروندان سیک و هندوباور کشور می‎گویند که برای آموزش و پرورش، با مشکل رو به رو استند.

دلویندر، یکی از دانش آموزان اهل هنود در کابل است. او اکنون به دلیل این‎‏که فاصلۀ تنها مکتب ویژۀ آنان، از خانه اش زیاد است، به این مکتب نمی رود.

دلویندر، آموزگار خصوصی دارد و در خانه زبان می آموزد تا بتواند در مکتب‎های دیگری که به زبان فارسی و یا پشتو آموزش می‎دهند، برود: «ما می‎‎‏خواهیم که مثل خواهران و برادران خود به مکتب دیگر برویم و چیزهای دیگر بخوانیم و تحصیلات عالی داشته باشیم.»

آمارها نشان می‌دهند که شهروندان سیک و هندوبار کشور، اکنون تنها در ولایت‎های کابل، ننگرهار و غزنی، زنده گی می‎کنند و ۶۸ عبادتگاه در کشور دارند.

برگزاری جشن ویساک در ننگرهار و آماده‎گی‎ها برای تجلیل آن در کابل

شهروندان اهل هنود و سیک، می‎گویند با چالش‎های گوناگون از جمله تبعیض روبرو استند و به همین دلیل بسیاری از آنان افغانستان را ترک کرده اند.

تصویر بندانگشتی

شهروندان اهل هنود و سیگ در ولایت ننگرهار، مراسم تجلیل از ۳۲۰مین جشن "ویساک" را در این ولایت آغاز کردند.

این جشن که به مثابۀ جشن نوروز برای شهروندان اهل هنود و سیک به حساب می‎آید، برای سه روز ادامه دارد.

در مراسم آغاز این جشن در ولایت ننگرهار، شماری از مقام های دولتی، باشنده‌گان ننگرهار شرکت کرده بودند.

در این جشن، شهروندان کشور ترانه‌ها خواندند و نیز برای مهمانان ومقام‎های دولتی چندین نوع غذا فراهم کرده اند.

جسبیرسنگ، یکی از شهروندان اهل هنود در جلال آباد در این باره گفت:«در این جشن شمار زیاد از شهروندان ننگرهار شرکت کرده اند و ما سپاسگزاری می‎کنیم. این جشن برای این است که کدورت‌ها و دلخوری‎ها را کنار بگذاریم با هم اتحاد کنیم.»
اجیت سینگ، باشندۀ دیگر جلال آباد نیز افزود: «در این روز، ما برنامه‎های ویژه‎یی داریم؛ چوب بازی می‎کنیم، موسیقی می‎نوازیم و رقص و پایکوبی می‎کنیم.»

محمد گلاب منگل، والی ننگرهار نیز که در این مراسم شرکت کرده بود، بر فراهم سازی شرایط زنده گی بهتر به شهروندان اهل هنود و سیک کشور تأکید ورزید: «من به این‎ها اطمینان می‎دهم که تمامی مشکلات آن‎ها چه در بخش ملکیت‎ها آنان است و چه در بخش حقوق مدنی آنان است و یا در بارۀ آموزش فرزندان آنان است، مرفوع خواهند شد.»

 

جشن ویساک در کابل

اما، باشنده‎گان اهل هنود و سیک در کابل، قرار است جشن ویساک یا سالروز اعلام هویت سیک‎ها را به روز شنبه، تجلیل کنند.

در آستانۀ این جشن، شماری از مقام‎های حکومتی، روز پنج شنبه در درمسال هندوها در کارتۀ پروان برای شرکت در این جشن دعوت شده بودند.

یعقوب احمدزی، معین وزارت سرحدات و قبایل یکی از این مهمانان بود: «اکنون نسبت به گذشته، مشکلات این ها حل شده اند و من می‎خواهم کسانی‎که در میان این ها دانش دارند در ادارات جذب شوند.»

این شهروندان سیک و هندوباور کشور، می‌گویند که  بسیاری از مشکلات فرا راه زنده گی شان در افغانستان هنوز پابرجا استند.

انارکلی هنریار، عضو مجلس سنا در این باره گفت: «متأسفانه که هم اکنون در ولایت هلمند، کسی از هندوها و سیک ها نیستند و آن ها رفته اند و آن ها مشکلات حتا برای سوختاندن اجساد شان داشتند.»

فرزندان شهروندان سیک و هندوباور کشور می‎گویند که برای آموزش و پرورش، با مشکل رو به رو استند.

دلویندر، یکی از دانش آموزان اهل هنود در کابل است. او اکنون به دلیل این‎‏که فاصلۀ تنها مکتب ویژۀ آنان، از خانه اش زیاد است، به این مکتب نمی رود.

دلویندر، آموزگار خصوصی دارد و در خانه زبان می آموزد تا بتواند در مکتب‎های دیگری که به زبان فارسی و یا پشتو آموزش می‎دهند، برود: «ما می‎‎‏خواهیم که مثل خواهران و برادران خود به مکتب دیگر برویم و چیزهای دیگر بخوانیم و تحصیلات عالی داشته باشیم.»

آمارها نشان می‌دهند که شهروندان سیک و هندوبار کشور، اکنون تنها در ولایت‎های کابل، ننگرهار و غزنی، زنده گی می‎کنند و ۶۸ عبادتگاه در کشور دارند.

هم‌رسانی کنید