شماری از نوازنده‎گان موسیقی سنتی در کابل می‎گویند که وضعیت بد امنیتی و افزایش ترور و حشت در کشور، بر کار آنان تأثیر چشم گیری گذاشته است.

آنان تأکید دارند که اگر امنیت تأمین باشد، یک سو مردم بیشتر به موسیقی دل بسته گی پیدا می کنند و از سویی هم، کار و بار آنان رونق می‌گیرد.

محمد حنیف حسن، نوازنده در این باره می‎گوید: «از خداوند می‎خواهیم که در افغانستان یک صلح برقرار شود، اگر وطن ما آرام باشد ما هم آرام و خوش استیم.»

اما چالش دیگری که نوازنده‌گان سنتی را به مقابله می طلبد، رایج شدن موسیقی برقی در کشور است. 

نوازنده‎گان می‎گویند موسیقی برقی بر موسیقی سنتی کشور اثرگذاشته است.

مختارحسین سرآهنگ، برادر استاد سرآهنگ، مردی که بیش از چهل سال عمرش را در کارنواختن موسیقی سپری کرده است می‎گوید که اکنون موسیقی برقی در کشور پر رنگ تر شده است، اما هنرمندان کشور می کوشند تا جایگاه موسیقی سنتی کشور را نیز نگه دارند.

وی تصریح می‎کند: «ما از موسیقی سنتی و برقی از هر دو کار می گیریم، من موسیقی کلاسیک را بیشتر خوش دارم، هرچند بسیار نمی دانم اما، کوشش می کنم بهتر کارکنم.»

در حال حاضر انستیتوت ملی موسیقی برای نگهداری موسیقی سنتی کشور کار می‎کند و در این زمینه، هنرمندان بسیاری را آموزش داده است.

این انستیتوت تا کنون چندین جایزۀ جهانی را نیز به دست آورده است.