هنر هکاکی با تاریخ بلند و درخشانش در افغانستان اکنون از رونق کمتری برخوردار است؛ اما خاطره امید تنها بانوی حکاک در هرات است که با ایجاد یک کارگاه و آموزشگاه حکاکی سعی در زنده نگهداشتن این هنر دارد
خاطر امید می‌گوید شانزده سال است که در این زمینه فعالیت دارد.
خاطره سال‌هاست با استفاده از چکش و اسکنه فلزی نقش‌های هنری را روی تخته‌های چوب حکاکی می‌کند.
خاطره امید گفت: «خیلی شوق زیاد به این هنر داشتم، چون تحلیل کردم که این هنر یکی از زیباترین و پر ارزش‌ترین هنرهای جهان به شمار می‌رود.»
خاطره امید می‌گوید وی در مدت شانزده سال حکاکی، به شاگردان زیادی این هنر را آموزش داده است.
او حکاکی را یک هنر کهن و با ارزش می‌داند که به دست فراموشی سپرده شده است و حکومت را در این زمینه مقصر می‌داند.
وی گفت: «اگر ما پیشینه تاریخی این هنر را مطالعه کنیم، در خود افغانستان این هنر زاده شده است. اما حالا رو به فراموشی است. مردم کمتر به این هنر توجه دارند، چون از طرف خود دولت معرفی کلی نشده است.»
ریاست اطلاعات و فرهنگ هرات اما دیدگاه دیگری دارد.
آریا روفیان، رییس اطلاعات و فرهنگ هرات، گفت: «در این عرصه تولیدات کمتر است، چون هزینه هنر حکاکی زیاد است و فروش آن کم.»
حکاکی در این جغرافیا تاریخ بلند و درخشانی دارد و قرن نهم و دوره تیموریان اوج شکوه این هنر گفته می‌شود که آثارش هنوز هم در قسمتی از مسجد جامع و گازرگاه هرات موجود است.
ولی شاه، آگاه امور فرهنگی، گفت: «ناب‌ترین اثری که شما در هرات دارید، در اواسط قرن نُه در زمان ابوسعید کورگانی که حاکم خود هرات است لوح مرمرینی که بر فراز آرامگاه فیض آثار حضرت شیخ الاسلام عبدالله انصاری هروی ساخته شده و حکاکی شده و نصب شده از جمله اعجوبه‌های هنر حکاکی روی سنگ نه تنها در هرات، نه تنها در افغانستان، بلکه در جهان هست.»
شبکه کاری، معرق کاری، مجسمه سازی و پیکرتراشی از بخش‌های هنر حکاکی است که روی چوب‌های درخت چهارمغز، اناب، چنار، روی سنگ و فلز حک می‌شوند.