این شخص می‌گوید که در ۳۰سال گذشته رستوران‌داری و پخت‌وپز غذاهای آسیایی واروپایی را کشورهای گونه‌گون تجربه کرده‌است و پس از برگشت به کشورش، برای ایجاد یک رستوران کوچک ناگزیر شد ۱۸۰ هزار افغانی بدهی بگیرد.
 
او می‌گوید که به کارکردنش در افغانستان خرسند است، اما حکومت باید پشتیبانی‌اش کند.

این مرد با سرمایه گزاری‌اش در این رستوانت توانسته‌است که زمینۀ کاروبار را برای چهارتن از جوانان بیکار دیگر نیز فراهم بسازد.
 
داستان مهاجرت اسدالله به‌گفته‌اش ۳۰سال پیش از ایران آغاز شد.
 
او می‌گوید که پس از ایران به روسیه، آلمان، هالند و بلژیک رفته‌است و زمانی‌که یازده سال پیش به افغانستان برگشت، وضیعت را بدتراز پیش یافت و ناگزیر شد که به هند برود.
 
اکنون با گذشت ده سال در هند، به کشور برگشته‌است و ناگزیر به فکر ایجاد رستوران کوچک درگوشۀ از پایتخت شد.
 
وی در این رستوران، بیشتر غذاهای هندی واروپایی را به میل مشتریانش می‌پزد.
 
اسدالله، صاحب رستوران "افغان فست فود"، می‌گوید: «تاکنون چون ما تازه آغاز به‌کار کرده‌ایم، انشاءالله به‌زودی ما غذای‌های گونه‌گونی دیگر را هم ما آماده می‌سازیم. با بعضی از دوستان تماس گرفته‌ام و آنان گفتند که از این رستوران دیدار خواهند کرد.»
 
او افزود که تلاش دارد با به‌کارگیری از تجارب رستوران‌داری در کشورهای گونه‌گون، خدماتش را معیاری سازد.
 
او می‌افزاید که در کشورهای خارجی حمایت از پیشه‌آوران بسیار زیاد است، اما در افغانستان حکومت هیچ کمکی برایش نکرده‌است.
 
وی می‌افزاید: «در بیرون از کشور وقتی دولت کسی را استعداداش را می‌بیند، که مثلا می‌تواند کاری را انجام بدهد، دولت خود برنامه‌های آموزشی را بر او تطبیق می‌کند و از هرنگاهی، (کمک مالی) پشتوانۀ او می باشد، تا این‌که او رشد کند.»
 
پسر اسدالله که همکار پدراش در این رستوران است، می‎گوید که آموزش‌های محاسبه را در هند ناتمام به کشور برگشته‌است.
 
هرچند او علاقه‌مند است که این آموزش‌ها را در افغانستان به‌پایان برساند، اما می‌گوید که نخست باید پولش را به‌دست آرد.
 
عبدالحی نوری، کارمند رستورانن "افغان فست فود"، می‌گوید: «یک شاگرد در نخست اگر درس هم می‌خواند، باید در کنارش کار هم بکند. چون‌که او می‌تواند تجربه کسب کند و در آینده هم برای‌اش سودمند خواهد بود.
 
به‌گفتۀ صاحب این رستوران، روزانه به‌گونۀ میانگین ۳۰ مشتری به این رستوران می‌آیند.
 
دیده می‌شود که گوناگونی در غذاهای این رستوران، توجه شماری از مشتریان را جلب می‌کند.
 
محمدجاوید، باشندۀ خیرخانه کابل، می‌گوید: «از این‌که این رستوران تازه کارش را آغاز کرده‌است، و این نخستین‌بار من است که به این‌جا آمده‌ام و می‌خواهم از غذای‌های که اینان پخته‌اند، لذت ببرم.»
 
مسؤولان این رستوران می‌گویند که اگر پشتیبانی شوند، قادراند که با ایجاد یک رستوران بزرگ غذاهای گونه‌گون را بپزند.
 
آنان می‌گویند که برای بهبود اقتصاد مردم به‌ویژه برگشت‌کننده‌گان در کشور، حکومت باید زمینه‌های لازم سرمایه‌گذاری را با حمایت مالی برای آنان فراهم سازد.