در یک گزارش تازۀ نهاد گلوبل ویتنس در بارۀ تاراج معادن سنگ ننگرهار آمده است که طالبان و گروه داعش در این ولایت با کمک زورمندان محلی بیشترین معادن سنگ مرمر کرومایت و تلک را استخراج میکنند.
در این گزارش آمده است که سنگهای تلک ننگرهار پس از صادر شدن از راههای قانونی و غیر قانونی به پاکستان تا بازارهای اروپا و امریکا میرسند.
از سویی هم دیدبان شفافیت میگوید که بربنیاد یافتههای آنان سالانه درامد مخالفان مسلح دولت از معادن کشور نسبت به حکومت ده چند است.
درگزارش تازه نهاد"گلوبل ویتنس"که زیرنام کوه های تلک ننگرهار دراختیارگروه داعش وطلبان نشرشده است، گذشته ازتاراج معدن های سنگ مرمر، کرومایت وتلک درننگرهار ازسوی گروهای مسلح دولت دراین ولایت، کارگیری ازاین منابع علت تداوم جنگ درننگرهار گفته شده است.
دراین گزارش آمده است که برای استخراج این معدن های سنگ به ویژه تلک درننگرهارماشینری سنگین بکارگرفته میشوند وسنگ های استخراج شده با لاریهای بزرگ از راههای قانونی وغیر قانونی به پاکستان صادر و پس از پروسس دراین کشور با نام پاکستان به کشورهای اروپایی وامریکایی صادرمیشوند.
نهاد دیدبان شفافیت با تأیید یافتههای این گزارش میگویند که وجود فساد دردستگاه امنیتی دولتی سبب شده است که سنگهای تلک به پیمانۀ بزرگ درلاریها و ازراه های قانونی به پاکستان صادرشوند.
ناصر تیموری پژوهشگردر دیدبان شفافیت افغانستان گفت:« یافته های مان نشان میدهد که درآمد های مخالفان مسلح دولت، گروه های مافیایی زورمندان محلی ازمعادن کشور سالانه ده برابر این درآمد هاکه ازسوی حکومت گرداوری میشود درسال میباشد.»
دراین گزارش آمده است با آنکه حکومت افغانستان برای تمویل بودجه ملی و افزایش درآمدهایش ازمعدنهای سنگ ، بخش معادن تلک را درکشور مشخص ساخته است اما درحال حاضر بجای بهبود درآمدها دراین بخش معدنهای این سنگها را به گونۀ روزافزون ازدست میدهد.
هرچند وزارت معادن دراین باره چیزی نمیگوید اما اعضای شبکۀ نظارت ازمنابع طبیعی میگویند که دردوسال گذشته میلیونها تُن سنگ تلک به بهانه های گونه گون به پاکستان صادرشده است.
ابراهیم جعفری، عضو شبکۀ نظارت ازمنابع طبیعی گفت:« دوسال پیش حکومت صادرات تلک را متوقف ساخت اما بنا برفشارها دوباره صادرات تلک تنها به محدودیه یی اینکه دریک سال هزار تُن صادرشود ازسر گرفته شد اما ازآن زمان تا کنون به میلیون ها تُن سنگ تلک به پاکستان صادرشده است."
تاراج معدنهای کشوربه ویژه معدنهای سنگ نتنها درشرق بل دربسیاری ازبخشهای کشور از نگرانیهای نهادهای جامعه مدنی، جامعه جهانی وشهروندان افغانستان است.
شماری ازآگاهان بخش معادن میگویند که اگر حکومت مدیریت کارایی را دربخش معادن کشور ایجاد نکند، اینکارافغانستان را به سرنوشت شماری ازکشورهای افریقایی که ازسالهاست درجنگ معادن میسوند دچارخواهد ساخت.
این آگاهان سرپرستی دوام دار را دروزارت معادن ونیز فرارروزافزون کدرهای فنی این وزارت را ازچالش های بزرگ دربرابرمدیریت معادن کشور میدانند.