باشندهگان و نیروهای امنیتی ولسوالی خاک جبار ولایت کابل، از آنچه فعالیت و نفوذ گستردۀ طالبان در این منطقه میگویند ابراز نگرانی میکنند.
فرمانده پولیس خاکجبار، میگوید که شمار طالبان در این ولسوالی پس از آتشبس عید رمضان چهار برابر بیشتر شده است.
به گفتۀ فرمانده پولیس خاکجبار، در آتشبس عید رمضان، سه تن از اعضای طالبان از ولسوالی ازر لوگر به دیدار مقامهای حکومتی در این ولسوالی آمده بودند و به گفتۀ مردم، این طالبان در خانههای شان ماندند.
محمد ادریس یادگاری، فرمانده پولیس خاک جبار میافزاید: «دشمن از همین خلاء استفاده کرد. تعدادشان زیاد شد، آمدند گشت و گذار کردند. اما این بار وقتی دولت ما آتش بس اعلام کرد، آنان قبول نکردند، از همین رو نفوس آنان زیاد شد، پیش از آن بسیار کم بودند.»
قاضی سید سلیمان، ولسوال خاک جبار نیز میگوید: «در سه نقطه ما پیشنهاد ایجاد اردوگاههای اردوی ملی را کرده ام، اما هنوز ایجاد نشده اند. اگر این اردوگاه ها ایجاد شوند، من گفته میتوانیم که ولسوالی خاک جبار یک ولسوالی کاملاً امن خواهد شد.»
چهار کیلومتر بالاتر از ساختمان ولسوالی و فرماندهی پولیس، روستای چکری است که رفتن به آنجا دور از خطر هم نیست. در پشت کوهی که این روستا تمام میشود، ولسوالی ازر لوگر است. در چهار طرف دیگر ولسوالی خاک جبار، ولسوالی موسهی کابل، ولسوالی محمد آغه لوگر، ولسوالی حصارک ننگرهار و ولسوالی سروبی کابل استند. به نظر میرسد که خاک جبار از تمامی این جهت ها بسیار آسیب پذیر است.
به گفتۀ باشندهگان این ولسوالی، طالبان هر از گاهی در برابر یکی از مسجدها در روستاری چکری، ایست بازرسی هم می اندازند.
کشاورزان در این ولسوالی میگویند که همزمان با نفوذ طالبان در این منطقه، وضعیت اقتصادی آنان نیز بدتر شده است.
گل زمان، یکی از این کشاورزان است. او میگوید روزانه فرآوردههای زمینش را برای فروش در کنار جاده میآورد. به گفتۀ او اکنون یک سیر رومی را در برابر هفتاد افغانی میفروشد: «از پاکستان میآیند و بر اینجا حمله میکنند. هر روز صدای تفنگ بلند میشود. مردم را از خانه های شان میکشند. یک روز پیرمردی را که از من هم بزرگتر بود، کشتند.»
در میان این همه مشکلات، خانوادهها اما کودکان شان را به مکتب میفرستند. تنها مکتب دخترانه خاکجبار در حدود سه صد دانش آموز و تنها چهار آموزگار زن دارد.
ولسوالی خاک جبار، تنها دوازده مکتب دارد که از میان آن تنها یکی لیسه است و یکی هم متوسطه. کودکانیکه نمیتوانند به مکتب بروند، به مدرسههای دینی فرستاده میشوند.