Skip to main content
تازه‌ترین خبرها
Thumbnail

تلاش ها برای صلح که در آن افغان ها در اولویت قرار دارند

در جریان سفرهای اخیر خویش که به نقاط مختلف افغانستان داشتم، من شواهد تازه ای از جنگ های سنگین و وحشتناک را دیدم که به گونه دوامدار زندگی افغان ها را در معرض خطر قرار داده است. جنگ و هراس موجب موجی از خشونت های عمیق گردیده است و تمام افغان ها اعم از مردان، زنان، دانشجویان، فعالان صلح و سیاستمداران به من میگویند که آنها خواهان ختم این پدیده هستند.   

منابع زیادی هنوز هم در این جنگ به مصرف میرسد و جنگ همچنان به شدت ادامه دارد. می خواهم واضح سازم، با اینکه می گوئیم هیچ راه حل نظامی برای درگیری در افغانستان وجود ندارد، اما سازمان ملل متحد از تمام افغان ها حمایت می کند. به عبارتی دیگر، هیچ کس برنده نیست و همه ما، به ویژه غیر نظامیان افغان، تا زمانی که این جنگ جریان دارد، بازنده هستیم. 

در حقیقت، با در نظرداشت جنگ مهلک که در افغانستان جریان دارد و علاقه مندی روبه افزایش را که من برای صلح میبینم، راه برای تامین صلح هیچ گاه چنین واضح وشفاف نبوده است. لطفا اجازه دهید واضح سازم:  

 با وجود اختلافات جدی با دولت کنونی، حتی نمایندگان ارشد طالبان علاقه مند حفظ حاکمیت افغانستان از جناح های خارجی بوده، و همچنین خواهان توسعه منابع انسانی و طبیعی خود هستند. در بیانیه های اخیر، طالبان حتی به صلح به عنوان ستون اصلی یک سیاست مکمل اشاره کرده اند. 
 
در عین حال اشرف غنی، رئیس جمهور افغانستان، واضح ساخته است که او قصد دارد طالبان را در یک روند صلح  شامل سازد که هدف آن پایان دادن به یک جنگ ویرانگر در یکی از خشونت بارترین کشورهای جهان می باشد. برای این منظور دولت افغانستان طالبان را به میز مذاکره دعوت نموده، اگر این گروه در تعهد خویش به صلح موفقانه عمل نمایند. 

همانطور که در هفته گذشته من به شورای امنیت سازمان ملل متحد توضیح دادم، نباید اجازه دهیم که فصل دیگر جنگ بدون پیشرفت در مذاکرات اساسی آغاز شود. اگر افغانها و جهان اینبار در استفاده از این فرصت ناکام بدر آیند، هزینه های هنگفتی برای زندگی افغان ها و منابع جهانی صرف خواهد شد.
 
به همین دلیل است که من از کشورهای منطقه می خواهم تا منافع استراتیژیک خویش را مجددا ارزیابی و تعریف نمایند تا کار روی یک پروسه صلح  پایدار بین دولت افغانستان و طالبان از سر آغاز گردیده - برای پایان دادن به جنگ یک راه حل افغانی جستجو گردد.   
 
بعد از سالها آغاز و توقف پروسه صلح که بیشتر در خارج از مرزهای افغانستان صورت می گرفت، "پروسه کابل" برای صلح  به رهبری افغانها که در ماه جون گذشته در کابل توسط رئیس جمهور غنی در کنار همکاران کلیدی بین المللی و منطقه یی آغاز شد، برای آغاز پروسه جدید صلح الهام بخش می باشد.  
 
در سرتاسر منطقه و جهان، من شاهد یک اجماع رو به افزایش بسوی صلح هستم. اولا، سیاست جدید آمریكا مبنی بر تعهد دوامدار برای افغانستان که در ماه اگست اعلان شد سیاست آنکشور را یقینی ساخته و امید دولت افغانستان برای صلح را تقویت كرده است. ابتکارات منطقه ای جدید که توسط همسایگان نزدیک صورت گرفته است قابل مشاهده است. از جمله چین به صورت فعال در این بخش نقش دارد. ایران، پاکستان و هند نیز در جایگاه خوبی از نگاه حمایت از پروسه صلح قرار دارند و خوشبختانه هر کدام موافقت کرده اند که به رهبری افغان ها با این پروسه همکار باشند. سفر جنرال بجوا لوی درستیز پاکستان نشانه خوبی به افغانستان برای این پروسه است. 

امیدوارم که ملل متحد با استفاده از "مساعی جمیله" خویش در سراسر منطقه و افغانستان بتواند یک گفتمان قوی و مجدد را نه تنها میان رهبران بلکه میان آنعده افغانهایی که به دلیل چندین دهه جنگ به حاشیه رفته اند و همچنین نسل جوان منتقد این کشور، تسهیل کند.   

پس از سالها جنگ فکر نمی کنم کسی فکر کند که مسیر صلح در افغانستان آسان خواهد بود. برای برخی افغانها صلح به معنی پایان خشونت و مسیری برای توسعه ی اقتصادی است. حال آنکه برخی دیگر اصرار دارند که صلح در نبود عدالت نمی تواند پایدار بماند. یک صلح پایدار و قابل قبول برای همه، نیازمند پذیرش این دیدگاه های متفاوت است.  
  
این نکته واضح است که ایجاد یک روند مناسب صلح نیازمند فکر و طرح وسیع است، زیرا کاهش خشونت و حفاظت از غیر نظامیان به ویژه در حال حاضر باید در صدر اولویت ها قرار داشته باشد. خانواده ها در سراسر افغانستان از جنگ آسیب دیده اند و این را من در سفرهایم شاهد بوده ام. در بیشتر از ۹۰ هزار روستای این کشور، شهروندان به دلیل بمباری ها در حال گریز اند و جنگ به ایجاد ترس و وحشت در میان مردم ادامه می دهد. به همین دلیل است که من از تمامی طرف های درگیر میخواهم که آینده افغانستان مشمول کودکان و خانواده های آن را مقدم تر از امتیازات خود قرار دهند.    

ما همه مدیون افغانهایی هستیم که چهار دهه جنگ را تحمل کرده اند تا جنگ را خاتمه دهند، بر مخالفت های غیر قابل انعطاف غلبه کنند و یک فرصت تازه را برای ایجاد صلح به وجود آورند. ما در ملل متحد می دانیم که نمی توانیم در افغانستان به تنهایی صلح بیاوریم و یا حتی کمک به حفظ صلحی کنیم که در مورد آن در قدم نخست خود افغانها، همسایگان شان و در کل جامعه جهانی توافق نکرده باشند.
 
اما من برایتان اطمینان می دهم که ملل متحد قاطعانه مصمم است تا به افغانها کمک کند تا روند صلح را به پیش ببرند، زمینه را برای گفتگو میان گروه های درگیر فراهم کند و همچنان با دولت کار کند تا زمینه برای مصالحه ی واقعی مساعد گردد. این چیزی است که من از تداوم کار پروسه همه شمول کابل انتظار دارم تا در نتیجه همه ی تلاش ها برای برقراری صلح در منطقه سبب ایجاد یک حرکت تازه به هدف پایان دادن به این جنگ غیر قابل قبول شود.

 تدامیچی یاماموتو ، نماینده خاص سرمنشی سازمان ملل متحد برای افغانستان و رئیس هیئت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان ( یوناما) می باشد.
 

تلاش ها برای صلح که در آن افغان ها در اولویت قرار دارند

در حقیقت، با در نظرداشت جنگ مهلک که در افغانستان جریان دارد و علاقه مندی روبه افزایش را که من برای صلح میبینم، راه برای تامین صلح هیچ گاه چنین واضح وشفاف نبوده است. لطفا اجازه دهید واضح سازم:  

Thumbnail

در جریان سفرهای اخیر خویش که به نقاط مختلف افغانستان داشتم، من شواهد تازه ای از جنگ های سنگین و وحشتناک را دیدم که به گونه دوامدار زندگی افغان ها را در معرض خطر قرار داده است. جنگ و هراس موجب موجی از خشونت های عمیق گردیده است و تمام افغان ها اعم از مردان، زنان، دانشجویان، فعالان صلح و سیاستمداران به من میگویند که آنها خواهان ختم این پدیده هستند.   

منابع زیادی هنوز هم در این جنگ به مصرف میرسد و جنگ همچنان به شدت ادامه دارد. می خواهم واضح سازم، با اینکه می گوئیم هیچ راه حل نظامی برای درگیری در افغانستان وجود ندارد، اما سازمان ملل متحد از تمام افغان ها حمایت می کند. به عبارتی دیگر، هیچ کس برنده نیست و همه ما، به ویژه غیر نظامیان افغان، تا زمانی که این جنگ جریان دارد، بازنده هستیم. 

در حقیقت، با در نظرداشت جنگ مهلک که در افغانستان جریان دارد و علاقه مندی روبه افزایش را که من برای صلح میبینم، راه برای تامین صلح هیچ گاه چنین واضح وشفاف نبوده است. لطفا اجازه دهید واضح سازم:  

 با وجود اختلافات جدی با دولت کنونی، حتی نمایندگان ارشد طالبان علاقه مند حفظ حاکمیت افغانستان از جناح های خارجی بوده، و همچنین خواهان توسعه منابع انسانی و طبیعی خود هستند. در بیانیه های اخیر، طالبان حتی به صلح به عنوان ستون اصلی یک سیاست مکمل اشاره کرده اند. 
 
در عین حال اشرف غنی، رئیس جمهور افغانستان، واضح ساخته است که او قصد دارد طالبان را در یک روند صلح  شامل سازد که هدف آن پایان دادن به یک جنگ ویرانگر در یکی از خشونت بارترین کشورهای جهان می باشد. برای این منظور دولت افغانستان طالبان را به میز مذاکره دعوت نموده، اگر این گروه در تعهد خویش به صلح موفقانه عمل نمایند. 

همانطور که در هفته گذشته من به شورای امنیت سازمان ملل متحد توضیح دادم، نباید اجازه دهیم که فصل دیگر جنگ بدون پیشرفت در مذاکرات اساسی آغاز شود. اگر افغانها و جهان اینبار در استفاده از این فرصت ناکام بدر آیند، هزینه های هنگفتی برای زندگی افغان ها و منابع جهانی صرف خواهد شد.
 
به همین دلیل است که من از کشورهای منطقه می خواهم تا منافع استراتیژیک خویش را مجددا ارزیابی و تعریف نمایند تا کار روی یک پروسه صلح  پایدار بین دولت افغانستان و طالبان از سر آغاز گردیده - برای پایان دادن به جنگ یک راه حل افغانی جستجو گردد.   
 
بعد از سالها آغاز و توقف پروسه صلح که بیشتر در خارج از مرزهای افغانستان صورت می گرفت، "پروسه کابل" برای صلح  به رهبری افغانها که در ماه جون گذشته در کابل توسط رئیس جمهور غنی در کنار همکاران کلیدی بین المللی و منطقه یی آغاز شد، برای آغاز پروسه جدید صلح الهام بخش می باشد.  
 
در سرتاسر منطقه و جهان، من شاهد یک اجماع رو به افزایش بسوی صلح هستم. اولا، سیاست جدید آمریكا مبنی بر تعهد دوامدار برای افغانستان که در ماه اگست اعلان شد سیاست آنکشور را یقینی ساخته و امید دولت افغانستان برای صلح را تقویت كرده است. ابتکارات منطقه ای جدید که توسط همسایگان نزدیک صورت گرفته است قابل مشاهده است. از جمله چین به صورت فعال در این بخش نقش دارد. ایران، پاکستان و هند نیز در جایگاه خوبی از نگاه حمایت از پروسه صلح قرار دارند و خوشبختانه هر کدام موافقت کرده اند که به رهبری افغان ها با این پروسه همکار باشند. سفر جنرال بجوا لوی درستیز پاکستان نشانه خوبی به افغانستان برای این پروسه است. 

امیدوارم که ملل متحد با استفاده از "مساعی جمیله" خویش در سراسر منطقه و افغانستان بتواند یک گفتمان قوی و مجدد را نه تنها میان رهبران بلکه میان آنعده افغانهایی که به دلیل چندین دهه جنگ به حاشیه رفته اند و همچنین نسل جوان منتقد این کشور، تسهیل کند.   

پس از سالها جنگ فکر نمی کنم کسی فکر کند که مسیر صلح در افغانستان آسان خواهد بود. برای برخی افغانها صلح به معنی پایان خشونت و مسیری برای توسعه ی اقتصادی است. حال آنکه برخی دیگر اصرار دارند که صلح در نبود عدالت نمی تواند پایدار بماند. یک صلح پایدار و قابل قبول برای همه، نیازمند پذیرش این دیدگاه های متفاوت است.  
  
این نکته واضح است که ایجاد یک روند مناسب صلح نیازمند فکر و طرح وسیع است، زیرا کاهش خشونت و حفاظت از غیر نظامیان به ویژه در حال حاضر باید در صدر اولویت ها قرار داشته باشد. خانواده ها در سراسر افغانستان از جنگ آسیب دیده اند و این را من در سفرهایم شاهد بوده ام. در بیشتر از ۹۰ هزار روستای این کشور، شهروندان به دلیل بمباری ها در حال گریز اند و جنگ به ایجاد ترس و وحشت در میان مردم ادامه می دهد. به همین دلیل است که من از تمامی طرف های درگیر میخواهم که آینده افغانستان مشمول کودکان و خانواده های آن را مقدم تر از امتیازات خود قرار دهند.    

ما همه مدیون افغانهایی هستیم که چهار دهه جنگ را تحمل کرده اند تا جنگ را خاتمه دهند، بر مخالفت های غیر قابل انعطاف غلبه کنند و یک فرصت تازه را برای ایجاد صلح به وجود آورند. ما در ملل متحد می دانیم که نمی توانیم در افغانستان به تنهایی صلح بیاوریم و یا حتی کمک به حفظ صلحی کنیم که در مورد آن در قدم نخست خود افغانها، همسایگان شان و در کل جامعه جهانی توافق نکرده باشند.
 
اما من برایتان اطمینان می دهم که ملل متحد قاطعانه مصمم است تا به افغانها کمک کند تا روند صلح را به پیش ببرند، زمینه را برای گفتگو میان گروه های درگیر فراهم کند و همچنان با دولت کار کند تا زمینه برای مصالحه ی واقعی مساعد گردد. این چیزی است که من از تداوم کار پروسه همه شمول کابل انتظار دارم تا در نتیجه همه ی تلاش ها برای برقراری صلح در منطقه سبب ایجاد یک حرکت تازه به هدف پایان دادن به این جنگ غیر قابل قبول شود.

 تدامیچی یاماموتو ، نماینده خاص سرمنشی سازمان ملل متحد برای افغانستان و رئیس هیئت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان ( یوناما) می باشد.
 

هم‌رسانی کنید