بارها طی همه سفر هایم به افغانستان من با یک حقیقت ژرف مواجه شده ام: افغان ها یک آینده بهتر می خواهند و سزاوار آن هستند. شما می خواهید بدون ترس زندگی کنید، زمینه بهترین تحصیل را برای اطفال تان مهیا سازید، بهترن سیستم مراقبت صحی با ثبات و یک وظیفه و سایر فرصت هایی که از لحاظ اقتصادی با ثبات باشد، داشته باشید.

یک موضوع دیگر برای من واضح گردیده است: دیموکراسی راهی است که افغان ها برای به دست آوردن یک زندگی بهتر انتخاب نموده اند.

بیش از یک دهه رییس جمهور کرزی افغانستان را در فراز و نشیب رهبری نموده است. من با وی از نزدیک کار نموده ام، و من می دانم که یکی از میراث های ماندگار وی این خواهد بود که چطور افغانستان نخستین انتقال دموکراتیک و صلح آمیز خود را انجام می دهد.

افغان ها در ماه اپریل و جون یک قدم بزرگ به سوی دموکراسی نیرومندتر زمانی برداشتند که میلیون ها تن از افغان ها به مراکز رأی دهی رفتند تا رییس جمهور آینده کشور خود را انتخاب نمایند. هر یکی از آرا مهر تأیید بر دموکراسی و ابراز امیدواری برای آینده بود.

ایالات متحده امریکا از تاریخ ما می داند که راه به سوی دموکراسی ناهموار است و این سفر در یک شب تمام نمی شود. دموکراسی ایجاب می نماید تا نهاد های معتبر ایجاد گردد، بالای تفرقه پیروز گردید، فضای اعتماد ایجاد گردد و به خاطر یک آینده درخشان باید با هم کار کرد.

امروز، افغانستان و دو کاندید ریاست جمهوری با یکی از این ناهمواری ها مواجه شده اند- یک موقع تصمیم گیری. توانایی آن ها برای غلبه بر موانع و همکاری آن ها با یکدیگر برای احترام به آرای میلیو ها تن از شهروندان شان آینده افغانستان و روابط این کشور را با جامعه جهانی تعیین می کند.

ایالات متحده امریکا، سازمان ملل و جامعه جهانی در پروسه بعد از انتخابات تنها برای این دخیل اند که نهاد های انتخاباتی را برای اعاده مجدد اعتبار بر رأی دهی کمک نمایند.
متخصصین برای من می گویند که پروسه تفتیش آرا در کابل بزرگترین و پیچیده ترین تفتیش انتخابات می باشد که تا حال به عهده گرفته اند. تعداد کمی از کشور ها توانستند که به این چالش به تنهایی فایق آیند.
متخصصین سازمان ملل دوش به دوش با همکاران افغان خود کار می نمایند تا اطمینان حاصل شود که تفتیش آرا با قوانین افغانستان، معیار های بلند بین المللی، و از همه مهمتر با توقعات افغان ها مطابقت دارد. این پروسه که طاقت فرسا و آهسته بوده است، بعد از ایام عید فطر تسریع خواهد گردید. اما دموکراسی به عجله به دست نمی آید، و هر یک از آرای مشروع سزاوار احترام و شمارش اند. کمیسیون مستقل انتخابات، سازمان ملل و ده ها تن از ناظرین بین المللی شب و روز کار می نمایند تا تفتیش آرا را به اتمام برسانند. پروسه تفتیش آرا تنها یک بخشی از چالش های فرا راه دموکراسی امروز در افغانستان می باشد. عملکرد کاندیدا ها، داکتر عبدالله و داکتر اشرف غنی و تیم های سیاسی شان نیز حایز اهمیت مشابه می باشد.

بتاریخ ۱۲ جولای، هر دو کاندیدا ها با هم دست داده و توافق نمودند که نتیجه تفتیش آرا را احترام می نمایند. آنها همچنان توافق نمودند تا یک حکومت وحدت ملی را تشکیل خواهند داد که افغانستان را به سوی یک آینده بهتر سوق خواهد داد. این توافق سیاسی جوابگوی وضیعت چالش برانگیزی میباشد که نیازمند همکاری میان هر دو رهبر و توده کثیری از حامیان شان است.

برای رسیدن به این توافق، داکتر عبدالله و داکتر اشرف غنی از خود دولت مردی باورنکردنی نشان دادند. در هر دموکراسی، بعد از مبارزات شدید انتخاباتی منحیث کاندیدای ریاست جمهوری دشوار است تا به نکته برسید که شما باید خواهشات خود و حامیان خود را کنار گذاشته و به منافع طویل المدت کشور تان اولویت دهید. هر دو کاندیدا ها توانستند که به خواهشات خود و حامیان شان فایق آیند. آنها منافع سیاسی را بخاطر منافع ملی کنار گذاشتند. آنها دولتمردی ای را از خود نشان دادند که ما از رهبران بزرگ توقع داریم.

اکنون چالش فرا راه آن ها عملی نمودن این توافق در روابط کاری قوی در حکومت جدید صرف نظر از این که کی برنده می شود، می باشد. زمان برای سیاست به پایان رسیده است. اکنون زمان همکاری فرا رسیده است. زمان باید تلف نگردد، و من هر دو تیم را ترغیب می نمایم تا در همکاری با یکدیگر حتی در حالی که تفتیش آرا ادامه دارد بالای موضوعات مهمی کار نمایند که کشور شان با آن ها مواجه است.

خارجی ها صلاحیت این را ندارند که محتویات چارچوب سیاسی را که آنها چند روز قبل قبول کردند، توضیح نمایند. اما من در همان روز در آن اطاق بودم، و میتوانم بگویم که در سند یک صفحه یی کدام موضوع گنجانیده نشده بود.

این سند قانون اساسی را زیر پا نمی گذارد- این سند نهاد های افغانستان را و رئیس جمهور را منحیث رئیس دولت احترام می گذارد. این سند سیستم پارلمای را به وجود نمی آورد- این سند یک بست جدید را به عنوان رئیس اجرایی ایجاد می نماید که به رئیس جمهور تا زمانی که رئیس جمهور لویه جرگه را به خاطر تصمیم گیری در مورد این که آیا یک تغییر همیشگی به نفع کشور است یا نه، گزارش می دهد.

چیزی را که این توافق نامه مهیا نمی سازد فرصت مهمی برای هر دو کاندیدا ها است تا از رقابت سیاسی به سوی دولتمردی واقعی حرکت نمایند. این فرصتی است برای آن ها تا باهم یکجا برای ایجاد یک دولت فراگیری که نمایندگی از همه بخش های جامعه نماید کار نمایند- اعم از پشتون ها، تاجیک ها، اوزبیک ها، و هزاره ها، زن و مرد.

بلی، دموکراسی یک پروسه تحولی است. اما هر دموکراسی به یک نکته ای تعیین کننده می رسد که منافع کشور از منافع سیاستمداران باید به مراتب مهمتر باشد. امروز افغانستان در همان نکته مهم قرار دارد. رهبران این کشور نمی توانند که این فرصتی را که مردم کشور شان را کمک می کند تا به یک زندگی بهتر که سزاور آن ها است و آن را می خواهند، از دست بدهند. و این یک چالش است برای دو دولتمردی که هر دو به کشور شان عشق می ورزند.

جان کری وزیرخارجه ایالات متحد امریکا به تاریخ ۱۲ جولای سال روان میلادی یک توافقنامه را میان نامزدان ریاست جمهوری داکتر اشرف غنی احمدزی و داکترعبدالله عبدالله وساطت نمود که براساس آن تمامی هشت میلیون آرایی که به روز انتخابات ریخته شده بودند دوباره بازرسی شوند.

نظریات که دراین مقاله نقل شده است دیدگاه شخصی نویسنده می باشد و طلوع‌نیوز در قبال آن مسوولیت ندارد.