نانسی هچ دوپری، باستان شناس شناخته شدۀ امریکایی از ۶۷ سال بدینسو در بارۀ افغانستان پژوهش می‌کرد و در بخشهای گونه گون افغانستان سفر کرده بود.
این بانوی امریکایی، پنج کتاب در بارۀ افغانستان نوشته و پس از سرنگونی حاکمیت طالبان، مسؤولیت مرکز پژهش‌های افغانستان را در دانشگاه کابل، به عهده داشت.
وی در زمان طالبان، به پشاور رفته بود.
مرکز پژهش‌های افغانستان حاوی بیش از ۴۰ هزار نسخه حاوی اطلاعاتی در زمینۀ تاریح و فرهنگ افغانستان است که شامل کتاب، مجله، روزنامه و آثار پژوهشی می‌شود.
نانسی و همسرش لویی در دوران دوران اقامت شان در کابل آثار زیادی دربارۀ افغانستان گردآوری کردند.
آنها از سال ۱۹۶۲ تا اپریل ۱۹۷۸ انقلاب ثور به منظور کاوش‌های باستان‌شناسی به گوشه و کنار افغانستان سفر کردند.
این بانو در سال ۱۹۶۲ میلادی به افغانستان آمد و پس از آشنایی با لویس دوپری باستان شناسان امریکایی درافغانستان، با او ازدواج کرد.
نانسی دوپری به کشورهای کلمبیا، مسکو، چین به هدف‌های گوناگون تحصیلی و پژوهشی سفر کرده بود.
وی گفته بود که او عاشق افغانستان شده و درتلاش بیشتر از تاریخ این سرزمین بود.
وی دراین باره گفته بود: "من به تاریخ اکتفا نکردم و برای نوشتن کتاب راهنما در زمینۀ افغانستان، به مطالعه باستان شناسی روی آوردم، اثر هایم را پس از نگارش نه تنها در افغانستان بلکه در خارج از افغانستان نیز نشر کردم."
مرکز پژهش‌های افغانستان را در دانشگاه کابل در ۲۷ مارچ ۲۰۱۳ رونمایی شد، کار این نهاد با مساعدت اصلی دولت و سهم اندک جامعهی جهانی تکمیل شد.
یکی از کارهای اساسی که در این مرکز صورت میگیرد، آرشیف کردن رسانه‌های چاپی و مقاله‌ها و نوشتههای علمی دربارۀ افغانستان است.
هدف از آرشیف کردن رسانه‌های چاپی توسط بانو دوپری این بود.
بانو دوپری که به ولایت های مختلف کشور سفر کرده، گفته بود که تمام ولایت‌های افغانستان را دوست دارد ولی ولایت‌های بدخشان، بامیان، فاریاب و لغمان برای وی، ویژهاند.
وی با وجود کهولت سن و ضعف پیری مشتاقانه به تاریخ و فرهنگ افغانستان کار می‌کرد.