بر بنیاد آمارهای وزارت صحت عامه، شمار معتادان در افغانستان به بیش از سه میلیون تن میرسد. از این میان، یک میلیون آن زنان و بیش از صد هزار تن دیگرآنان کودکان استند.
وزارت صحت عامه هرچند آمارهای معتادان را در کشور تکاندهنده میگوید، اما اطمینان میدهد که برای درمان آنان نیز تلاش میکند.
در همین حال، در نخستین مرکز درمان زنان و کودکان معتاد در کابل که به تازهگی آغاز به فعالیت کردهاست، بیشاز ۳۰ زن و کودک معتاد بستری استند.
داکتر فواد عثمانی، رییس کاهش تقاضای مواد مخدر وزارت صحت عامه، میگوید: «منابع و ظرفیتی که ما در دسترس داریم، با توجه به وسعت معضل، ناچیز است. ولی همین تعهد است که شما هر روز گامهای مثبتی را در این زمینه میبینید؛ مانند امروز که این مرکز افتتحاح شد.»
این مرکز با ظرفیت ۱۲۰ بستر و صنفهای سوادآموزی و اتاقهای سرگرمی برای کودکان ساخته شدهاست.
دو کودک در کنار مادر معتاد
سمیرا، که به مواد مخدر معتاد است، با دو کودکش از هشت روز بهاین سو در این مرکزی زیر درمان است.
وی زمانی گیتار مینواخت و موسیقی بخش جداناپذیر زندهگیاش بود. پس از فراغت از مکتب، برای دو سال، آموزشهایی هم در این زمینه دید. اما بیسُری مواد مخدر، سُر و لَی زندهگی او را به هم زد.
سمیرا میگوید: «مدت سه سال مواد مصرف میکردم، یکبار تحت تداوی قرار گرفتم، باز دوباره دو ماه شده بودم رو آوردم. کارمندان اجتماعی نزدم آمدند، شفاخانه را معرفی کردند، من هم آمدم اینجا را دیدم. دکتران اینجا را دیدم. باز رفتم کودکانم را گرفتم و به اینجا آمدم، اکنون خوش و خرم استم.»
نور بی بی، معتاد مواد مخدر، میگوید: «شهید دادیم؛ دیگر عضو خانهام زنده گم است. دو تن از جوانان خانوادۀ ما در ایران استند و سبزیفروشی میکنند. در کابل نه خانه داریم، نه جای، نه چیزی برای خوردن و نه چیزی برای پوشیدن.»
حبیبالله سادات، مسؤول این مرکز میگوید: «بیماران را در دو مرحله درمان میکنیم. مرحلۀ نخست، مرحله سمزدایی است. مرحله دوم بازتواناییاست.»
مارینا، روان شناس در این مرکز میگوید: «زمانی که سه- چهار روز میگذرد، وسوسه شدید پیدا میکنند و برای درمان آماده نمیشوند و میخواهند که برگردند. ما در نشستهای گونهگون با آنان گفتوگو میکنیم و میکوشیم برای ماندن در اینجا راضی شوند.»
اکنون در سراسر افغانستان ۱۰۹ مرکز درمان معتادان وجود دارند، اما برای درمان بیشاز سه میلیون معتاد، این شمار مرکزهای درمانی بسنده نیستند.