ببرک ارغند، از نویسندهگان چپگرای کشور روز پنجشنبه (۳۱ اسد) در سن ۷۳ سالهگی در هالند درگذشت.
بستهگان ارغند میگویند که او بدلیل ایست قلبی درگذشت. ببرک ارغند، در رشتۀ ادبیات و علوم بشری در کابل و در خبرنگاری تا درجۀ دکترا در بلغارستان تحصیل کرد.
نویسندهگان کشور، ببرک ارغند را از جدیترین و مهمترین نویسندهگان چپی دهۀ شصت میگویند که با اندیشۀ ریالیزم سوسیالیستی مینوشت.
این نویسندهگان، میگویند که ببرک ارغند دلبستهگی به شهرت نداشت و با نوشتن اثرهای زیادی با فروپاشی حکومت پیشین وی نیز در حاشیه ماند.
خلیل رمان، نویسنده در این باره گفت:«دهۀ شصت و روندیکه در یک حرکت اجتماعی- سیاسی افغانستان آغاز شده بود، عمدهترین نویسندهگان آن دهه و حتا در زمان حاضر اهل سیاست، نویسندهگان، ترجمه کننده و ویراستاران و این چنین شخصیتهای جامعه، از نگاه حرفهیی در یک طیف گسترده به حزب دموکراتیک خلق و حزب وطن ارتباط داشتند.»
شماری از نویسندهگان، میگویند که ببرک ارغند با اندیشۀ ریالیزم سوسیالستی مینوشت و به همین علت زمانیکه حزب دموکراتیک خلق فروپاشید، دیگر هیچ نوشتۀ ارغند مورد تأیید جامعه قرار نگرفت.
منوچهر فرادیس، نویسندۀ بیان داشت: «مردم به صورت عموم خاطرهها و کتابهاییکه از ایشان دارند متعلق به حزب دموکراتیک خلق است ولی این اثر گذاشت روی کارهای بعدی وی که بهگونهیی که اگر او اعلام هم میکرد که من دیگر به این آرمان و ایدیولوژی وابسته نیستم کی بود.»
حسین فخری، نویسندۀ افغانستان که دربارۀ ببرک ارغند نوشتههایی دارد، اورا نویسندهیی میدانند که در اثرهای وی زندهگی طبقۀ پایین جامعه بیشتر برجسته شدهاست: «ادبیات داستانی، مرهون نویسندهگانی همچون ببرک ارغند است و نبود و درگذشت ایشان یک ضربه سنگین به ادبیات داستانی کشور به ویژه به ادبیات مهاجرت تلقی و پنداشته میشود.»
مرجان، دست الوان، دفترچۀ سرخ، پهلوان مراد، اسپیکه اصیل نبود، کفتربازان، خانوادۀ ما، سفر پرندهگان بی بال، اندوه و راۀ سرخ از اثرهای ببرک ارغند استند. کتاب سه جلدی راه سرخ وی، برندۀ جایزۀ سال همان زمان از سوی حزب دموکراتیک خلق نیز گردیده بود.