هنوز هم از حضورش در نخستین رقابت برون مرزی مادلینگ، هیجان زده است.
یلدای نُزده ساله، دو سال می‌شود که به یک گروه چهل نفری مادل‌های افغانستان پیوسته است؛ او چهارمین فرزند یک خانواده هفت نفری است که به گفتۀ خودش هنوز هم، به گونۀ کامل، دنیای کاری این دوشیزه، برای شان عادی نشده است.
یلدا از شب رقابت مادلینگ در پشاور، می‌گوید: «متفاوت‌تر از این بود که ما در افغانستان مادلینگ می‌کردیم و در فیشن شوها اشتراک می‌کردیم و اجرا می‌کردیم.»
در رقابت دوستانۀ این مادل‌ها در شهر پشاور که شب پنجم ماه روان هجری خورشیدی برگزار شد، برای نخستین بار شش پسر و شش دوشیزه از افغانستان و در حدود چهل تن از پاکستان شرکت کرده بودند.
مراسمی که از ساعت شش شام آغاز شد و تا یک پس از نیمه شب به درازا کشید.
اجمل حقیقی، مسؤول گروۀ مادلینگی که از افغانستان در این رقابت‌ها شرکت کرده بود، از تلاش‌های درازمدت شان برای شرکت در چنین برنامه‌یی یاد می‌کند: «بنا بر بعضی مشکلاتی که سر راه ما بود، نمی‌توانستیم برنامه را برگزار کنیم؛ ولی بعد از شش سال، توانستیم به همان آرزویی که داشتیم، به هدفی که داشتیم، برسیم.»
در بیش از یک دهه اخیر، جوانان زیادی در افغانستان به مادلینگ رو آورده اند. با این حال، بیشتر آنان از این رهگذر، هنوز درآمدی ندارند.
سلطان قسیم، یکی از این مادل‌ها در این باره می‌گوید: «کدام اسپانسر و یا حامی نداریم که ما را اسپانسر کند؛ نه دولت و نه کدام نهاد شخصی یی است.»
بیش از یک هفته از شب رویایی یلدا و پنج دوشیزۀ دیگر همکارش در این رقابت‌های برون مرزی گذشته است؛ اما آنان این شب را، تنها آغازی برای گسترش کارهای شان به کشورهای دیگر می‌دانند.
از همین رو، مدت هاست که برای سهم‌گیری بیشتر در چنین برنامه‌ها در منطقه می‌کوشند و در این پیوند، با مادل‌های شماری از کشورها تماس‌هایی هم داشته اند.
