جنبش حراست از پشتونها در پاکستان، میگوید که آنان به زودی در درۀ سوات و پس از آن در دوازدهم ماه می، در شهر کراچی، گردهماییهای بزرگی را ترتیب خواهند داد.
روز یکشنبه، دهها هزار تن از این معترضان، در شهر لاهور گرد آمدند و در برابر حکومت پاکستان اعتراض کردند.
هرچند، مقامهای امنیتی ایالت پنجاب، اجازۀ برگزاری این گردهمایی را نداده بودند و محل برگزاری آن نیز شبهنگام با آب پُر شده بود؛ اما معترضان توانستند که این محل را پاک سازی کنند و گردهمایی شان را برگزار کنند.
معترضان پشتونهای پاکستان میگویند که خواستار پیدا شدن افراد ناپدید شده از بخشهای قبایلی پاکستان استند.
به باور آنان، این افراد از سوی ارتش و استخبارات پاکستان ربوده شده اند و سرنوشت شان روشن نیست.
شکیل خان، یکی از این معترضان است. او میگوید برادرش از چندی پیش در پاکستان ناپدید شد: «برادر من عبدالعزیزخان، از فبروری سال دوهزاروهفده به این سو در اسلام آباد ناپدید شده است. از آن هنگام با او هیچ ارتباطی نداریم و نمیدانیم که زنده است و یا مرده. میدانیم که برادرمان بیگناه است و اگر جرمی مرتکب شده باشد باید به دادگاه برده شود؛ اما اگر بیگناه است باید هرچه زودتر پیدا شود.»
منظور پشتین، رهبر جنبش حراست پشتونها نیز میگوید: «نیروهای امنیتی نه تنها مردم ما را میربایند، بل از بهر پول، خانههای ما را نیز غارت میکنند و حتا مردم ما را میفروشند. پول به دست میآورند و در خارج زندهگی مجللی میسازند.»
منظور پشتین که رهبری اعتراضهای پشتونها را در پاکستان دارد، میگوید که خواستهای معترضان باید پذیرفته شوند: «برای حل این موضوعات، ما خواستار ایجاد یک کمیسیون حقیقت یاب و مصالحه استیم. ما تعهد میکنیم که پدران و مادران تمامی کودکانی که در حمله بر مکتب نظامی پشاور کشته شدند نیز پروندههای شان را در این کمیسیون دخیل بسازند.»
پشتونها در پاکستان میگویند که در ده سال اخیر، بیش از ۳۰هزار تن از باشندهگان بخشهای پشتون نشین این کشور، ربوده شده اند. آنان، خواستار پایان یافتن جنگ در این بخشها نیز استند.