شفاخانۀ ایمرجنسی کابل، در سال گذشته میلادی، یازده هزار زخمی جنگ و خشونتها در کشور را درمان کرده است.
مسؤول بخش طبی این شفاخانه می گوید که ۱۵درصد از زخمیان درمان شده، کودکان زیر چهارده سال بوده اند.
جورجیا، شهروند ایتالیا است که نُه سال است که در شفاخانههای ایمرجنسی در کابل، هلمند و پنجشیر کار کرده است: «اکثریت بیماران ما از کابل استند؛ کسانی که در نتیجۀ انفجارها زخم برداشته اند، همچنان از ولایتهای دیگر چون غزنی و لوگر و قندهار نیز زخمیان برای درمان آورده می شود.»
خدمات شفاخانۀ ایمرجنسی برای تمام افغان ها به گونۀ رایگان ارایه می شود و مسؤول بخش طبی این شفاخانه می گوید که تلاش دارند خدمات بهتری را ارایه کنند: «از سال ۲۰۰۹ در افغانستان زنده گی می کنم که تا حالا نُه سال می شود در سه ولایت هلمند، پنجشیر و کابل در شفاخانه های ایمرجنسی کار کرده ام.»
عجب گل، رتبۀ بریدملی در ارتش دارد. او در جنگ با گروه های هراس افگن در ولایت غزنی زخمی شده است.
بستگان عجب گل، اورا برای درمان به شفاخانه ایمرجنسی آورده اند. او می گوید می گوید از خدمات این شفاخانه رضایت دارد و بعد از درمان دوباره به کارش برخواهد گشت: «من از حکومت راضی استم که این جا مرا برای تداوی آورده است؛ امیدوارم از این گونه مرکز ها زیاد شود. من تداوی شده ام و بعد از مدتی دوباره به وظیفه بر می گردم.»
شفاخانۀ ایمرجنسی، در سال ۱۹۹۹ میلادی از سوی کشور ایتالیا در کابل به فعالیت آغاز کرد. بربنیاد داده های این شفاخانه، تاکنون ۵ میلیون و ۲۸۰ هزار بیمار – عمدأ متأثر از جنگ – در این شفاخانه تداوی شده اند که به این اساس، از میان حدودأ ۳۰ میلیون نفوس افغانستان، از هر شش نفر یکی در این شفاخانه تداوی شده است.
این شفاخانه، اکنون ۱۲۰بستر دارد و ویژۀ زخمیان جنگ و خشونت ها در افغانستان است.