دو روز پس از سفر نخست وزیر پاکستان به کابل، رییس اجراییه به چگونگی گفت وگوها و توافقاتیکه در این سفر میان مقامهای دو کشور صورت گرفته اند، با خوشبینی میبیند.
عبدالله عبدالله، در نشست روز دوشنبۀ شورای وزیران، بر نیاز به عملی شدن این گفت وگوها و توافقات، نیز تأکید کرد: «موافقت نامه‌یی میان رییس‌جمهوری و صدراعظم پاکستان دربارۀ هفت اصل به امضا رسیده است. اما این بدان معنا نیست که هر دو طرف در عین وضعیت قرار داشته باشند. ما کاملاً در وضعیت متفاوت هستیم. اساس و منشأ مشکلات ما معلوم است. به هر حال، شاید مبنای این موافقت‌نامه، روحیۀ خوشبینانه ما بوده باشد. موقف حکومت وحدت ملی دربارۀ پروسۀ صلح برحق است. در عین حال، دفاع از مردم، سرزمین و سلامت کشور وظیفۀ همۀ ماست.»
در سفر شاهد خاقان عباسی به کابل، مقامهای دو کشور، روی مسایلی چون اقدام ضد هراس افگنان در قلمرو دو کشور، نقض نشدن تمامیت ارضی یک دیگر از سوی دو کشور و انتقاد نکردن از یک دیگر، گفت وگو شده است.
در همین حال، شماری از نماینده‌گان مجلس، هرچند گفت وگوها را یگانه راه حل بحران افغانستان می دانند، اما تأکید دارند که نباید افغانستان برای دست یابی به این اصل، بر پاکستان بیش از حد اعتماد کند.
سیمین بارکزی، یک عضو مجلس نماینده گان در این باره گفت: «وقتی مقامات بلندپایه پاکستان به افغانستان می آیند، طبعاً باید نتیجه گیری خوبی دولت افغانستان داشته باشد.»
صالح محمد سلجوقی، نمایندۀ دیگر مجلس نیز بیان داشت: «تا زمانی که همان اختیارات و اراده هرگونه تعامل منطقوی از جانب اداره استخبارات پاکستان به حکومت ملکی داده نشود، سفرها و دید و بازدیدهای دیگر، همه امورات تشریفاتی اند.»
سال‌هاست که کابل و اسلام آباد، از بهر آنچه که همکاری نکردن با یک دیگر در پیکار با هراس افگنی می گویند، روابط پُر فراز و نشیبی داشته اند.
اما در ماه های اخیر، واشنگتن که پیشتر نقش میانجی را داشت، از راه های گونه گون بر اسلام آباد فشار آورده است تا وعده هایش را برای تأمین صلح در افغانستان، عملی سازد.