همزمان با افزایش تحرکات مخالفان مسلح دولت و گروه های هراس افگن دیگر، نیروهای هوایی افغان اما سرگرم آموزشهای عملیاتهای هوایی اند. این نیروها، این روزها چگونگی پرتاب های هوایی را به گونه منظم از آموزگاران امریکایی و ناتو فرا میگیرند.
هرچند به گفته آموزگاران ناتو، نیروهای هوایی افغان را آموزش میبینند تا چه گونه بتوانند جنگ افزار و مهمات را از هواپیماها به نیروهای زمینی در میدانهای نبرد، پرتاب کنند.
گرت رابرتز، مشاور آموزشی مهندسان افغان در این باره بیان داشت: «آموزشهای را که به خلبانان افغان داده ایم، آنان را آماده ساخته اند که پرتابهای عملیاتی را انجام بدهند، اما آن چه که مهم است این است که پرتاب به گونۀ امن انجام شود تا خلبانان پس از پرتاب ساحه را ترک کنند.»
این در حالی است که به گفتۀ وزارت دفاع ملی، هم اکنون بیست گروه هراس افگن در برابر نیروهای امنیتی در افغانستان در نبرد اند. گروه های که کار برای نیروهای هوایی و خلبانان را سخت تر کرده اند.
جاوید کریمی، خلبان گفت: «برای اولین بار چندین پرتاب را در ولسوالی گومل ولایت پکتیکا انجام دادیم که موفقانه بود و همین گونه پرتابی در هلمند داشتیم که مهمات بودند و این کار ما نیز مؤثر بود.»
تعمیر و نگهداری هواپیماها، بخش مهمتری کار نیروی هوایی است. کار مهندسان و نگهندارنده ها، سخت تر است.
وحیدالله عیسا زی، مهندس افزود: «تقریبأ در حدود بیست و هشت نفر پرسونل تخنیکی در تیم من کار میکنند و این مثبت و منفی خودش را دارد.»
یک خلبان در مدت سه تا چهار سال آماده می شود؛ اما یک مهندس پنج تا هفت سال زمان نیاز دارد.
دل الیس، مسؤول تعمیرات اظهار داشت: «در حال حاضر مهندسان افغان توانسته اند بازرسی اصلی را خودشان انجام بدهند، یعنی یک گام به سوی توانمند شدن به پیش رفته اند اما با افزایش هواپیماها به مهندسان بیشتر نیاز خواهد شد.»
در حال حاضر، هشتاد درصد تعمیرات وسایل نیروهای هوایی را قراردادیان، بیست درصد نیروها انجام میدهند.
با این همه، تلاشها بر این استند که توانایی های نیروهای هوایی تا ۲۰۲۰ دوبرابر شود.