وزارت همکاری های اقتصادی و توسعه آلمان می‌گوید که با وجود کمک های هنگفت خارجی درسال های گذشته در افغانستان، اهداف آرمانی دراین کشور بدست نیامده اند.
وزارت همکاری های اقتصادی وتوسعه آلمان با بررسی از ۱۴۸ گزارشی که میان سالهای ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۸ میلادی از توسعه اقتصادی واجتماعیی در افغانستان نشر شده اند، نتیجه گیری کرده است که با وجود پیشرفت ها دراین کشور، میزان ناداری درکشور روبه افزایش بوده است.
این بررسی نشان می دهد که افغانستان از سال ۲۰۰۱ میلادی به این سو در بخش های درسترسی و آموزش و پرورش، صحت، برق و آب، ارتقای ظرفیت مقام‌های مرکزی و ولایتی و حکومت داری خوب، پیشرفت قابل ملاحظه انجام شده است.
بر اساس این یافته ها، کیفیت زندگی مردم در افغانستان به گونه قابل ملاحظه افزایش یافته است، ۷۵ درصد نفوس کشور اکنون به خدمات اساسی صحی دسترسی دارند، مرگ و میر مادران به ۳۹۶ رویداد در هر ۱۰۰ هزار تولد رسیده است، نزدیک به ۳۰ درصد از نفوس کشور به برق دسترسی دارند و ۵۵ درسد از افغانان به آب پاک دسترسی دارند.
همچنان در این بررسی آمده است که شمار کودکان در مکتب از یک میلیون در سال ۲۰۰۱ میلادی به ۹ میلیون و ۲۰۰ هزار در سال ۲۰۱۹ میلادی افزایش یافته است.
بر بنیاد این یافته ها، اما میزان فقر در کشور از سال ۲۰۱۵ میلادی به این سو در حال افزایش است و به ۵۵ درصد رسیده است.
در یافته های این وزارت آلمان آمده است که ساختارهای نهادی حکومت افغانستان و خدمات به کندی پیشرفت می کنند و رسیده‌گی به خواست‌ها و نیازهای در حال رشد، بسیار دور استند.
در ین بررسی آمده است که حکومت افغانستان توانسته است سهم اش را در بودجه کشور به ۴۵ درصد برساند اما حکومت با کمبود ظرفیت در تطبیق و برنامه ریزی و حکومت داری خوب، روبه رو است.
این یافته ها نشان می دهند که فساد و "قوم پرستی" و جنگ و اقتصاد غیرقانونی مواد مخدر، از میان فکتورهای کلیدی استند که اعتماد حکومت میان مردم را زیر پرسش قرار می دهند. حکومت افغانستان نتواسته است زیربناهای کشور را به اندازه کافی به گونه مستقل حفظ کند.
بر بنیاد این بررسی، از نظر اقتصادی، افغانستان از بهر داشتن منابع داخلی (مس، نفت، ذغال سنگ، ایتلوم، طلا و سنگ های گرانبها) ظرفیت بالای توسعه یی را دارد و می تواند از لحاظ تیوری انرژی قابل ملاحظه را از منابع تجدید پذیر تولید کند.
این بررسی همچنان نشان می دهد که افغانستان در آینده می تواند به یک مرکز انتقالات در منطقه مبدل شود.
توسعه کشاورزی یکی دیگر از بخش‌های کلیدی در رشد اقتصاد کشور است که در این بررسی از آن یادآوری شده است.
در بررسی آمده است که افغانستان در بخش زیربناها به یک اندازه پیشرفت دست یافته است اما سرمایه گذاری های خصوصی داخلی و جهانی در این بخش از بهر تهدیدهای امنیتی بسیار کم بوده است.
در بررسی همچنان از مواردی یادآوری شده است که افغانستان در آن نتوانسته است به پیشرفت دست بیاید.
ناامنی در حال افزایش، کمبودی‌ها در بخش حقوق بشر، پیشرفت کم در حقوق زنان، میزان بلند بیرون شدن از مکتب‌ها، سطح پایین شمولیت دختران در مکتب، میزان بالای بی سوادی، پایین بودن سطح پیشرفت اقتصادی، فساد در اداره های حکومتی از میان مشکلات عمده ای استند که بر اساس این گزارش، افغانستان هنوزهم با آنان دست و پنجه نرم می کند.
کمبودی‌های دیگر که آز آن‌ها در این گزارش یادآوری شده است هماهنگی کم میان کشورهای کمک کننده، ساختارهای موازی در حکومت، توجه کم در بخش انتخاب نهادهای شریک و همکار، تقسیم نامساوی فعالیت های توسعه یی در ولایت ها، و کاهش ظرفیت نهادی برای تطبیق فعالیت های توسعه یی، است.
در بررسی آمده است که مشکلات و کمبودی‌هایی که از آن یادآوری شد فساد در اداره های حکومتی را افزایش داده اند.
وزارت همکاری های اقتصادی و توسعه آلمان در این بررسی پیشنهاد می کند که باید راهکارهای مناسب در آینده عملی شوند تا به پیشرفت بیشتر دست یافته شود و برای مردم افغانستان که از چهل سال جنگ رنج می برند روزنه ای برای امید باز شود.