Skip to main content
تازه‌ترین خبرها
تصویر بندانگشتی

اعضای کاروان صلح خواهان هلمند به زابل رسیدند

شماری از اعضای «کاروان صلح خواهان» هلمند که یازده روز پیش در اعتراض به ناامنی‌ها و جنگ در کشور، سفرشان را به هدف کابل از ولایت هلمند آغاز کردند، اکنون به قلات، مرکز ولایت زابل رسیده اند.

این معترضان، این مسیر را پیاده آمده اند و قرار است سفرشان را تا کابل ادامه دهند.

باچاخان مولاداد، یکی از اعضای این کاروان در این باره گفت: «ما چهار خواست داشتیم، یکی این که طرف های جنگ در ماه مبارک رمضان آتش بس کنند. یک آدرس مشخص به میان آورید و یک حکومت مشترک بسازید و موضوع چهارم این بود که با هم بنشینید و تاریخ خروج خارجیان را مشخص بسازید.»
قیس هاشمی، عضو دیگر کاروان صلح خواهان هلمند نیز گفت: «من از ولایت قندهار با این جوانان هلمندی یکجا شده ام زیرا فیصله نامه اینان بسیار روشن است و خواست مردم عام است که از هر دو طرف صلح می خواهند.»

جوانان صلح خواه هلمندی، روزانه با پای پیاده منزل می‌زنند و شبانه در مسجدها و مکان‌های عمومی در مسیرشان، برای مردم از صلح و امنیت می‌گویند و آنان را به همدیگر پذیری فرا می‎خوانند.

این جوانان که حالا تا قلات رسیده‎اند، از باشنده‎گان این شهر می‎خواهند با آنان هم‌صدا شوند؛ فراخوانی‎که از شماری از زابلیان پذیرفته می‎شود.

مجیدخان، بزرگ قوم زابل می‎گوید: «سال‌ها است که افغانان کشته می شوند؛ از این طرف یا از آن طرف همه برادران ما استند.»

«کاروان صلح خواهان» پس از آن در ولایت هلمند شکل گرفت که به تاریخ ۳حمل، یک ورزشگاه در شهر لشکرگاه آماج حملۀ مرتر بم قرار گرفت و در آن دست کم شانزده تن کشته شدند و بیش از پنجاه تن دیگر زخمی شدند.

خواست اصلی این معترضان، برقراری آتش‌بس میان طرف‎‌های درگیر و سپس آغاز گفت وگوهای صلح است؛ خواست‌هایی که تاکنون پاسخ مثبت نیافته اند.

اعضای کاروان صلح خواهان هلمند به زابل رسیدند

شماری از اعضای کاروان صلح خواهان هلمندی که یازده روز پیش سفرشان را از هلمند آغاز کردند، اکنون به ولایت زابل رسیده اند.

تصویر بندانگشتی

شماری از اعضای «کاروان صلح خواهان» هلمند که یازده روز پیش در اعتراض به ناامنی‌ها و جنگ در کشور، سفرشان را به هدف کابل از ولایت هلمند آغاز کردند، اکنون به قلات، مرکز ولایت زابل رسیده اند.

این معترضان، این مسیر را پیاده آمده اند و قرار است سفرشان را تا کابل ادامه دهند.

باچاخان مولاداد، یکی از اعضای این کاروان در این باره گفت: «ما چهار خواست داشتیم، یکی این که طرف های جنگ در ماه مبارک رمضان آتش بس کنند. یک آدرس مشخص به میان آورید و یک حکومت مشترک بسازید و موضوع چهارم این بود که با هم بنشینید و تاریخ خروج خارجیان را مشخص بسازید.»
قیس هاشمی، عضو دیگر کاروان صلح خواهان هلمند نیز گفت: «من از ولایت قندهار با این جوانان هلمندی یکجا شده ام زیرا فیصله نامه اینان بسیار روشن است و خواست مردم عام است که از هر دو طرف صلح می خواهند.»

جوانان صلح خواه هلمندی، روزانه با پای پیاده منزل می‌زنند و شبانه در مسجدها و مکان‌های عمومی در مسیرشان، برای مردم از صلح و امنیت می‌گویند و آنان را به همدیگر پذیری فرا می‎خوانند.

این جوانان که حالا تا قلات رسیده‎اند، از باشنده‎گان این شهر می‎خواهند با آنان هم‌صدا شوند؛ فراخوانی‎که از شماری از زابلیان پذیرفته می‎شود.

مجیدخان، بزرگ قوم زابل می‎گوید: «سال‌ها است که افغانان کشته می شوند؛ از این طرف یا از آن طرف همه برادران ما استند.»

«کاروان صلح خواهان» پس از آن در ولایت هلمند شکل گرفت که به تاریخ ۳حمل، یک ورزشگاه در شهر لشکرگاه آماج حملۀ مرتر بم قرار گرفت و در آن دست کم شانزده تن کشته شدند و بیش از پنجاه تن دیگر زخمی شدند.

خواست اصلی این معترضان، برقراری آتش‌بس میان طرف‎‌های درگیر و سپس آغاز گفت وگوهای صلح است؛ خواست‌هایی که تاکنون پاسخ مثبت نیافته اند.

هم‌رسانی کنید