محمد طاهر بشریار، خردسال‌ترین عضو حرکت مردمی صلح‌خواهی، از سوی نهاد حقوق کودکان، نامزد جایزۀ جهانی صلح و دفاع از حقوق کودکان شده‌است.
محمد طاهر بشریار که هفده سال دارد، از ولایت زابل است. او از کندهار تا کابل همراه با اعضای دیگر حرکت مردمی صلح‌خواهی پیاده آمد و صدای صلح‌خواهی را در روستاها و شهرها فریاد کشید.
برای بدست آوردن جایزۀ جهانی صلح و دفاع از حقوق کودکان، ۱۳۶ دختر و پسر دیگر نیز از ۵۷ کشور جهان، نامزد شده‌اند.
محمد طاهر، در گفت‌وگو با طلوع‌نیوز گفت که از این‌که نامزد این جایزۀ جهانی شده‌است، هیجان دارد، اما می‌کوشد پس از این نیز به دادخواهی برای صلح و به ویژه حقوق کودکان، ادامه دهد.
او در این باره افزود: «وقتی من به یک‌جای می‌رفتم، باز از کودکان می‌پرسیدم که مکتب می‌روید یا نه؟ اما آن‌ها حیران می‌ماندند. من از این تعجیب می‌کردم؛ آن‌ها هنوز نمی‌دانستند مکتب چیست؟»
این جایزه قرار است به تاریخ ۳۰ ماه سپتامبر به برندۀ آن اهدا شود.
محمد طاهر، می‌گوید که درنبردها در کشور، بیشتر کودکان آسیب می‌بییند و باید این روند متوقف شود: «بیشترین قربانیان جنگ‌ها کودکان استند. من اگر به آن سکوی جهان برسم نُخستین چیزی را که خواهم گفت؛ خواستم از جهانیان برای تأسیس مکتب‌ها و زمینه‌سازی برای صلح پایدار است.»
حرکت مردمی صلح‌خواهی که در ماه حمل سال ۱۳۹۷ از ولایت هلمند آغاز شد، در نخست کمتر از ده تن عضو داشت. اما پس از آن‌که این صلح‌خواهان برای دادخواهی به صلح، مسیر لشگرگاه تا کابل را پیاده طی کردند، در مسیر راه شمار بزرگی به آنان پیوستند.
این حرکت، در اعتراض به یک رویداد تروریستی در یک میدان ورزشی در شهر لشگرگاه، مرکز ولایت هلمند، شکل گرفت.
اعضای این حرکت، از کابل به مزار و سپس به دیگر ولایت‌ها پیاده قدم زدند و نیز پیش سفارت‌های کشورهای خارجی در کابل روزها تحصن کردند.
خواست اصلی آنان برقراری آتش‌بس و آغاز گفت‌وگوهای صلح میان حکومت و طالبان است.
محمد نیک‌زاد، عضو این حرکت است. او از این‌که برای صلح تلاش می‌کند، خرسند است و می‌گوید که امیدوار است با نامزد شدن خردسال‌ترین عضو این حرکت به این جایزۀ جهانی، صدای آنان به گوش جهانیان نیز برسد: «او [محمد طاهر] با لب‌های خشک در تشنگی و گرسنگی به بخش‌های مختلف رفت. او می‌تواند پیام صلح همه مان را در ستیج جهانی بیان کند.»