Skip to main content
تازه‌ترین خبرها
تصویر بندانگشتی

سازمان ملل: ۲۹۰هزار تن در نتیجۀ جنگ‌ها در افغانستان بیجا شده‌اند

سازمان ملل در گزارش تازه‌یی که نشر کرده، می‌گوید که در جریان یک سال اخیر در افغانستان، جنگ‌ها۲۹۰ هزارتن را مجبور به ترک‌ خانه‌های‌شان کرده‌اند.

در این گزارش سازمان ملل، آمده است که این بیجا شده‌گان از ۳۲ ولایت افغانستان استند.

از این میان، تنها در دوهفتۀ گذشته ۴۰ هزار و ۲۰۰ تن در نتیجۀ این جنگ‌ها ناگزیر به ترک خانه‌های شان شده‌اند.

بربنیاد این گزارش، غزنی، کندز ، فاریاب و ننگرهار در سال روان نسبت به ولایت‌های دیگر گواه بیشتر بیجاشدن مردم در نتیجه جنگ‌ها بوده‌اند.

در این گزارش سازمان ملل، به بیجا شدن ده‌ها خانواده در ولسوالی‌های جاغوری و مالستان ولایت غزنی نیز اشاره شده‌است – بیجا شده‌گانی که شماری به ولایت بامیان رفته اند و شماری هم در بخش‌‎هایی از کابل به مسجد‌ها پناه برده‌اند.

گل آغی، یکی از این بیجاشده‌گان است. او با سه کودکش که یکی از آنان فلج است با ۳۴ خانوادۀ دیگر از دوهفته بدینسو در مسجد سلمان فارس در کابل به سر می‌برند: «بمبارد کردند، با راکت زدند در جای ما. در منطقۀ جنگی ما بودیم اینان (اطفال و وسایل) را پشت کرده آمدیم ... خانه‌های ما همین حالا طالب است. هیچ چیز نمانده از ما.»

عزیزه زن دیگری است که از جنگ‌ها در غزنی فرار کرده و به کابل آمده است. او می‌گوید هنگامی که جنگ‌ها آغاز شد، او مجبور شد تمام دار و ندارش را رها کند و به کابل بیاید: «حکومت باید یک کاری کند! ما به نماینده‌گان رأی دادیم، به رییس جمهور رأی دادیم؛ یک کاری کنند باید برای ما.»

جنگ‌ها در ولسوالی‌های جاغوری و مالستان – ولسوالی‌‎هایی که پیش از این از امن‌ترین مناطق کشور به حساب می‌آمدند – دو هفته پیش پس از آن آغاز شدند که طالبان بر این بخش‌ها حمله کردند.

درگیری‌ها در این دو ولسوالی بیش از ده روز به درازا انجامید. طالبان هرچند نتوانستند اختیار این ولسوالی‌ها به عهده بگیرند، اما بخش‌هایی از این مناطق را تصرف کرده بودند.

شماری از بیجاشده‌گان این مناطق ولایت غزنی، حکومت را به بی پروایی در تأمین امنیت مناطق شان متهم می‌سازند و از آیندۀ ناروشن نگران استند.

محمدعلی، یکی از این بیجا شده‌گان می‌گوید: «اگر حکومت کمک هم نمی‌کند لااقل همین حق را ما داریم که جواب بدهد، بگوید که شما بروید به هر طرف که می‌روید! از افغانستان بیرون می‌شوید یا خودرا خود کشی می‌کنید.»

در همین حال، احمد تمیم عظیمی، سخن‌گوی وزارت دولت در امور رسیده‌گی به رویدادهای طبیعی نیز می‌گوید که باشنده‌گان زیادی از بخش‌های کشور امسال بیجا شده‌اند: «ما تا ۷۲ ساعت بیجا شده‌گان را زیر پوشش قرار می‌دهیم؛ از بودجۀ اضطراری موادغذایی در اختیار شان قرار می‌دهیم و مواد غیرغذایی...تا زمانی که در یک جای مستقر می‌شوند و آن‌جای از سوی وزارت امور مهاجرین در تفاهم با اداره اراضی تدارک دیده می‌شود.»

با این هم شمار بیجا شده‌گان داخلی درسال روان میلادی در مقایسه به سال گذشته کمتر است زیرا در سال گذشته ۵۱۰هزار تن در نتیجۀ جنگ‌ها و خشک‌سالی‌ها از خانه‌های شان بیجا شده بودند.

سازمان ملل: ۲۹۰هزار تن در نتیجۀ جنگ‌ها در افغانستان بیجا شده‌اند

در گزارشی‌که به تازه‌گی پخش شده، سازمان ملل متحد به جنگ‌های اخیر ولایت غزنی اشاره می‌کند و می‌نویسد که ۶۰ تا ۷۰ درصد از جمعیت ولسوالی‌های مالستان و جاغوری از خانه‌های شان فرار کرده‌اند.

تصویر بندانگشتی

سازمان ملل در گزارش تازه‌یی که نشر کرده، می‌گوید که در جریان یک سال اخیر در افغانستان، جنگ‌ها۲۹۰ هزارتن را مجبور به ترک‌ خانه‌های‌شان کرده‌اند.

در این گزارش سازمان ملل، آمده است که این بیجا شده‌گان از ۳۲ ولایت افغانستان استند.

از این میان، تنها در دوهفتۀ گذشته ۴۰ هزار و ۲۰۰ تن در نتیجۀ این جنگ‌ها ناگزیر به ترک خانه‌های شان شده‌اند.

بربنیاد این گزارش، غزنی، کندز ، فاریاب و ننگرهار در سال روان نسبت به ولایت‌های دیگر گواه بیشتر بیجاشدن مردم در نتیجه جنگ‌ها بوده‌اند.

در این گزارش سازمان ملل، به بیجا شدن ده‌ها خانواده در ولسوالی‌های جاغوری و مالستان ولایت غزنی نیز اشاره شده‌است – بیجا شده‌گانی که شماری به ولایت بامیان رفته اند و شماری هم در بخش‌‎هایی از کابل به مسجد‌ها پناه برده‌اند.

گل آغی، یکی از این بیجاشده‌گان است. او با سه کودکش که یکی از آنان فلج است با ۳۴ خانوادۀ دیگر از دوهفته بدینسو در مسجد سلمان فارس در کابل به سر می‌برند: «بمبارد کردند، با راکت زدند در جای ما. در منطقۀ جنگی ما بودیم اینان (اطفال و وسایل) را پشت کرده آمدیم ... خانه‌های ما همین حالا طالب است. هیچ چیز نمانده از ما.»

عزیزه زن دیگری است که از جنگ‌ها در غزنی فرار کرده و به کابل آمده است. او می‌گوید هنگامی که جنگ‌ها آغاز شد، او مجبور شد تمام دار و ندارش را رها کند و به کابل بیاید: «حکومت باید یک کاری کند! ما به نماینده‌گان رأی دادیم، به رییس جمهور رأی دادیم؛ یک کاری کنند باید برای ما.»

جنگ‌ها در ولسوالی‌های جاغوری و مالستان – ولسوالی‌‎هایی که پیش از این از امن‌ترین مناطق کشور به حساب می‌آمدند – دو هفته پیش پس از آن آغاز شدند که طالبان بر این بخش‌ها حمله کردند.

درگیری‌ها در این دو ولسوالی بیش از ده روز به درازا انجامید. طالبان هرچند نتوانستند اختیار این ولسوالی‌ها به عهده بگیرند، اما بخش‌هایی از این مناطق را تصرف کرده بودند.

شماری از بیجاشده‌گان این مناطق ولایت غزنی، حکومت را به بی پروایی در تأمین امنیت مناطق شان متهم می‌سازند و از آیندۀ ناروشن نگران استند.

محمدعلی، یکی از این بیجا شده‌گان می‌گوید: «اگر حکومت کمک هم نمی‌کند لااقل همین حق را ما داریم که جواب بدهد، بگوید که شما بروید به هر طرف که می‌روید! از افغانستان بیرون می‌شوید یا خودرا خود کشی می‌کنید.»

در همین حال، احمد تمیم عظیمی، سخن‌گوی وزارت دولت در امور رسیده‌گی به رویدادهای طبیعی نیز می‌گوید که باشنده‌گان زیادی از بخش‌های کشور امسال بیجا شده‌اند: «ما تا ۷۲ ساعت بیجا شده‌گان را زیر پوشش قرار می‌دهیم؛ از بودجۀ اضطراری موادغذایی در اختیار شان قرار می‌دهیم و مواد غیرغذایی...تا زمانی که در یک جای مستقر می‌شوند و آن‌جای از سوی وزارت امور مهاجرین در تفاهم با اداره اراضی تدارک دیده می‌شود.»

با این هم شمار بیجا شده‌گان داخلی درسال روان میلادی در مقایسه به سال گذشته کمتر است زیرا در سال گذشته ۵۱۰هزار تن در نتیجۀ جنگ‌ها و خشک‌سالی‌ها از خانه‌های شان بیجا شده بودند.

هم‌رسانی کنید