افغانستان برای نخستین بار صاحب قانون پشتیبانی از حقوق کودکان شده است. این قانون شانزده فصل و یکصدو هشت ماده یی در فرمان تقنینی رییس جمهور توشیح و اجرایی شده است.
بر بنیاد این قانون کسانی که سن هژده سالگی را تکمیل نکرده باشند کودک شمرده می شوند.
این قانون شانزده فصل و یکصدوهشت ماده یی در فرمان تقنینی رییس جمهور اجرایی شده است آن هم دراوضاعی که بر بنیاد آمار های حکومت چهل و چهار درصد کودکان از رفتن به مکتب ها محروم استند، معاون دوم رییس جمهور می گوید که در سال دوهزار هفده میلادی در هر سه ساعت یک کودک درکشور جان باخته است و سال دوهزار هژده افغانستان خونین تر از پیش برای کودکان بوده است.
در این قانون چارچوب حقوقی محافظت از کودکان فراهم شده است. بر بنیاد این قانون کسانی که سن هژده سالگی را تکمیل نکرده باشند کودک شمرده می شود.
این قانون به علت اختلاف ها بر چگونگی تعیین سن و تعریف کودک بیش از دوسال درشورای ملی ماند اما سرانجام نتیجه یی نداشت.
این قانون درافغانستان سی سال پس از کنوانیسیون ساز مان ملل برای حوقو کودکان ساخته شده است. صندوق کودکان سازمان ملل متحد وضع می گوید که کودکان در افغانستان هزینه سنگینی را می پردازند.
معاون دوم رییس جمهور می گوید که افغانستان در صد کشور های است که کودکان در آن قربانی جنگ استند. وی می افزاید که طالبان نباید بیش از این بر ادامه جنگ اصرار کنند.
در حال حاضر سه میلیون و هشت صد هزار کودک در کشور به کمک نیاز دارند.
حق داشتن شهروندی، حق هویت و نسب، حق ثبت تولد، حق تغذیه با شیر مادر، منع بهره کشی از کودکان، منع آزار و اذیت کودکان، داشتن حق آزادی کودکان اقلیت های دینی و مذهبی، حق دسترسی به خدمات، پشتیبانی از کودکان قربانی،فراهم شدن زمینه آموزش و پرورش بخش های این قانون را می سازند.